ابن سکن

[ویکی فقه] اِبْن ِ سَکن ْ، ابوعلی سعید بن عثمان بن سعید بزّاز یا بزّار مصری (۲۹۴- ۱۵ محرم ۳۵۳ق / ۹۰۷- ۲ فوریه ۹۶۴م )، محدث و رجالی است.
ابن عساکر با ذکر سلسله ای قابل تردید نسب او را با هفت واسطه به خسرو انوشیروان می رساند. ذهبی اصل وی را از بغداد می داند.
مسافرت برای کسب علم
ابن سکن ، برای کسب علم فاصله نیل تا جیحون را درنوردید و در شهرهای مختلف ماوراءالنهر، خراسان ، عراق ، شام و مصر استماع حدیث کرد و سرانجام در مصر اقامت گزید. گویا وی در این سفر ها به تجارت نیز می پرداخته و هزینه سفر را تأمین می کرده است . علمای رجال او را به کثرت حدیث وصف کرده اند. ذهبی ابن سکن را در جرح و تعدیل رجال و تشخیص حدیث صحیح از مُعل ّ صاحب نظر دانسته است .
اولین محدث
ابن سکن اولین محدثی است که صحیح بخاری را در مصر رواج داد. او صحیح بخاری را از شاگرد مستقیم او، فِرَبْری ، فراگرفت و روایت او اگرچه در مشرق رواج نیافت ، ولی به وسیله شاگردانش چون جُهَنی و ابن مفرج به اندلس برده شد و در طی قرون متمادی در آن جا تداول یافت .
مشایخ و راویان حدیث
...