ابن طقطقی

[ویکی فقه] ابوعبدالله محمد بن علی بن علی بن طباطبا، معروف به ابن طقطقی (م ۶۷۲ ق) نقیب برجسته علویان شهر حله، نجف، کربلا و از دانشمندان، ادیبان، نسب شناسان شایسته و مورخان شیعه مذهب در نیمه دوم قرن هفتم هجری بود.
دورانی که مغولان بر بغداد مستولی شدند. پدر وی شریف تاج الدین، نقیب علویان بود و در سال ۶۷۲ کشته شد که پس از وی فرزندش به نقابت رسید. ابن طقطقی از ادیبان و مورخان و نسب شناسان شایسته این دوره بوده است.
اساتید
برخی از مشایخ وی عبارتند از:علی بن عیسی اربلی (صاحب کشف الغمه)یحیی بن سعید حلی، فقیه بلند پایه شیعی.ابن فوطی، و شماری دیگر.
آثار
دو کتاب مهم وی یکی الفخری فی الاداب السلطانیه و الدول الاسلامیة در تاریخ و دیگری الاصیلی فی انساب الطالبیین در نسب در شمار بهترین آثار در نوع خود هستند.
← الفخری
...