اشپزی کره ای

آشپزی کره ای. غذاهای کره ای سنت ها و شیوه های معمول آشپزی کره آشپزی است. غذاهای کره ای طی قرن ها تحولات اجتماعی و سیاسی به وجود آمده است که از سنت های کشاورزی و عشایری باستان در کره و منچوریای جنوبی گرفته شده اند و از طریق تعامل پیچیده ای از محیط طبیعی و روندهای مختلف فرهنگی تکامل یافته اند. [ ۱] [ ۲]
غذاهای کره ای عمدتاً بر پایه برنج، سبزیجات و گوشت است. وعده های غذایی سنتی کره ای به تعداد مخلفات ( 반찬؛ 飯 饌؛ banchan ) ذکر شده است که همراه با برنج دانه کوتاه پخته شده با بخار است. کیمچی تقریباً در هر وعده غذایی سرو می شود. مواد تشکیل دهنده متداول آن شامل روغن کنجد، دونجان ( رب لوبیا تخمیر شده ) ، سس سویا، نمک، سیر، زنجبیل، فلفل تند، گوچوآنگ ( خمیر فلفل قرمز تخمیر شده ) و کلم ناپا است.
مواد لازم و ظروف در هر استان متفاوت است. بسیاری از غذاهای منطقه ای ملی شده اند، و ظروف که زمانی منطقه ای بودند، در انواع مختلف در سراسر کشور گسترش یافته است. غذاهای دربار سلطنتی کره زمانی همه غذاهای بی نظیر منطقه را برای خانواده سلطنتی گرد هم آورده بود. غذاها توسط آداب فرهنگی کره تنظیم می شوند.
غلات یکی از مهمترین عناصر در غذاهای کره ای بوده اند. اسطوره های اولیه و بنیاد پادشاهی های مختلف کره بر روی دانه ها متمرکز شده است. یکی از اسطوره های بنیادی مربوط به جومونگ است، که دانه جو را از دو کبوتر ارسال شده توسط مادرش پس از تأسیس امپراتوری گوگوریو دریافت کرد. [ ۳] با این وجود اسطوره دیگری دربارهٔ سه خدای بنیانگذار جزیره ججو، که باید با سه شاهزاده خانم تامنا ازدواج کنند، صحبت می شود. خدایان بذرهای پنج دانه را که اولین بذرهای کاشته شده بودند، به ارمغان آوردند که به نوبه خود اولین نمونه کشاورزی شدند. [ ۴]
برای درست کردن تعداد تعداد زیاد برنج سفید ساده، استفاده می شود. معمولاً در آرد ریخته می شود و برای تهیه کیک برنجی به نام تتئوک در بیش از دویست نوع مختلف استفاده می شود. برای پخت کایو ( juk ) یا حریره ( mieum ) که مخلوط با سایر غلات، گوشت، یا غذاهای دریایی است نیز استفاده می شود. کره ای ها همچنین شراب برنج، تولید می کنند. [ ۵]
با توجه آثار کشف شده سایت های باستان شناسی در کره جنوبی حبوبات از محصولات زراعی مهم در تاریخ کره و غذاهای کره به شمار می آیند، [ ۶] [ ۷] حفاری در سایت اوکبانگ، جینگجو، استان جیونگانگ جنوبی نشان می دهد که سویا به عنوان یک محصول غذایی حدود ۱۰۰۰ تا ۹۰۰ قبل از میلاد مسیح کشت می شده است. [ ۸] و از ان توفو ( dubu ) ساخته می شده، در حالی که جوانه سویا به عنوان یک سبزی ( کنگامول ) مورد استفاده بوده است و کل سویا به عنوان یک چاشنی غذای جانبی استفاده می شود. همچنین از آن شیر سویا می سازند که به عنوان پایه نودل به نام کنگوکسو استفاده می شود. محصول جانبی تولید شیر سویا بیجی یا کنگ بیجی است که برای ضخیم شدن خورش و فرنی استفاده می شود.