بادروج
/bAdruj/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] بادروج یکی از گیاهان خوشبو که فواید زیادی در داروشناسی برای آن بیان کرده اندو در روایات هم در استفاده از آن تأکید شده است.
بادروج، گیاهی از تیره لبدیسان است.این واژه و دیگر صورت های آن (بادْروگ، بادْروز، بادْرو و باذْرو) فارسی است. درباره هویّت گیاه شناختی و خواصّ بادروج تشتّت و خَلطی در مآخذ داروپزشکی دوره اسلامی دیده می شود. انطاکی در وصف آن می گوید: «بادروج... بَقْله ای (سبزی خوراکی) است خودرو، ولی زنان آن را در خانه ها هم می کارند. در مصر الریحان الاحمر نام دارد. برخی آن را الریحان السُلیمانی می خوانند، زیرا جِنّیان آن را برای سلیمان بردند، و او باد سرخ را با آن درمان می کرد. گیاهی است دارای برگهای پَهن و ساقه چهارگوش، تندبوی ولی نه بسیار، گرم در درجه دوّم و خشک در سوّم...». وصف دیگر بادروج را در تحفة المؤمنینِ حکیم مؤمن می یابیم : «نوعی از ریحان که به عربی حَوک و به فارسی ریحان کوهی نامند. برگش ریزه و ساقش مربّع و پُرشاخ، کم بوی تر از ریحان و گُلش مایل به سرخی. در مصر آن را ریحان احمر نامند... خریفی است نه ربیعی. ظاهراً تخمش همان تخم شربتی است که از شیراز می آرند و با شربت قند می خورند. در دوم گرم و در اوّل خشک، و با رطوبت فَضْلی».
بادروج یا «حوک» عربی
در برخی از قدیم ترین مآخذ دوره اسلامی، «حوک» عربی را همان «بادرو (ج)» فارسی، یا به صورت معرّب آن، «باذَروج» دانسته اند، از جمله در مقدّمة الادَب زمخشری، که یکی از کهن ترین فرهنگ های عربی ـ فارسی است،
بادروج در روایات
و در برخی از روایات مذهبی و نیز روایت منقول از علی بن ابی طالب علیه السلام آمده که مثلاً «نَظَرَ رسولُ اللّه إلَی الباذَروج، فقال: هذا الحَوک...» ) نیز در روایاتی از حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم و امام صادق و برخی دیگر از ائمه علیهم السلام در فواید بادروج وارد شده است. حاکی از این است که حوک/ باذروج سبزی خوراکی بسیار سودمندی شمرده می شده است، و این نکته شاید بتواند کمکی به تعیین هویّت بادروج کند.
فواید بادروج طبق نقل روایات
...
بادروج، گیاهی از تیره لبدیسان است.این واژه و دیگر صورت های آن (بادْروگ، بادْروز، بادْرو و باذْرو) فارسی است. درباره هویّت گیاه شناختی و خواصّ بادروج تشتّت و خَلطی در مآخذ داروپزشکی دوره اسلامی دیده می شود. انطاکی در وصف آن می گوید: «بادروج... بَقْله ای (سبزی خوراکی) است خودرو، ولی زنان آن را در خانه ها هم می کارند. در مصر الریحان الاحمر نام دارد. برخی آن را الریحان السُلیمانی می خوانند، زیرا جِنّیان آن را برای سلیمان بردند، و او باد سرخ را با آن درمان می کرد. گیاهی است دارای برگهای پَهن و ساقه چهارگوش، تندبوی ولی نه بسیار، گرم در درجه دوّم و خشک در سوّم...». وصف دیگر بادروج را در تحفة المؤمنینِ حکیم مؤمن می یابیم : «نوعی از ریحان که به عربی حَوک و به فارسی ریحان کوهی نامند. برگش ریزه و ساقش مربّع و پُرشاخ، کم بوی تر از ریحان و گُلش مایل به سرخی. در مصر آن را ریحان احمر نامند... خریفی است نه ربیعی. ظاهراً تخمش همان تخم شربتی است که از شیراز می آرند و با شربت قند می خورند. در دوم گرم و در اوّل خشک، و با رطوبت فَضْلی».
بادروج یا «حوک» عربی
در برخی از قدیم ترین مآخذ دوره اسلامی، «حوک» عربی را همان «بادرو (ج)» فارسی، یا به صورت معرّب آن، «باذَروج» دانسته اند، از جمله در مقدّمة الادَب زمخشری، که یکی از کهن ترین فرهنگ های عربی ـ فارسی است،
بادروج در روایات
و در برخی از روایات مذهبی و نیز روایت منقول از علی بن ابی طالب علیه السلام آمده که مثلاً «نَظَرَ رسولُ اللّه إلَی الباذَروج، فقال: هذا الحَوک...» ) نیز در روایاتی از حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم و امام صادق و برخی دیگر از ائمه علیهم السلام در فواید بادروج وارد شده است. حاکی از این است که حوک/ باذروج سبزی خوراکی بسیار سودمندی شمرده می شده است، و این نکته شاید بتواند کمکی به تعیین هویّت بادروج کند.
فواید بادروج طبق نقل روایات
...
wikifeqh: گیاه_بادروج
دانشنامه آزاد فارسی
بادْروج
گیاهی دارویی با نام علمی Ocimum basilicum L. از خانوادۀ نعنائیان (Labiatae). از دیگر اسامی این گیاهْ حَوْک، ریحان کوهی، صومه و حبق معروف است. این گیاهْ علفی، یک ساله، معطّر، برگ های متقابل بیضویِ نوک تیز و گل های معطّر سفید، گلی و بنفش رنگ است. این گیاهْ بومی ایران، افغانستان و سند است. از دیرباز آن را در مصر پرورش می داده اند؛ بعداً یونانیان و سپس رومی ها به وجود آن پی بردند. امروزه، ریحان را در هر دو نیمکره می کارند. این گیاه در نواحی شمالی غربی ایران (آذربایجان)، کرمان، خراسان و اطراف تهران می روید و امروزه در اغلب نواحی کشت می شود. دربارۀ خواص این گیاه مطالب فراوانی در کتب طب قدیم از آثار دانشمندان یونانی نظیر دیوسقوریدس گرفته تا کنون موجود است. طبیعت این گیاه گرم و مرطوب است. ابن سینا، دانۀ این گیاه (تخم شربتی) را داروی سودا و عسرالبول، حکیم مؤمن آن را محلّل نفخ و مولّد شیر می داند. ابن سینا چکاندن قطرۀ این گیاه را برای بندآوردن خونِ بینی و ضماد کوبیدۀ آن را بر محل نیش زنبور و عقرب مفید می داند. امروزه برای این گیاه خواصی ازجمله ضدّتشنّج، نیرودهنده، مقوّی، مدرّ، رفع سردردهای یک طرفه و عصبی، تقویت عمل دستگاه گوارش، بهبود سرگیجه، دل پیچه ها، سرفه، آنژین و سیاه سرفه قائل اند. همۀ قسمت های این گیاه برای رفع التهاب های دستگاه ادراری مفید است. نیز ← ریحان
گیاهی دارویی با نام علمی Ocimum basilicum L. از خانوادۀ نعنائیان (Labiatae). از دیگر اسامی این گیاهْ حَوْک، ریحان کوهی، صومه و حبق معروف است. این گیاهْ علفی، یک ساله، معطّر، برگ های متقابل بیضویِ نوک تیز و گل های معطّر سفید، گلی و بنفش رنگ است. این گیاهْ بومی ایران، افغانستان و سند است. از دیرباز آن را در مصر پرورش می داده اند؛ بعداً یونانیان و سپس رومی ها به وجود آن پی بردند. امروزه، ریحان را در هر دو نیمکره می کارند. این گیاه در نواحی شمالی غربی ایران (آذربایجان)، کرمان، خراسان و اطراف تهران می روید و امروزه در اغلب نواحی کشت می شود. دربارۀ خواص این گیاه مطالب فراوانی در کتب طب قدیم از آثار دانشمندان یونانی نظیر دیوسقوریدس گرفته تا کنون موجود است. طبیعت این گیاه گرم و مرطوب است. ابن سینا، دانۀ این گیاه (تخم شربتی) را داروی سودا و عسرالبول، حکیم مؤمن آن را محلّل نفخ و مولّد شیر می داند. ابن سینا چکاندن قطرۀ این گیاه را برای بندآوردن خونِ بینی و ضماد کوبیدۀ آن را بر محل نیش زنبور و عقرب مفید می داند. امروزه برای این گیاه خواصی ازجمله ضدّتشنّج، نیرودهنده، مقوّی، مدرّ، رفع سردردهای یک طرفه و عصبی، تقویت عمل دستگاه گوارش، بهبود سرگیجه، دل پیچه ها، سرفه، آنژین و سیاه سرفه قائل اند. همۀ قسمت های این گیاه برای رفع التهاب های دستگاه ادراری مفید است. نیز ← ریحان
wikijoo: بادروج
پیشنهاد کاربران
بادروج نام پارسی ریحان است و انطاکی و حکیم مومن که گفته اند نبطی است نبطیان انرا از پارسی گرفتند و بادروج بچم روزبویه است شب کم بو است