بررسی فقهی احکام بانک

[ویکی فقه] وام های متعارف و معاملات قرضی بانک ها، گاهی به صورت ودیعه گذاشتن مال (سپرده گذاری) در بانک با دریافت سود انجام می شود، و گاهی به صورت وام های بهره دار بانکی است. سود مورد دوم غالباً بیشتر از مورد اوّل است و این مقدار تفاوت، سود بانکی را تشکیل می دهد. محور بحث این است که آیا می توان چنین معامله ای را از عنوان حرام یعنی "قرض ربوی" خارج و در عنوان غیرحرام داخل کرد؟
بانک غیر ربوی، سود بانکی، وام و معاملات بانکی، ودیعه گذاری بانکی، وام های بهره دار.
مقدمه و مباحث مقدماتی
پیش از پرداختن به بحث اصلی، سه موضوع را به عنوان مقدمه مطرح می کنیم:الف) حقیقت و ماهیت قرض؛ب) حقیقت ربا در قرض؛ج) واقعیت عینی معاملات بانکی.
حقیقت و ماهیت قرض
بحث از ماهیت قرض، در سخنان اصحاب فقه سابقه ندارد؛ جز اینکه شیخ اعظم انصاری، هنگام بیان حقیقت قرض در باب بیع (که آن را مبادله مال به عوض تعریف کرده) عبارتی را ذکر کرده؛ وی در انتقاد از تعریف مزبور گفته: "قرض، تملیک در مقابل ضمان و عوض است". در هر حال، تعاریفی که در تعریف قرض گفته شده یا ممکن است گفته شود (به عنوان معامله عقلایی که در شرع امضا شده)، چهار تعریف است:
← مبادله مال به عوض
...