اکدریه

لغت نامه دهخدا

( اکدریة ) اکدریة. [ اَ دَ ری ی َ ] ( ع ص نسبی ، اِ ) ( اصطلاح فقه ) مسأله ایست در فرایض که شوی و مادر و جد و خواهر مادری و پدری مانده باشد. لقبت بها لان عبدالملک بن مروان سئل عنها رجلاً یقال ُ له اکدر فلم یعرفها او کانت المیتة تسمی اکدریة او لانها کدرت علی زید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || قسمی سگ. ( یادداشت مؤلف ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَکدَریّه عنوان مسئله‏ای در ارث است.
مسئله اکدریّه در فقه اهل سنت آمده و به این صورت مطرح شده است که اگر سهم وارثان فرض بر، همه ترکه میت را در بر گیرد، عَصَبه( تعصیب)ارث نمی‏برد، مگر در مسئله اکدریه. وارثان در این مسئله عبارتند از: شوهر، مادر، جد ّ و خواهر پدری یا پدری و مادری.
اقوال اهل تسنن و شیعه در مسئله اکدریه
سهم شوهر نصف؛ سهم مادر یک سوم و سهم جدّ یک ششم است که مجموع، همه ترکه را در بر می‏گیرد، لیکن خواهر بر اساس قواعد عَصَبه در ارث، با سه نفر یاد شده شریک می‏گردد و در نتیجه، مال هشت قسمت می‏شود. شوهر و خواهر، هرکدام سه هشتم و مادر و جدّ، هر کدام یک هشتم سهم می‏برد. البته این قول عمر و ابن مسعود است و نزد شافعیه و حنابله، ترکه به ۲۷ قسمت تقسیم می‏شود: شوهر نُه سهم؛ مادر شش سهم؛ جدّ هشت سهم و خواهر، چهار سهم می‏برد. نزد حنفیه خواهر سهمی نمی‏برد. در فقه شیعه، در فرض یاد شده، شوهر نصف، سهم می‏برد و نصف دیگر از باب فرض و ردّ، به مادر می‏رسد.
وجه تسمیه
در علت نامگذاری این مسئله به اکدریه وجوهی ذکر شده است؛ از جمله آنکه «اَکدر» نام زنی بوده که چنین وارثانی داشته است.

پیشنهاد کاربران