[ویکی فقه] باغ های با داربست (قرآن). یکی از نعمت های خداوند به انسان ها باغ های با طراوت و زیبا است.
خداوند، پدیدآورنده باغ های برافراشته بر پایه ها و داربست است:وهو الذی انشا جنت معروشـت...اوست که باغ های معروش (باغ هایی که درختانش روی داربست ها قرار دارد)، .... را آفرید. شجره معروشه آن درختی را گویند که شاخه هایش به وسیله داربست بالا رفته و یکی بر بالای دیگری قرار گرفته باشد، مانند درخت انگور. و عرش در اصل لغت به معنای رفع و بلندی است. بنابراین، جنات معروشات عبارت خواهد بود از تاکستان ها و باغ های انگور و مانند آنها، و جنات غیر معروشات باغ هایی که درخت های آن بر تنه خود استوار باشد نه بر داربست. در این آیه به چند موضوع اشاره شده است که هر کدام در حقیقت نتیجه دیگری است.نخست می گوید: خداوند همان کسی است که انواع باغ ها و زراعت ها با درختان گوناگون آفریده است که بعضی روی داربست ها قرار گرفته، و با منظرهبدیع و دل انگیز خود چشم ها را متوجه خویش می سازند، و با میوه های لذیذ و پر برکت کام انسان را شیرین می کنند، و بعضی بدون احتیاج به داربست بر سر پا ایستاده و سایه بر سر آدمیان گسترده، و با میوه های گوناگون به تغذیه انسان خدمت می کنند (و هو الذی انشا جنات معروشات و غیر معروشات).مفسران در تفسیر کلمه معروش و غیر معروش سه احتمال داده اند:۱. همان که در بالا به آن اشاره شد، یعنی درختانی که روی پای خود نمی ایستند و نیاز به داربست دارند، و درختانی که بدون نیاز به داربست روی پای خود می ایستند. (زیرا عرش در لغت به معنی برافراشتن و هر موجود برافراشته است و به همین جهت به سقف و یا تخت پایه بلند، عرش گفته می شود).۲. منظور از معروش درخت اهلی است که به وسیله دیوار و امثال آن در باغها حفاظت می شود و غیر معروش درختان بیابانی و جنگلی و کوهستانی است.۳. معروش درختی است که بر سر پا ایستاده و یا به روی زمین بلند شده اما غیر معروش درختی است که به روی زمین می خوابد و پهن می شود.ولی معنی اول مناسبتر به نظر می رسد، و شاید ذکر معروشات در آغاز سخن به خاطر ساختمان عجیب و شگفت انگیز این گونه درختان است، یک نگاه کوتاه به درخت انگور و ساقه و شاخه پر پیچ و خم آن، که با قلاب های مخصوصی مجهز است، و خود را به اشیاء اطراف می چسباند تا کمر راست کند، شاهد این مدعا است.پیوند آیه با آیات قبل: در آیات گذشته از این سوره ، سخن از احکام خرافی بت پرستان در میان بود، که از زراعت و چهارپایان نصیبی برای خدا قرار می دادند، و عقیده داشتند که این سهام باید به شکل مخصوصی مصرف گردد، و سوار شدن بر پشت بعضی از چهارپایان را تحریم می کردند و بچه های خود را برای بعضی از بتها قربانی می نمودند.آیه فوق و آیه ای که بعد از این می آید در حقیقت پاسخی به تمام این احکام خرافی است ، زیرا صریحا می گوید: خالق تمام این نعمت ها خدا است، او است که همه این درختان و چهارپایان و زراعت ها را آفریده است و هم او است که دستور داده از آنها بهره گیرید و اسراف نکنید، بنابراین غیر او نه حق تحریم دارد و نه حق تحلیل.
خداوند، پدیدآورنده باغ های برافراشته بر پایه ها و داربست است:وهو الذی انشا جنت معروشـت...اوست که باغ های معروش (باغ هایی که درختانش روی داربست ها قرار دارد)، .... را آفرید. شجره معروشه آن درختی را گویند که شاخه هایش به وسیله داربست بالا رفته و یکی بر بالای دیگری قرار گرفته باشد، مانند درخت انگور. و عرش در اصل لغت به معنای رفع و بلندی است. بنابراین، جنات معروشات عبارت خواهد بود از تاکستان ها و باغ های انگور و مانند آنها، و جنات غیر معروشات باغ هایی که درخت های آن بر تنه خود استوار باشد نه بر داربست. در این آیه به چند موضوع اشاره شده است که هر کدام در حقیقت نتیجه دیگری است.نخست می گوید: خداوند همان کسی است که انواع باغ ها و زراعت ها با درختان گوناگون آفریده است که بعضی روی داربست ها قرار گرفته، و با منظرهبدیع و دل انگیز خود چشم ها را متوجه خویش می سازند، و با میوه های لذیذ و پر برکت کام انسان را شیرین می کنند، و بعضی بدون احتیاج به داربست بر سر پا ایستاده و سایه بر سر آدمیان گسترده، و با میوه های گوناگون به تغذیه انسان خدمت می کنند (و هو الذی انشا جنات معروشات و غیر معروشات).مفسران در تفسیر کلمه معروش و غیر معروش سه احتمال داده اند:۱. همان که در بالا به آن اشاره شد، یعنی درختانی که روی پای خود نمی ایستند و نیاز به داربست دارند، و درختانی که بدون نیاز به داربست روی پای خود می ایستند. (زیرا عرش در لغت به معنی برافراشتن و هر موجود برافراشته است و به همین جهت به سقف و یا تخت پایه بلند، عرش گفته می شود).۲. منظور از معروش درخت اهلی است که به وسیله دیوار و امثال آن در باغها حفاظت می شود و غیر معروش درختان بیابانی و جنگلی و کوهستانی است.۳. معروش درختی است که بر سر پا ایستاده و یا به روی زمین بلند شده اما غیر معروش درختی است که به روی زمین می خوابد و پهن می شود.ولی معنی اول مناسبتر به نظر می رسد، و شاید ذکر معروشات در آغاز سخن به خاطر ساختمان عجیب و شگفت انگیز این گونه درختان است، یک نگاه کوتاه به درخت انگور و ساقه و شاخه پر پیچ و خم آن، که با قلاب های مخصوصی مجهز است، و خود را به اشیاء اطراف می چسباند تا کمر راست کند، شاهد این مدعا است.پیوند آیه با آیات قبل: در آیات گذشته از این سوره ، سخن از احکام خرافی بت پرستان در میان بود، که از زراعت و چهارپایان نصیبی برای خدا قرار می دادند، و عقیده داشتند که این سهام باید به شکل مخصوصی مصرف گردد، و سوار شدن بر پشت بعضی از چهارپایان را تحریم می کردند و بچه های خود را برای بعضی از بتها قربانی می نمودند.آیه فوق و آیه ای که بعد از این می آید در حقیقت پاسخی به تمام این احکام خرافی است ، زیرا صریحا می گوید: خالق تمام این نعمت ها خدا است، او است که همه این درختان و چهارپایان و زراعت ها را آفریده است و هم او است که دستور داده از آنها بهره گیرید و اسراف نکنید، بنابراین غیر او نه حق تحریم دارد و نه حق تحلیل.
wikifeqh: باغ های_با_داربست_(قرآن)