اردویسین

اردویسین ( به انگلیسی: Ordovician ) دومین دوره از دوران زمین شناسی دیرینه زیستی است که هنگامه ای میان ۱٫۹ ± ۴۸۵٫۴ میلیون سال و ۱٫۵ ± ۴۴۳٫۴ میلیون سال پیش را می پوشاند. [ ۲]
این دوره پس از دورهٔ کامبرین است و به دورهٔ سیلورین ختم می شود. نام اردویسین که برگرفته از نام قبیله سلتی اردویس ها است در سال ۱۸۷۹ توسط چارلز لپ ورث گذاشته شد. این نامگذاری به این دلیل بود که مناقشه میان پیروان آدام سجویک و رودریک مرچیسون که بسترهای سنگی یکسان در شمال ولز را به ترتیب در دوره کامبرین و سیلورین می گذاشتند، خوابانده شود. لپ ورث فهمیده بود که سنگواره زیاگان موجود در چینه مورد مناقشه با هر دو سنگواره های پیدا شده از دوره های کامبرین و سیلورین متفاوت است. از این رو، او تصمیم گرفت تا این سنگواره ها را در دورهٔ جدایی قرار دهد. اگرچه شناسایی اردویسین در پادشاهی متحد به کندی صورت گرفت اما دیگر مناطق جهان آن را به سرعت پذیرفتند. در سال ۱۹۶۰ کنگرهٔ بین المللی زمین شناسی این دوره را به شکل رسمی به عنوان یکی از دوره های دوران نوزیستی به تصویب رساند.
در دورهٔ اردویسین حیات به رشد خود ادامه داد، اگرچه در انتها به یک انقراض بزرگ رسید. بی مهرگانی چون نرم تنان و بندپایان در این دوره اقیانوس ها را اشغال کرده بودند. ماهی ها که نخستین مهره داران حقیقی بودند به حرکت فرگشتی خود ادامه دادند و نخستین ماهیان آرواره دار به گمانی در این دوره پدیدار شدند. حیات زمینی اما هنوز در این هنگام شکل نگرفته بود.