بدرالدین محمد بدر چاچی

[ویکی فقه] بدر چاچی، بدرالدّین محمّد، از شاعران قرن هشتم می باشد.
در ولایت چاچ (شاش)، ناحیه ای در تاشکند، به دنیا آمد. از تاریخ دقیق ولادتش اطلاعی در دست نیست. در جوانی زادگاهش را ترک کرد و به دهلی رفت و به خدمت امرای تُغلُقیه، خصوصاً سلطان ابوالمحامد محمّد شاه بن تغلق (حک: ۷۲۵ـ۷۵۲)، رسید و مورد توجه خاص او قرار گرفت و از جانب او به فخرالزّمان ملقب شد. بدرالدین نام و نسب خود را در اشعارش، بدرچاچی، بدر، چاچی، و فخرالزّمان آورده است.

یکی بودن بدرچاچی و بدرجاجرمی
علی ابراهیم خان خلیل می گوید که بعضی از تذکره نویسان، بدرچاچی و بدرجاجرمی را یکی دانسته اند، از جمله این گروه مؤلّف مخزن الغرائب است. تقی الدّین کاشی نیز او را با یکی از شاعرانی که بدر تخلّص می کرده، خلط کرده است.

سبک شعری او
بدرالدّین، در شاعری طرزی غریب دارد، اشعارش بدیع و پیچیده است. در قصاید از سبک انوری و خاقانی و دیگر شاعران بزرگ قرن ششم پیروی کرده و همچون آنان، از صنایع شعری، اعمّ از تشبیه و استعاره و مجاز و اصطلاحات علمی بهره فراوان برده است، براون به نحوی مبالغه آمیز، بدرالدّین چاچی را پس از مولوی و سعدی دارای مرتبه ای بس بزرگ به شمار آورده است.

دیوان او
...