[ویکی شیعه] آیه حفظ. آیه حِفْظْ (حجر: ۹) بر حفظ و نگهبانی قرآن توسط خداوند و تحریف نشدن آن اشاره دارد. مفسران حفظ و چگونگی قرآن از جانب خداوند را به گونه های مختلفی معنا و تفسیر کرده اند.
آیه نهم سوره حجر معروف به «آیه حفظ» است. به عقیده مفسران شیعه و سنی این آیه یکی از مهم ترین دلیل برای عدم تحریف قرآن بوده و منظور از کلمه «ذکر» قرآن است. طبق آیه، خداوند قرآن را از تحریف و شبهات حفظ کرده و به عقیده مفسران به همین دلیل این آیه به «آیه حفظ» شهرت یافته است. به گفته برخی از مفسران از جمله علامه طباطبایی و زمخشری، حفاظت از قرآن توسط خداوند مربوط به همه زمان ها بوده و تا روز قیامت ادامه خواهد داشت.
طبرسی معتقد است از این آیه نتیجه گرفته می شود که قرآن حادث است. زیرا چیزی که نازل شده جز حادث نمی تواند باشد.
آیه نهم سوره حجر معروف به «آیه حفظ» است. به عقیده مفسران شیعه و سنی این آیه یکی از مهم ترین دلیل برای عدم تحریف قرآن بوده و منظور از کلمه «ذکر» قرآن است. طبق آیه، خداوند قرآن را از تحریف و شبهات حفظ کرده و به عقیده مفسران به همین دلیل این آیه به «آیه حفظ» شهرت یافته است. به گفته برخی از مفسران از جمله علامه طباطبایی و زمخشری، حفاظت از قرآن توسط خداوند مربوط به همه زمان ها بوده و تا روز قیامت ادامه خواهد داشت.
طبرسی معتقد است از این آیه نتیجه گرفته می شود که قرآن حادث است. زیرا چیزی که نازل شده جز حادث نمی تواند باشد.
wikishia: آیه_حفظ
[ویکی اهل البیت] آیه حفظ. خداوند در همه اعصار، خود حفظ قرآن را به عهده دارد. بر این موضوع در آیه 9 سوره حجر/ 15 تصریح شده؛ از همین رو «آیه حفظ» نام گرفته است:
«إِنّا نَحنُ نَزّلنَا الذِّکرَ و إِنّا لهُ لَحفِظون»
«إِنّا نَحنُ نَزّلنَا الذِّکرَ و إِنّا لهُ لَحفِظون»
wikiahlb: آیه_حفظ