احترام

[ویکی فقه] احترام به معنی حرمت نگه داشتن و ارج نهادن می باشد. از احترام به مناسبت در باب های بسیاری مانند طهارت، حج، جهاد، تجارت، مضاربه، مزارعه، عاریه، نکاح، طلاق، حدود و دیات سخن رفته است.
ارج نهادن به هر چیز متناسب با آن است. برای مثال، احترام به انسان، تعرض نکردن به ناموس، جان و مال او، بلکه دفاع از آن ها در مقابل تعرض کنندگان است یا حرمت داشتن قرآن، جلوگیری از نجس شدن آن و پرهیز از هرگونه اقدامی است که موجب هتک آن می شود.
اقسام چیز های محترم
چیزهای محترم را می توان در دو دسته «ذوات» و «افعال» قرار داد.
← اقسام ذوات محترم
۱. ↑ کاشف الغطاء، جعفر، کشف الغطاء، ج۴، ص۳۵۶.
...

[ویکی اهل البیت] انسان موجودی است که از هر جهت قابل احترام می باشد، زیرا او از یک کرامت و شرافت ذاتی برخوردار است تاجایی که گل سرسبد موجودات و جانشین خدا در روی زمین گردید و فرشتگان به کرنش و خضوع در برابر او مامور شدند و به احترام وی، در برابرش سجده کردند.
این عظمت و بزرگی به اندازه ای است که جبرئیل امین در شب معراج، هنگام نماز به نبی اکرم صلی الله علیه و آله اقتدا می کند و او را برخود مقدم می دارد، وقتی آن حضرت می فرماید: شما جلو باشید، جبرئیل می گوید: اِنّا لا نَتَقَدَّمُ اْلادَمِیّینَ مُنْذُ اُمِرْنا بِالسُّجُودِ لاَِّدَمَ عَلَیْهِ السَّلامُ ما از هنگامی که مامور شدیم بر آدم علیه السلام سجده کنیم، بر آدمیان پیشی نمی گیریم.
احترام به انسان در دو بُعد اساسی قابل بررسی است یکی خودداری از هتک حرمت او و دیگری تکریم و احترام گذاشتن به او.
ما باید با احترام به خویش بنگریم. ما همچون درختی نیستیم که در مزرعه ای بروید و پس از عمری محدود بدون هیچ رنجی دنبال کار خویش ‍رود. آدمی هم چون چهارپایان یا موجودات دیگری نیست که با خوشی زندگی خود را سپری کند. او نفسی است که خداوند او را بزرگ داشته و خورشید و ماه و هر آنچه را که در زمین است در اختیار او نهاده است آن هم برای هدفی بزرگ.
این هدف چیزی نیست جز دیدار خداوند سبحان و سپس دریافت و کیفر و پاداش.
احترام به نفس از بزرگترین واجبات و تکالیف است زیرا خدا از ما خواسته نفس، عقل، جسد و تمام وجود خویش را معتبر و محترم بداریم روابط اجتماعی ما نیز چنین اقتضا می کند بلکه خود قوای ما نیز می خواهد حق آن را ادا کنیم و اهتمامی که شایسته است معمول داریم هم چنان که بر ما لازم است خویشتن را محترم بداریم باید دیگران نیز محترم بداریم و بر آن ها نیز همین تکلیف ما وارد است تا در نتیجه اعتبار متبادل بین تمام افراد عدل و آسایش عمومی بوجود آید احترام به نفس بهترین فضیلتی است که انسان بدان آرایش می شود.
فیثاغورث به شاگردش اندرز می دهد که همیشه خویشتن را محترم بدار زیرا هر کس خود را محترم شمارد عقل و بدنش را از رذائل و پستی ها محفوظ داشته است این صفت پایه هر فضیلت است اساس عفت تعقل و پاکیزگی و پرهیزکاری و دیانت است.

[ویکی فقه] احترام (ابهام زدایی). احترام ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • احترام (فقه)، احترام به معنی حرمت نگه داشتن و ارج نهادن، از مباحث به کار رفته در علم فقه• احترام (فضائل اخلاق)، به معنای حرمت نگه داشتن، از مباحث به کار رفته در مباحث اخلاقی
...

[ویکی فقه] احترام (فضائل اخلاق). احترام در لغت به معنای حرمت نگه داشتن و در اصطلاحات عرفی به معنای تعظیم و تکریم و گرامیداشت شخص است. احترام در حوزه ارتباطات اجتماعی به کار می رود و برای داشتن جامعه ای سالم و پیشرفته، احترام متقابل بین انسان ها لازم است، لذا فراگیری معانی مختلف احترام، و مصادیق احترام و بی احترامی برای تعامل بهتر بین انسان ها از امور لازم می باشد.
احترام در حوزه ارتباطات اجتماعی از جایگاه خاصی برخوردار است. اصولا انسان ها، بدون احترام نمی توانند اجتماعی سالم و پیشرفته را تشکیل دهند. از این رو احترام متقابل به عنوان عنصر و مولفه اصلی در ایجاد جامعه های سالم دارای جایگاه و اهمیت خاصی است. با حفظ حریم هاست که زمینه تعامل سازنده و مثبت میان دو شخص فراهم می شود. به هر حال افراد، اندیشه ها، منافع و نیازهای جداگانه ای دارند و گاه این تفاوت ها، خود عامل مهمی برای اختلاف و جدایی است. از این رو برخی از اندیشمندان چون استاد مرتضی مطهری بر این باور هستند که اصل در میان انسان اختلاف است و تنها با بهره گیری از اصولی انسانی می توان آن را به اتحاد تبدیل کرد.
معنای لغوی
احترام از واژه های غیرمصرح قرآنی است که از ریشه حرم و حرمت گرفته شده است. حریم چاه به معنای آن محدوده ای است که نمی توان بدان نزدیک شد و کسی حق تصرف و حفر چاه دیگر در آن محدوده را ندارد.حرمت شخص به معنای چیزی است که شخص از آن حمایت و دفاع می کند. کلمه احترام در لغت نامه دهخدا نیز به معنای حرمت داشتن، بزرگ داشتن و بزرگداشت آمده است.
دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، ج۳، ص۱۰۵۵، تهران، دانشگاه تهران، سال ۱۳۲۵ش.
چنان که گفته شد در قرآن این اصطلاح با لفظ احترام به کار نرفته ولی مفهوم آن به شکل اصطلاحات دیگر و یا بیان مصداقی احترام، تبیین و توصیه شده است.
← در معنای حرام
...

[ویکی فقه] احترام (قرآن). احترام به معنای بزرگ داشت و گرامی داشتن چیزی می باشد.
احترام مصدر باب افتعال از ماده «حرم»به معنای حرمت داشتن چیزی است. و بدین معناست که هتک آن ناروا است و در شخص، زمان، مکان، کاربرد دارد. در این مدخل از واژه های «حرام»، «یعظم» ، «اکرام» ، «تکریم»و مشتقات آن ها، «سلام» ، « وقار» ، «خفض جناح» ، «سجود» ، «عزروه» ، «تحیت» و نیز از سیاق برخی آیات استفاده شده است.

اِحتِرام احساسی مثبت از ارج نهادن و اعتنا به فرد یا شی ای است که فرد احترام گذارنده آن را سزاوار احترام می شمارد.
حرمت نهادن، نکوداشت، توجه، بزرگ داشتن، ارج نهادن و آزَرم معادل هایی برای احترام هستند.
فردی که به شخص یا چیزی احترام می گذارد، به آن شخص یا چیز توجه می کند و برای آن اندازه ای ارزش قائل می شود. این ارزش گذاری متعاقباً ممکن است خود را در رفتار و عملکرد احترام گذارنده نسبت به احترام یافته نمایان کند.
احترام گذارنده معمولاً امتیازها و کیفیت هایی را در فرد یا چیزی می بیند و این گونه داوری می کند که آن فرد یا چیز، سزاوار توجه، پاسخ و ارزش گذاری است و باید ادعای او بر حق و حقوقی را نیز به رسمیت شناخت. با تغییر این امتیازها و کیفیات ممکن است میزان احترام نسبت به آن فرد یا شی نیز تغییر یابد.
احترام قائل شدن با توجه کردن همراه است و این توجه داشتن در بسیاری موارد صرف انرژی یا مسئولیت هایی نیز با خود می آورد و بنابر اصل کم کوشی، انسان این صرف انرژی را زمانی انجام می دهد که آن را برای بقای خود یا هماهنگی بهتر با محیط لازم ببیند.
بنابر این احترام گذاردن با دوست داشتن تفاوت دارد. دوست داشتن و علاقه ممکن است در تمایل درونی سرچشمه داشته باشد اما احترام می تواند تنها به خاطر جبر محیط در فرد نهادینه شده باشد.
احترام با رعایت نیز تفاوت دارد. رعایت حداکثر سرعت توسط رانندگان یا رعایت آتش بس مورد توافق توسط دو گروه متخاصم ممکن است رعایت محض باشد و عنصر احترام در آن ها وجود نداشته باشد.
رفتار کسی که مؤدبانه و با توجه با دیگران برخورد می کند و با اعمالش نشان می دهد که دیگران برای او ارزش و اهمیت دارند، محترمانه محسوب می شود و به عبارتی دیگر، این فرد با این نوع رفتار، احترام به دیگران را رعایت کرده است. [ ۱]
انسان نمی تواند بی دلیل و استدلال برای شخص یا چیزی احترام قائل شود مگر این که دین و سنت وی را مجاب به احترام به مفاهیم و اشیایی کرده باشند و او بدون اندیشیدن در مورد دلیل احترام، بنا به سنت، آن مفهوم یا شی را قابل احترام به شمار بیاورد. این نوع احترام، در صورت درک نکردن دلایل اصلی بزرگ داشت سنتی و مذهبی فرد یا شی مورد نظر، می تواند یک احترام تجویزی به شمار بیاید که ریشه دار نیست.
فرد ممکن است در احترام قائل شدن برای شخص یا چیز دیگر به اشتباه بیفتد و شخص و شی مورد احترام کیفیت های خود را به شکل درست بازتاب نداده باشد یا احترام گذارنده در ارزش یابی کیفیات او به اشتباه افتاده باشد.

احترام (آلبوم). احترام ( به انگلیسی: Tribute ) آلبومی است که توسط یانی ( به انگلیسی: Yanni ) هنرمند یونانی الاصل آمریکایی، به صورت زنده در تاج محل هند و شهر ممنوعه پکن در مارس تا مه ۱۹۹۷ برگزار شده است.
• کارن بریجز ( ویلون )
• دنیل دلوس ریس ( پرکاشن )
• پدرو استاچه ( فلوت )
• ریک فیرابریچی ( گیتار بیس )
• مینگ فریمن ( ساز کلیدی )
• دیوید هادسون ( دیجریدو
• رامون استاگنارو ( گیتار )
• جوئل تیلور ( درام )
• آرمن آناسیان ( ویلون - رهبر )
• کت آدامز
• جینت کلینگر
• آلفردا جرالد
• وان جانسون

احترام (مجموعه تلویزیونی). احترام: سریال ارجمند چوزر ( به ترکی استانبولی  :Saygı: Bir Ercüment Çözer Dizisi ) ، که قسمت اول آن در تاریخ ٢٧ اکتبر سال ٢٠٢٠ پخش شد. این سریال به تهیه کنندگی BluTV و Inter Medya و به کارگردانی علی تانر بالتاجی و نویسندگی ارجان محمت اردم ، یک مجموعه تلویزیونی درام اینترنتی ساخت ترکیه است. این سریال یک اسپین آف از سریال بهزات چ. داستان کارآگاه آنکارا است. [ ۱] [ ۲] بازیگران اصلی سریال نجات ایشلر، میرای دانر، بوران کوزوم و داملا سونمز هستند.
• نجات ایشلر: ارجومنت چوزر
• میرای دانر: هلن آلتوع
• بوران کوزوم: ساواش کایا
• داملا سونمز: آریا
• روژدا دمیرر: حسرت یاکار
• سارپ آک کایا: سلیم حاجی اوغلو
• ارکان جان: یاووز
• تانسو بیچر: هالیت محمت گوچلو
• ایتیر اسن: امینه چوزر
• فورکان دیدیم: جوانی ارجومنت چوزر
فصل ۱ ( ۲۰۲۰ )
فصل ۲ ( ۲۰۲۱ - )