الماس کولینان

الماس کالینان ( به انگلیسی: Cullinan Diamond ) ، دومین الماس بزرگ کشف شده و ( بعد از الماس سیاه سِرجیو ) بزرگترین الماس خام درخشان ( بی رنگ ) جهان بود. این الماس قبل از تراشیده شدن و تقسیم به نه الماس کوچک تر داری وزن ۳۱۰۶/۷۵ قیراط معادل ۶۲۱/۳۵۰ گرم بود که به ۹ قطعه الماس کوچک تر تراش خورد و به ترتیب از بزرگ تر به کوچک تر، کالینانِ یک تا کالینانِ نُه نامگذاری شدند. مجموعه الماس های نه گانه ی کالینان جزو جواهرات سلطنتی بریتانیا محسوب می شوند. [ ۲]
کالینانِ یک یا ستاره ی بزرگ آفریقا با وزن ۵۳۰/۲ قیراط معادل ۱۰۶/۰۴ گرم و دارای ۷۴ وجه ( هندسی ) بزرگ ترین الماس تراش خورده از خانواده ی کالینان و دومین الماس بزرگ تراش خورده در جهان ( بعد از الماس طلایی جوبیلی با وزن ۵۴۵/۶۷ قیراط معادل ۱۰۹/۱۳ گرم ) است. الماس کالینان ِ یک حدود ۴۰۰ میلیون دلار ارزش گذاری می شود و در حال حاضر در رأس عصای سلطنتی پادشاهی بریتانیا قرار دارد. [ ۳]
دومین الماس از نظر بزرگی کالینانِ ۲ ( Cullinan II ) یا ستاره کوچک تر آفریقا ( Lesser Star of Africa ) می باشد. وزن این سنگ ۳۱۷/۴ قیراط معادل ۶۳/۵ گرم می باشد، که چهارمین الماس بزرگ تراشیده شده در جهان می باشد. این الماس روی تاج سلطنتی بریتانیا قرار دارد.
الماس کالینان توسط توماس اوان پاول، پیدا شده و پس از استخراج آن را به فردریک ولز، مدیر خارجی شرکت حفاری معدن الماس پرمیر در منطقه کولینان در تاریخ ۲۶ ژانویه سال ۱۹۰۵ تحویل داد. این الماس، به نام صاحب معدن سر تامِس کالینان ( Sir Thomas Cullinan ) نامیده شده است. [ ۴]
سر ویلیام کروکز ( William Crookes ) ، قبل از اینکه الماس قطعه قطعه شود، از آنها یک بررسی کامل به عمل آورد و خلوص قابل ملاحظه ای را به جز یک لکه سیاه در وسط آن متذکر شد. رنگ های اطراف نقطه سیاه خیلی زنده بودند و زمانی که با دقت آن را می چرخاندند، رنگ ها عوض می شدند. بر طبق نظر کروکز این ویژگی به نیروی فشار داخلی که بین الماس ها مشترک است، اشاره می کند. سنگ خریداری شد و ( به وسیله دولت آفریقای جنوبی ) ، به شاه ادوارد هفتم ( King Edward VII ) ، در روز تولدش هدیه شد. الماس به وسیله برادران آسچرز ( Asscher Brothers ) ، ساکن آمستردام به سه تکه بزرگ تقسیم شد و متعاقباً به ۹ تکه سنگ جواهر بزرگ و مقداری قطعه کوچک تر تبدیل شد.
آن زمان تکنولوژی آنقدر پیشرفت نکرده بود تا کیفیت تراش را مطابق استانداردهای حاضر تأمین کند و بریده های الماس مذکور، سختی و ضریب شکستش بالا بود. برای آنکه آسچرز بتواند الماس را با یک ضربه تقسیم کند، شکافی به عمق نیم اینچ در آن ایجاد کرد و سپس به وسیله یک چاقو که اختصاصاً برای همین کار طراحی شده بود، شکسته شد.