ابوعبدالله محمد بن ابرهیم ابن حاج

[ویکی فقه] اِبْن ِ حاج ، ابوعبدالله محمد بن ابراهیم جذامی غرناطی (د پس از ۵۴۰ ق/ ۱۱۴۵م)، معروف به ابن حاج و قنیقل ، فقیه ، متکلم و نحوی بوده است.
سیوطی شهرت وی را فنقل ضبط کرده که احتمالاً تصحیف همان قنیقل است. ابن ابار که نزدیک ترین مأخذ به روزگار اوست ، اطلاعات بسیار اندکی درباره وی به دست داده و تنها به ذکر نام و چند نکته مختصر بسنده کرده است. وی ظاهراً در غرناطه متولد شده است.
تحصیلات
ابن حاج از استادانی چون ابوبکر غالب بن عطیه ، ابوالحسن بن باذش و ابومحمد بن عتّاب دانش آموخت و در ادبیات و علم کلام تبحر یافت. سیوطی از وی به عنوان فقیهی آگاه به نحو و ادب یاد کرده است.
تدریس و قضاوت
ابن حاج به تدریس نیز اشتغال داشته و به گفته مراکشی قرائت ، فقه ، ادبیات و کلام تدریس می کرده است. از شاگردان وی ، ابوالحجاج ثغری تنها کسی است که ابن ابار شایسته ذکر دانسته است. سیوطی و مراکشی از چند تن دیگر نیز که از وی روایت کرده اند، نام برده اند.ابن حاج همچنین مدتی در جیان و برخی نقاط دیگر عهده دار منصب قضا بوده است.
وفات
...