اپی گلوتیت

اپی گِلوتیت ( به انگلیسی: Epiglottitis ) به معنی التهاب اپیگلوت است. غضروف الاستیک اپیگلوت بخشی از راه هوایی فوقانی است که در انتهای زبان قرار دارد از این رو این بیماری می تواند موجب انسداد راه هوایی شود و خطرناک است. بیماری در کودکان زیر هفت سال و در زمستان شایعتر است.
شایعترین عامل بیماری باکتری هموفیلوس آنفلوآنزا نوع b می باشد هرچند استرپتوکوکها نیز می توانند موجب اپی گلوتیت شوند.
بیماری با گلودرد شروع شده و به سرعت شدت پیدا کرده و طی چند ساعت منجر به سختی بلع غذا ( و ریزش بزاق ) می شود. بیمار تب دار بوده است و بیمار طی ۶ ساعت اول دچار اختلال در تنفس شده و صداهای خشن تنفسی ( hoarseness of voice and stridor ) پیدا می کند. در صورت عدم درمان بیماری می تواند کشنده باشد ( اورژانس ) . از معاینه ته حلق بیمار بدون وجود امکانات پیشگیرانه بایستی اجتناب کرد. لارنگوسکوپی و گرفتن رادیوگرافی ساده گردن ( دیدن علامت شست در گرافی ) به تشخیص در مرحله اول کمک می کند.
درمان با آنتی بیوتیک وریدی ( مانند سفتریاکسون و کلرامفنیکل ) است. برای حفظ راه تنفسی از گذاشتن لوله تراشه ( انتوباسیون ) و اکسیژن استفاده می کنیم. در صورت عدم امکان لوله گذاری، نای بری یا کریکوتیروئیدوتومی انجام می دهیم. امروزه واکسن هموفیلوس Hib vaccine در دسترس است.