اقتصاد جمهوری اذربایجان

اقتصاد جمهوری آذربایجان. جمهوری آذربایجان در مقایسه با جمهوری های تازه استقلال یافته اطراف خود در اثر بهره برداری از منابع نفتی و سرمایه گذاری پس از استقلال توسعه بیشتری پیدا کرده است. با تکمیل خط لوله باکو - تفلیس - جیهان رشد تولید ناخالص داخلی این کشور در سه ماهه اول سال ۲۰۰۷ به ۴۱٫۷٪ رسید و رتبه نخست جهان از این لحاظ را کسب کرد. [ ۱۰] با وجود این بعد از استقلال این کشور، تورم فزاینده ناشی از آثار جنگ قره باغ همراه با سیاست های آزادسازی قیمت ها و خصوصی سازی اقتصاد موجب شد که مردم جمهوری آذربایجان تحت فشارهای شدید اقتصادی قرار گیرند و قدرت خرید آن ها به سرعت کاهش یابد ولی از سال ۱۹۹۶ میلادی، افزایش درآمدهای حاصل از قراردادهای نفتی بین المللی، روند رو به رشد سرمایه گذاری خارجی، اعتبارات صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و مساعدت کشورهای اروپایی موجب شد تا اقتصاد نابسامان این کشور کمی رو به بهبود گذارد.
جمهوری آذربایجان برای ثبات بخشیدن به اوضاع اقتصادی با کمک صندوق بین المللی پول دو برنامهٔ اقتصادی را به اجرا درآورده و توانسته است میزان تورم را کاهش دهد. میزان تورم در این کشور از ۴۱۱ درصد در سال ۱۹۹۵ میلادی به ۲۰ درصد در سال ۱۹۹۶ میلادی و ۷/۳ درصد در سال ۱۹۹۷ و صفر درصد در سال ۱۹۹۸ میلادی و ( ۵ - ) درصد در نیمه نخست سال ۲۰۰۰ میلادی کاهش یافته است.
انجام اصلاحات اقتصادی در این کشور و آزادسازی تجارت موجب پاگیری طبقه جدیدی از بازرگانان و صاحبان صنایع با سرمایه های اندک شد. با این حال نباید فراموش کرد که این کشور در مرحله گذار از اقتصاد متمرکز کمونیستی به اقتصاد بازار است و هنوز بخش هایی از اقتصاد کشور به شیوه سابق اداره می شود.
شرکای اصلی صادرات این کشور در سال ۲۰۲۲ کشور های ایتالیا 46. 6%، ترکیه 9. 29% ، اسرائیل 4. 41%، هند 4. 36%، یونان 3. 65%، اسپانیا 2. 65%، روسیه 2. 56% ، کرواسی 2. 50% ، جمهوری چک 2. 42% و بریتانیا 2. 04٪ بودند. نفت و گاز، ماشین آلات، مواد غذایی، پنبه از مهم ترین کالاهای صادراتی این کشور بودند.
در سال ۲۰۲۲ ، مهمترین کالاهای وارداتی این کشور شامل ماشین آلات و تجهیزات، مواد غذایی، فلزات و مواد شیمیایی بود. شرکای اصلی واردات جمهوری آذربایجان کشورهای روسیه 18. 81%، ترکیه 15. 8% چین 14. 35% ، آلمان 4. 56% ، ترکمنستان 3. 51درصد، ایالات متحده 3. 3٪ ، ایران 3. 28% ، ایتالیا 2. 34%، ژاپن 2% و کره جنوبی 1. 85٪ بودند. [ ۱۱]