بابافریدالدین گنج شکر

[ویکی فقه] بابا فَریدُالدّین ِ گَنْج ِ شِکَر، یا شکرگنج ، از عارفان نامدار قرن ۷ق /۱۳م در شبه قاره هند می باشد.
اصلاً وی مسعود نام داشت و در ۵۶۹ق /۱۱۷۴م در قصبه کهتوال در حوالی مُلتان چشم به جهان گشود. فرشته و غلام سرور لاهوری سال زاد او را ۵۸۴ق نوشته اند که این نظر با توجه به سال مرگ و سن او درست نمی نماید.
نسب
گفته اند: فرخ شاه نیای بزرگ وی ، زمانی حاکم کابل بود. مطابق بعضی روایات که افسانه آمیز می نماید فرخ شاه را از اعقاب ابراهیم ادهم ، و از آن طریق منسوب به خلیفه دوم دانسته ، و به همین جهت بابافرید را «فاروقی » هم خوانده اند.
جد شیخ فریدالدین
آنچه مسلّم است ، اینکه جد شیخ فریدالدین به نام قاضی شعیب در اواخر قرن ۶ق ، و به قولی در حمله مغول همراه با خانواده خویش به لاهور آمد و قاضی قصبه قسور شد، و پس از چندی به کهتوال رفت و در آن جا هم به قضا پرداخت . یکی از پسران او به نام جمال الدین ، یا کمال الدین سلیمان در همان جا ازدواج کرد و صاحب ۳ پسر شد که فریدالدین مسعود شکر گنج دومی آنهاست .
کسب کمال و تحصیل
...