الجعفریات

[ویکی فقه] مؤلف:ابو علی محمد بن اشعث کوفی (زنده در ۳۱۳ ه.ق).
کتاب جعفریات مجموعه روایاتی است که محمد بن محمد بن اشعث، از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر - علیه السلام - و او هم از اجداد طاهرش روایت می کند. این کتاب شامل یک سری روایات از طرُقی غیر از موسی بن اسماعیل و یک سری روایات از طرق اهل سنت است. با توجه به اینکه بیشتر روایات این کتاب به امام جعفر صادق - علیه السلام - برمی گردد، به آن جعفریات می گویند؛ و به دلیل اینکه راوی آن محمد بن محمد بن اشعث می باشد، «الاشعثیات» نیز نامیده می شود. علامه مجلسی می گوید: «این کتاب میان خاصه و عامه مشهور است و اکثر روایات کتاب نوادر راوندی از این کتاب گرفته شده است. شیخ صدوق نیز برخی از روایات این کتاب را از طریق دیگر نقل می کند. در برخی از کتب رجالی، طرق دیگری نیز برای این کتاب نقل شده است». علامه در کتاب رجال خود و شیخ آقا بزرگ تهرانی در الذریعه، این کتاب را دارای هزار حدیث با یک سند دانسته اند و آن هم سند موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر عن آبائه - علیه السلام - می باشد؛ ولی کتاب حاضر دارای ۱۶۵۱ حدیث است که روایاتی از طرق دیگر شیعه و هم چنین روایاتی از طرق اهل سنت را نیز شامل می شود. موضوعت کتاب برخی عناوین مورد بحث فقهی در این کتاب از این قرارند: طهارت، صلات، زکات، صوم، حج، جهاد، نکاح، نفقات، حدود، آداب، تفسیر، سنن و ادعیه. وضعیت نشر این کتاب، نخستین بار به دستور آیت الله العظمی بروجردی در قم به چاپ رسید و سپس به وسیله مکتبه نینوی الحدیثه، در تهران، به قطع وزیری چاپ و منتشر شده است. منبعسایت اندیشه قم

[ویکی اهل البیت] الجعفریات کتابی است از محمد بن اشعث کوفی که روایات اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را در خود جای داده است. این کتاب یکی از اصول بر جای مانده از اصول چهارصدگانه شیعه امامیه است.
ابوعلی محمد بن اشعث کوفی (زنده در 313 ه.ق) یکی از راویان شیعه در قرن چهارم ه.ق می باشد. ایشان در کوفه به دنیا آمد و در نوجوانی به مصر سفر کرد و در محله سقیفه جواد ساکن شد. او در مصر در آن دوران، تغییر و تحولات عظیمی را می دید. هنگامی که فاطمیان قدرت را در دست گرفته بودند، محمد در آنجا رحل اقامت افکند و در درس موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر شرکت کرد و از محضر آن بزرگواران بهره های فراوان برد. در همان جا بود که او تصمیم گرفت که کتاب الجعفریات را روایت کند. این کتاب بعدها به عنوان یکی از اصول چهارصدگانه و معتبر شیعه بشمار آمد.
علامه حلی در کتاب خلاصه و نجاشی در کتاب رجال خود درباره او می گوید: «محمد بن اشعث اهل کوفه و شخصیتی مورد اطمینان و شیعه می باشد...».
موسی بن جعفر بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، مؤمل بن وهاب، علی بن زید فرایضی، هارون بن سعید ایلی، ابویحیی محمد بن برید مقری، محمد بن خلف بن عمر، محمد بن عویلی ایلی، اسماعیل بن اسحاق بن سهل اموی، موسی بن ابراهیم بن موسی بن جعفر علیه السلام.
ابومحمد سهل بن احمد بن عبدالله بن سهل دیباجی، ابوالفضل شیبانی، ابوالحسن علی بن جعفر بن حماد، عبدالله بن مفضل بن محمد بن هلال، ابراهیم بن محمد بن محمد بن عبدالله قرشی، ابومحمد عبدالله بن محمد بن عبدالله بن عثمان (معروف به ابن سقاء)، ابوالحسن محمد بن داوود بن سلیمان کاتب.
نجاشی در مورد او می گوید: او کتابهائی دارد که از همه را از پدرش به نقل از اجدادش نقل می کند من جمله آنها: کتاب الطهارة، کتاب الصلاة، کتاب الزکاة، کتاب الصوم، کتاب الحجّ، کتاب الجنائز، کتاب الطلاق، کتاب النکاح، کتاب الحدود، کتاب الدعاء، کتاب السنن و الآداب، کتاب الرؤیا.
کتاب جعفریات مجموعه روایاتی است که محمد بن محمد بن اشعث، از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام و او هم از اجداد طاهرش روایت می کند. این کتاب شامل یک سری روایات از طرُقی غیر از موسی بن اسماعیل و یک سری روایات از طرق اهل سنت است.
با توجه به این که بیشتر روایات این کتاب به امام صادق علیه السلام برمی گردد، به آن جعفریات می گویند و به دلیل این که راوی آن محمد بن محمد بن اشعث می باشد، «الاشعثیات» نیز نامیده می شود.

[ویکی فقه] الجعفریات (کتاب). نام دیگر این کتاب «الاشعثیات» است و توسط محمد بن محمد بن اشعث، از راویان شیعه در قرن چهارم هجری نگاشته شده است.
ابو علی، محمد بن محمد بن اشعث کوفی از راویان شیعه در قرن چهارم هجری می باشد. محمد در کوفه، شهر شیعیان و علاقه مندان به خاندان حضرت علی علیه السلام و شهر راویان بزرگ شیعه ، به دنیا آمد. او از همان کودکی با عشق به علی و خاندان علی و اهل بیت رسول الله صلی اللّه علیه و آله و سلم بزرگ شد و چیزی نگذشت که خود نیز از راویان علوم محمد و آل محمد گردید.محمد به مصر سفر کرد و در محله سقیفه جواد ساکن شد. مصر در آن دوران تغییر و تحولات عظیمی را به خود می دید. فاطمیین و طرفداران فرزندان فاطمه زهرا سلام الله علیها و اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله قدرت را در دست گرفته بودند و مردم به راحتی به خاندان رسول خدا ابراز علاقه می کردند. محمد نیز در آنجا رحل اقامت گزید و در درس موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیهما السلام شرکت می کرد و از محضر آن بزرگوار بهره های فراوان گرفت. در همانجا بود که او تصمیم گرفت تا کتاب« الجعفریات» را روایت کند که بیشتر روایات آن را از طریق موسی بن اسماعیل از اجداد طاهرینش روایت می کند. این کتاب بعدها به عنوان یکی از اصول روایی چهارصد گانه و معتبر شیعه به شمار آمد و روایات آن مورد توجه علما و فقهای شیعه قرار گرفت.
معرفی اجمالی کتاب
این کتاب مجموعه روایاتی است که محمد بن محمد بن اشعث از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیهما السلام و او هم از اجداد طاهرینش روایت می کند. الجعفریات شامل یک سری روایات از طرقی غیر از موسی بن اسماعیل و یک سری روایات از طرق اهل تسنن نیز می باشد.
علت نام گذاری
با توجه به اینکه اکثر روایات این کتاب به امام جعفر صادق علیه السّلام بر می گردد به آن «الجعفریات» می گویند. اگر چه با توجه به اینکه راوی آن محمد بن محمد بن اشعث می باشد به آن «الاشعثیات» نیز گفته شده است.البته برخی این کتاب را به موسی بن اسماعیل و برخی به اسماعیل بن موسی کاظم علیه السّلام نیز نسبت داده اند.
سخنان بزرگان
...

[ویکی شیعه] الجعفریات (کتاب). الجعفریات یا الاشعثیات کتابی است شامل روایاتی که ابوعلی محمد بن اشعث کوفی معروف به ابن اشعث، از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر(ع) و او هم از اجدادش روایت می کند. این کتاب شامل روایاتی از طرُق غیر موسی بن اسماعیل و روایاتی از طرق اهل سنت هم هست.
نام گذاری آن به جعفریات، به دلیل استناد روایاتش به امام صادق(ع) و به اشعثیات، به دلیل نام نویسنده آن (ابن اشعث) است.
آقابزرگ در الذریعة، تعداد روایات این کتاب را هزار حدیث دانسته است. این کتاب نخستین بار به دستور آیت الله بروجردی در قم به چاپ رسید.