اپیگلوت

/~epigelot/

برابر پارسی: زبانِ کوچک، زبانک

فرهنگ عمید

عضوی غضروفی در حلق که هنگام فروبردن غذا حنجره را می پوشاند و مانع ورود غذا به نای می شود.

دانشنامه عمومی

اپی گلوت یا برچاکنای[ ۱] ( به انگلیسی: Epiglottis ) دریچه ای برگی شکل در گلو است که از ورود غذا و آب به نای و ریه ها جلوگیری می کند. [ ۲] این دریچه در طول تنفس باز می ماند و به هوا اجازه ورود به حنجره را می دهد. [ ۳] در حین بلع، برای جلوگیری از آسپیراسیون ریوی ( انسداد مجرای هوا ) در نتیجه ورود غذا، بسته می شود. [ ۲] اپی گلوت سبب به مایعات یا غذای بلعیده شده کمک می کند که در امتداد مری به سمت معده حرکت کنند. [ ۳]
اپی گلوت از غضروفِ پوشیده شده با یک غشای مخاطی ساخته شده است که به ورودی حنجره متصل است. این دریچه به سمت بالا و عقب در پشت زبان و امتداد استخوان هیوئید قرار دارد. [ ۲] [ ۴]
اپی گلوت ممکن است دچار التهاب شود و اپی گلوتیت را ایجاد کند. [ ۵] این عارضه بیشتر به دلیل باکتری هموفیلوس آنفلوآنزا ایجاد می شود و به کمک واکسن قابل پیشگیری است. [ ۵] اختلال عملکرد این دریچه ممکن است باعث استنشاق غذا ( آسپیراسیون ) و ذات الریه یا انسداد راه هوایی شود. [ ۶] [ ۷] اپی گلوت همچنین بخش مهمی برای لوله گذاری تراشه است. [ ۸]
عکس اپیگلوت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اِپیگْلوت (epiglottis)
زبانۀ کوچکی واقع در پشت قاعدۀ زبان پستانداران۱. این اندام هنگام بلع انتهای نای۲ را مسدود می کند و از ورود غذا به نای و خفگی جلوگیری می کند. عمل اپیگلوت فرآیند انعکاسی۳ بسیار پیچیده ای است که دو مرحله دارد. در مرحله اوّل، لقمۀ جویده شدۀ غذا به کمک زبان به طرف بالا و عقب دهان هدایت می گردد. این عمل با قطع تنفس و بسته شدن راه های بینی به دهان همراه است. در مرحلۀ دوم، اپیگلوت روی حنجره۴ قرار می گیرد و غذا به طرف پایین، به درون مری۵، رانده می شود.

مترادف ها

epiglottis (اسم)
نای بند، اپی گلوت، شراع الحنک، زبانک

پیشنهاد کاربران

برچاکنای
اپی گلوت زبان کوچک نیست.
زبان کوچک uvula است
اپیگلوت = نای بند ؛ چرا که هنگام فروبردن غذا ورودی نای را می بندد
اپیگلوت

بپرس