[ویکی فقه] انسان و جن (قرآن). خلقت انسان و جن باهم فرق می کند. همچنین امکان دارد که جنیان در صدد گمراهی انسان باشند.
... الوسواس الخناس• الذی یوسوس فی صدور الناس• من الجنة والناس. از شرّ وسوسه گر پنهانکار، که در درون سینه انسان ها وسوسه می کند، خواه از جنّ باشد یا از انسان!
تفاوت انسان با جن در ماده خلقت
ولقد خلقنا الانسـن من صلصـل من حما مسنون• والجآن خلقنـه من قبل من نار السموم. ما انسان را از گل خشکیده ای (همچون سفال) که از گل بد بوی (تیره رنگی) گرفته شده بود آفریدیم! و جن را پیش از آن، از آتش گرم و سوزان خلق کردیم! جالب اینکه از این آیات به خوبی استفاده می شود که انسان از دو چیز مختلف آفریده شده که یکی در حد اعلای عظمت، و دیگری ظاهرا در حد ادنی از نظر ارزش. جنبه مادی انسان را گل بد بوی تیره رنگ (لجن) تشکیل می دهد، و جنبه معنوی او را چیزی که به عنوان روح خدا از آن یاد شده است.البته خدا نه جسم دارد و نه روح، و اضافه روح به خدا به اصطلاح اضافه تشریفی است و دلیل بر این است که روحی بسیار پر عظمت در کالبد انسان دمیده شده، همانگونه که خانه کعبه را به خاطر عظمتش بیت الله می خوانند، و ماه مبارک رمضان را به خاطر برکتش شهر الله (ماه خدا) می نامند.کلمه جن در اصل به معنی چیزی است که از حس انسان پوشیده باشد، مثلا می گوئیم جنة اللیل یا فلما جن علیه اللیل یعنی هنگامی که پرده سیاه شب او را پوشاند و به همین جهت مجنون به کسی که عقلش پوشیده و جنین به طفلی که در رحم مادر پوشانده شده و جنت به باغی که زمینش را درختان پوشانده اند، و جنان به قلب که در درون سینه پوشانده شده و جنة به معنی سپر که انسان را از ضربات دشمن می پوشاند، آمده است.البته از آیات قرآن استفاده می شود که جن یک نوع موجود عاقلی است که از حس انسان پوشیده شده، و آفرینش آن در اصل از آتش یا شعله های صاف آتش است، و ابلیس نیز از همین گروه است. و نیز از آیات قرآن بر می آید که آنها مؤمن و کافر دارند، مطیع و سرکش دارند و آنها نیز دارای تکلیف و مسئولیتند. خلق الانسـن من صلصـل کالفخار• وخلق الجان من مارج من نار. انسان را از گل خشکیده ای همچون سفال آفرید، و جن را از شعله های مختلط و متحرک آتش خلق کرد.
گمراهی انسان از سوی جنیان
و یوم یحشرهم جمیعا یـمعشر الجن قد استکثرتم من الانس وقال اولیآؤهم من الانس ربنا استمتع بعضنا ببعض وبلغنآ اجلنا الذی اجلت لنا قال النار مثویـکم خــلدین فیهآ الا ما شآء الله ان ربک حکیم علیم. در آن روز که (خدا) همه آنها را جمع و محشور می سازد، (می گوید: ) ای جمعیت شیاطین و جن! شما افراد زیادی از انسان ها را گمراه ساختید! دوستان و پیروان آنها از میان انسان ها می گویند: «پروردگارا! هر یک از ما دو گروه (پیشوایان و پیروان گمراه) از دیگری استفاده کردیم (ما به لذات هوس آلود و زودگذر رسیدیم و آنها بر ما حکومت کردند) و به اجلی که برای ما مقرر داشته بودی رسیدیم.» (خداوند) می گوید: «آتش جایگاه شماست جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد» پروردگار تو حکیم و داناست. مقصود از «استکثرتم من الانس» فراوانی انسان هایی است که از سوی جنیان گمراه شده اند. در این آیات مجددا قرآن به سرنوشت مجرمان گمراه و گمراه کننده باز می گردد و بحث های آیات گذشته را با آن تکمیل می کند.آنها را به یاد روزی می اندازد که رو در روی شیاطینی که از آنها الهام گرفته اند می ایستند و از این پیروان و آن پیشوایان سؤال می شود، سؤالی که در برابرش پاسخی ندارند و جز حسرت و اندوه نتیجه ای نمی گیرند، این هشدارها به خاطر آن است که تنها به این چند روز زندگی ننگرند و به پایان کار نیز بیندیشند.نخست می گوید: آن روز که همه را جمع و محشور می سازد، ابتدا می گوید: ای جمعیت جن و شیاطین اغواگر شما افراد زیادی از انسان ها را گمراه ساختید.منظور از کلمه جن در اینجا همان شیاطین است، زیرا جن در اصل لغت به معنی هر موجود ناپیدا می باشد.اما شیاطین اغواگر گویا در برابر این سخن پاسخی ندارند و سکوت می کنند، ولی پیروان آنها از بشر چنین می گویند: پروردگارا آنها از ما بهره گرفتند و ما هم از آنها، تا زمانی که اجل ما پایان گرفت. آنها دلخوش بودند که پیروان تسلیمی دارند و بر آنها حکومت می کنند، و ما نیز از زرق و برق های دنیا و لذات بی قید و شرط و زودگذر آن که بر اثر وسوسه های شیاطین دل انگیز و دلچسب جلوه می نمود دلخوش بودیم!. وانه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا. و اینکه مردانی از بشر به مردانی از جنّ پناه می بردند، و آنها سبب افزایش گمراهی و طغیانشان می شدند!
... الوسواس الخناس• الذی یوسوس فی صدور الناس• من الجنة والناس. از شرّ وسوسه گر پنهانکار، که در درون سینه انسان ها وسوسه می کند، خواه از جنّ باشد یا از انسان!
تفاوت انسان با جن در ماده خلقت
ولقد خلقنا الانسـن من صلصـل من حما مسنون• والجآن خلقنـه من قبل من نار السموم. ما انسان را از گل خشکیده ای (همچون سفال) که از گل بد بوی (تیره رنگی) گرفته شده بود آفریدیم! و جن را پیش از آن، از آتش گرم و سوزان خلق کردیم! جالب اینکه از این آیات به خوبی استفاده می شود که انسان از دو چیز مختلف آفریده شده که یکی در حد اعلای عظمت، و دیگری ظاهرا در حد ادنی از نظر ارزش. جنبه مادی انسان را گل بد بوی تیره رنگ (لجن) تشکیل می دهد، و جنبه معنوی او را چیزی که به عنوان روح خدا از آن یاد شده است.البته خدا نه جسم دارد و نه روح، و اضافه روح به خدا به اصطلاح اضافه تشریفی است و دلیل بر این است که روحی بسیار پر عظمت در کالبد انسان دمیده شده، همانگونه که خانه کعبه را به خاطر عظمتش بیت الله می خوانند، و ماه مبارک رمضان را به خاطر برکتش شهر الله (ماه خدا) می نامند.کلمه جن در اصل به معنی چیزی است که از حس انسان پوشیده باشد، مثلا می گوئیم جنة اللیل یا فلما جن علیه اللیل یعنی هنگامی که پرده سیاه شب او را پوشاند و به همین جهت مجنون به کسی که عقلش پوشیده و جنین به طفلی که در رحم مادر پوشانده شده و جنت به باغی که زمینش را درختان پوشانده اند، و جنان به قلب که در درون سینه پوشانده شده و جنة به معنی سپر که انسان را از ضربات دشمن می پوشاند، آمده است.البته از آیات قرآن استفاده می شود که جن یک نوع موجود عاقلی است که از حس انسان پوشیده شده، و آفرینش آن در اصل از آتش یا شعله های صاف آتش است، و ابلیس نیز از همین گروه است. و نیز از آیات قرآن بر می آید که آنها مؤمن و کافر دارند، مطیع و سرکش دارند و آنها نیز دارای تکلیف و مسئولیتند. خلق الانسـن من صلصـل کالفخار• وخلق الجان من مارج من نار. انسان را از گل خشکیده ای همچون سفال آفرید، و جن را از شعله های مختلط و متحرک آتش خلق کرد.
گمراهی انسان از سوی جنیان
و یوم یحشرهم جمیعا یـمعشر الجن قد استکثرتم من الانس وقال اولیآؤهم من الانس ربنا استمتع بعضنا ببعض وبلغنآ اجلنا الذی اجلت لنا قال النار مثویـکم خــلدین فیهآ الا ما شآء الله ان ربک حکیم علیم. در آن روز که (خدا) همه آنها را جمع و محشور می سازد، (می گوید: ) ای جمعیت شیاطین و جن! شما افراد زیادی از انسان ها را گمراه ساختید! دوستان و پیروان آنها از میان انسان ها می گویند: «پروردگارا! هر یک از ما دو گروه (پیشوایان و پیروان گمراه) از دیگری استفاده کردیم (ما به لذات هوس آلود و زودگذر رسیدیم و آنها بر ما حکومت کردند) و به اجلی که برای ما مقرر داشته بودی رسیدیم.» (خداوند) می گوید: «آتش جایگاه شماست جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد» پروردگار تو حکیم و داناست. مقصود از «استکثرتم من الانس» فراوانی انسان هایی است که از سوی جنیان گمراه شده اند. در این آیات مجددا قرآن به سرنوشت مجرمان گمراه و گمراه کننده باز می گردد و بحث های آیات گذشته را با آن تکمیل می کند.آنها را به یاد روزی می اندازد که رو در روی شیاطینی که از آنها الهام گرفته اند می ایستند و از این پیروان و آن پیشوایان سؤال می شود، سؤالی که در برابرش پاسخی ندارند و جز حسرت و اندوه نتیجه ای نمی گیرند، این هشدارها به خاطر آن است که تنها به این چند روز زندگی ننگرند و به پایان کار نیز بیندیشند.نخست می گوید: آن روز که همه را جمع و محشور می سازد، ابتدا می گوید: ای جمعیت جن و شیاطین اغواگر شما افراد زیادی از انسان ها را گمراه ساختید.منظور از کلمه جن در اینجا همان شیاطین است، زیرا جن در اصل لغت به معنی هر موجود ناپیدا می باشد.اما شیاطین اغواگر گویا در برابر این سخن پاسخی ندارند و سکوت می کنند، ولی پیروان آنها از بشر چنین می گویند: پروردگارا آنها از ما بهره گرفتند و ما هم از آنها، تا زمانی که اجل ما پایان گرفت. آنها دلخوش بودند که پیروان تسلیمی دارند و بر آنها حکومت می کنند، و ما نیز از زرق و برق های دنیا و لذات بی قید و شرط و زودگذر آن که بر اثر وسوسه های شیاطین دل انگیز و دلچسب جلوه می نمود دلخوش بودیم!. وانه کان رجال من الانس یعوذون برجال من الجن فزادوهم رهقا. و اینکه مردانی از بشر به مردانی از جنّ پناه می بردند، و آنها سبب افزایش گمراهی و طغیانشان می شدند!
wikifeqh: انسان_و_جن_(قرآن)