آسکاریس لومبرکوئیدس. آسکاریس لومبریکوئیدس ( نام علمی: Ascaris lumbricoides ) نوعی کرم لوله ای بزرگ از سردهٔ آسکاریس ها است که به عنوان انگل در دستگاه گوارش انسان زندگی می کند. [ ۱] آسکاریس شایع ترین و بزرگ ترین نمونه از کرم های لوله ای در روده باریک انسان است. به عارضهٔ حاصل شده از وجود این انگل در روده انسان آسکاریازیس گفته می شود. [ ۲] تخمین زده می شود که یک ششم از جمعیت مردم دنیا به ویژه در مناطق گرمسیر و کشورهای در حال توسعه در طول زندگی خود به این انگل یا سایر کرم های لوله ای آلوده می شوند. [ ۳]
آسکاریس ها معمولاً سفیدرنگ تا صورتی هستند. [ ۴] طول آن ها در جنس ماده، ۲۰ تا ۴۹ سانتی متر می باشد. طول کرم ماده بیشتر است و حداکثر قطر آن در حدود ۶٫۵ میلی متر است. اندازه آسکاریس های نَر، کوچک تر و طول آن از ۱۵ تا ۳۰ سانتی متر است. [ ۵] بدن این کرم، لوله ای و باریک است و در هر دو انتها نازک می شود. پوشش بدن از کوتیکول صاف است که دارای خطوط کوچک می باشد. چهار خط طولی سفید رنگ در طول بدن امتداد می یابد. دهان در انتهای قدامی میان سه لب مدور باز می شود.
مخرج عبارت از یک شکاف عرضی است که نزدیک انتهای خلفی در سطح شکمی قرار دارد. انتهای خلفی کرم نر کاملاً خمیده بوده و دارای دو سیخک تناسلی می باشد که از سوراخ تناسلی نر واقع در داخل مخرج بیرون می آید. کرم ماده راست تر بوده و منفذ تناسلی آن در وسط سطح شکمی و در فاصله ۱٫۳ از انتهای قدامی بدنش واقع است.
میزبان نهایی این کرم فقط انسان است و انتقال آن، از طریق مسیر دهانی - مقعدی صورت می گیرد. تخم کرم در شرایط مطلوب می تواند روزها و هفته ها در خارج از بدن انسان فعال بماند. [ ۶] پس از خورده شدن تخم ها توسط انسان، تخم ها در روده باریک، تبدیل به لارو می شوند. لاروهای رابدیتی فرم پس از بیرون آمدن از تخم، با عبور از دیواره روده، وارد جریان خون شده و بالاخره خود را به کبد و قلب، می رسانند. این کرم های کوچک، سپس وارد دستگاه تنفس شده و در کیسه های هوایی رها می شوند. [ ۷] آن ها در ریه موجب خون ریزی و التهاب می شوند و در ریه، پوست اندازی کرده و تکامل می یابند. پس از خارج شدن از ریه، وارد حلق شده و با عبور از مری دوباره وارد روده باریک می شوند ( فاز روده ای ) . آن ها بار دیگر در این مرحله، پوست اندازی می کنند و در این فاز موجب سوء تغذیه و عارضهٔ خطرناک انسداد روده می شوند. کرم ها در روده باریک، بالغ شده و پس از جفت گیری و لقاح، شروع به تخم گذاری می کنند. کرم ماده می تواند روزانه تا ۲۰۰٬۰۰۰ تخم به مدت ۱۲ تا ۱۸ ماه، تولید کند. [ ۸] تخم ها طی ده روز پس از دفع از بدن انسان، فعال و عفونت زا می شوند. تخم ها همچنین می توانند تا بیش از ۱۰ سال، خارج از بدن انسان و در خاک و محیط های نامساعد مقاومت داشته باشند. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآسکاریس ها معمولاً سفیدرنگ تا صورتی هستند. [ ۴] طول آن ها در جنس ماده، ۲۰ تا ۴۹ سانتی متر می باشد. طول کرم ماده بیشتر است و حداکثر قطر آن در حدود ۶٫۵ میلی متر است. اندازه آسکاریس های نَر، کوچک تر و طول آن از ۱۵ تا ۳۰ سانتی متر است. [ ۵] بدن این کرم، لوله ای و باریک است و در هر دو انتها نازک می شود. پوشش بدن از کوتیکول صاف است که دارای خطوط کوچک می باشد. چهار خط طولی سفید رنگ در طول بدن امتداد می یابد. دهان در انتهای قدامی میان سه لب مدور باز می شود.
مخرج عبارت از یک شکاف عرضی است که نزدیک انتهای خلفی در سطح شکمی قرار دارد. انتهای خلفی کرم نر کاملاً خمیده بوده و دارای دو سیخک تناسلی می باشد که از سوراخ تناسلی نر واقع در داخل مخرج بیرون می آید. کرم ماده راست تر بوده و منفذ تناسلی آن در وسط سطح شکمی و در فاصله ۱٫۳ از انتهای قدامی بدنش واقع است.
میزبان نهایی این کرم فقط انسان است و انتقال آن، از طریق مسیر دهانی - مقعدی صورت می گیرد. تخم کرم در شرایط مطلوب می تواند روزها و هفته ها در خارج از بدن انسان فعال بماند. [ ۶] پس از خورده شدن تخم ها توسط انسان، تخم ها در روده باریک، تبدیل به لارو می شوند. لاروهای رابدیتی فرم پس از بیرون آمدن از تخم، با عبور از دیواره روده، وارد جریان خون شده و بالاخره خود را به کبد و قلب، می رسانند. این کرم های کوچک، سپس وارد دستگاه تنفس شده و در کیسه های هوایی رها می شوند. [ ۷] آن ها در ریه موجب خون ریزی و التهاب می شوند و در ریه، پوست اندازی کرده و تکامل می یابند. پس از خارج شدن از ریه، وارد حلق شده و با عبور از مری دوباره وارد روده باریک می شوند ( فاز روده ای ) . آن ها بار دیگر در این مرحله، پوست اندازی می کنند و در این فاز موجب سوء تغذیه و عارضهٔ خطرناک انسداد روده می شوند. کرم ها در روده باریک، بالغ شده و پس از جفت گیری و لقاح، شروع به تخم گذاری می کنند. کرم ماده می تواند روزانه تا ۲۰۰٬۰۰۰ تخم به مدت ۱۲ تا ۱۸ ماه، تولید کند. [ ۸] تخم ها طی ده روز پس از دفع از بدن انسان، فعال و عفونت زا می شوند. تخم ها همچنین می توانند تا بیش از ۱۰ سال، خارج از بدن انسان و در خاک و محیط های نامساعد مقاومت داشته باشند. [ ۹]
wiki: آسکاریس لومبرکوئیدس