بابونه آلمانی. بابونه آلمانی ( نام علمی: Matricaria chamomilla ) ، [ ۳] گیاهی است یک ساله، معطر و به ارتفاع ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر که به صورت خودرو در مزارع و کنار جاده ها می روید. ساقه آن دارای انشعاباتی است و برگ های آن بریدگی های باریک و دراز با ظاهر برگچه مانند دارد. بخش مورد استفادهٔ این گیاه، کاپیتول های ( مرکز گل گیاه ) آن است که در فاصله ماه های اردیبهشت تا مهر ماه، آن را از ساقه جدا می کنند.
نام لاتین بابونه camomille از کلمات یونانی khamai و malon به معنی گل های کوچک با بوی سیب گرفته شده است. درمیان انواع گوناگون بابونه نوع بابونه رومی شهرت بیشتری دارد. نام علمی این گیاه Chamaemelum nobile است. بابونه گیاهی است دائمی و کوچک، به ارتفاع تقریباً ۳۰ سانتیمتر، دارای بویی معطر که در چمن زارها و زمین های شنی می روید. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ های آن کوچک متناوب و دارای بریدگی های باریک، نامنظم و پوشیده از کرک است. گل های آن مجتمع در یک طبق که به طور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می شود. در هر طبق، گل های سفید در اطراف و گل های زرد در قسمت وسط قرار دارند.
کاپیتول های این گیاه دارای اسانس هستند. این اسانس در حالت تازه دارای رنگ آبی تیره است که مربوط به وجود ماده ای به نام آزولن می باشد و تدریجاً با تأثیر هوا و نور رنگ آن سبز و قهوه ای می شود. این اسانس دارای سزکوئی ترپنهای b و g و همچنین ماتریکارین ( Matricarine ) می باشد.
استفاده از بابونه در زیبایی به اندازه قدمت به کارگیری آن در عطاریها سابقه دارد. خواص آن به خصوص برای پوستهای شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است. امروزه در صنعت لوازم آرایش آن را به تنهایی یا همراه با گیاهان دیگری از قبیل اکلیل کوهی، خلنگ و بنفشه به کار می گیرند. دم کرده ساده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفاظت از پوست بهترین تأثیرها را دارد. شامپوی همراه با بابونه اندکی رنگ مو را روشن می گرداند. بابونه در کنار زیزفون و نعناع در برخی از کشورها بیشترین مصرف را در صنعت داروسازی دارد.
بابونه از گیاهان بومی منطقه مدیترانه بوده ولی منشأ آن را در آسیای صغیر گزارش کرده اند. این گیاه امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا، آسیای غربی، آفریقای شمالی آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پیدا کرده است. در ایران نیز گونه های مختلف جنس ماتریکاریکا در نقاط مختلف کشور رشد می کنند. [ ۴] این گیاه در مناطق آذربایجان، لرستان، فارس، خوزستان، اطراف تهران و دماوند و استان البرز و همچنین در مناطق وسیعی از چمنزارهای استان چهارمحال و بختیاری می روید. بعضی از گونه های دیگر بابونه در نواحی مختلف اروپا می روید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنام لاتین بابونه camomille از کلمات یونانی khamai و malon به معنی گل های کوچک با بوی سیب گرفته شده است. درمیان انواع گوناگون بابونه نوع بابونه رومی شهرت بیشتری دارد. نام علمی این گیاه Chamaemelum nobile است. بابونه گیاهی است دائمی و کوچک، به ارتفاع تقریباً ۳۰ سانتیمتر، دارای بویی معطر که در چمن زارها و زمین های شنی می روید. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ های آن کوچک متناوب و دارای بریدگی های باریک، نامنظم و پوشیده از کرک است. گل های آن مجتمع در یک طبق که به طور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می شود. در هر طبق، گل های سفید در اطراف و گل های زرد در قسمت وسط قرار دارند.
کاپیتول های این گیاه دارای اسانس هستند. این اسانس در حالت تازه دارای رنگ آبی تیره است که مربوط به وجود ماده ای به نام آزولن می باشد و تدریجاً با تأثیر هوا و نور رنگ آن سبز و قهوه ای می شود. این اسانس دارای سزکوئی ترپنهای b و g و همچنین ماتریکارین ( Matricarine ) می باشد.
استفاده از بابونه در زیبایی به اندازه قدمت به کارگیری آن در عطاریها سابقه دارد. خواص آن به خصوص برای پوستهای شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است. امروزه در صنعت لوازم آرایش آن را به تنهایی یا همراه با گیاهان دیگری از قبیل اکلیل کوهی، خلنگ و بنفشه به کار می گیرند. دم کرده ساده بابونه در استعمال خارجی روی پوست صورت برای حفاظت از پوست بهترین تأثیرها را دارد. شامپوی همراه با بابونه اندکی رنگ مو را روشن می گرداند. بابونه در کنار زیزفون و نعناع در برخی از کشورها بیشترین مصرف را در صنعت داروسازی دارد.
بابونه از گیاهان بومی منطقه مدیترانه بوده ولی منشأ آن را در آسیای صغیر گزارش کرده اند. این گیاه امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا، آسیای غربی، آفریقای شمالی آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پیدا کرده است. در ایران نیز گونه های مختلف جنس ماتریکاریکا در نقاط مختلف کشور رشد می کنند. [ ۴] این گیاه در مناطق آذربایجان، لرستان، فارس، خوزستان، اطراف تهران و دماوند و استان البرز و همچنین در مناطق وسیعی از چمنزارهای استان چهارمحال و بختیاری می روید. بعضی از گونه های دیگر بابونه در نواحی مختلف اروپا می روید.
wiki: بابونه آلمانی