ابن بطه قمی

[ویکی فقه] اِبْن ِ بُطّه قُمی ، ابوجعفر محمد بن جعفر بن احمد، محدث شیعی سده ۴ قمری/۱۰میلادی است.
با بررسی استادان و مشایخ و نیز شاگردان و روایت کنندگان از او می توان حدس زد که وی احتمالاً در اواخر سده ۳ ق / ۹ م متولد شده و در نیمه اول سده ۴ ق درگذشته است. وی که به «مؤدب » نیز شهرت داشته ، در قم می زیسته و به دانش و ادب معروف بوده است. گویا زمانی در بغداد زیسته است چرا که برخی در بغداد از او دانش آموخته و اجازه روایت یافته اند.
دیدگاه رجال شناسان
تقریباً در تمام منابع رجالی شیعی ، ابن بُطّه به ایمان و پارسایی ستوده شده است. در عین حال غالب رجال شناسان شیعی او را «ضعیف » دانسته و گفته اند که وی روایات را سهل انگارانه نقل کرده و لذا در احادیث منقول او اشتباه بسیار هست ، اما برخی از رجال شناسان متأخر وی را « ثقه » یاد کرده اند. با این همه ابن بطه در سلسله راویان کسانی چون ابن بابویه قمی ، شیخ مفید و طوسی قرار دارد.
مشایخ حدیث
ابن بطه از تنی چند از راویان بنام شیعی روایت کرده است که عبارتند از: احمد بن ابی عبدالله برقی ، محمد بن حسن صفار، محمد بن علی بن محبوب ، محمد بن عبدالله بن عمران ، محمد بن احمد بن یحیی ، حسن بن علی بن شعیب صایغ و حسین بن حسن بن ابان قمی . وی از محمد بن عبدالرحمان بن قبه، متکلم شیعی نیز استفاده کرده است .
راویان حدیث
...

[ویکی شیعه] ابوجعفر محمد بن جعفر بن احمد معروف به ابن بُطّه قمی، محدث شیعی قرن چهارم هجری قمری است. وی از چندتن از راویان بنام شیعی مانند احمد بن ابی عبدالله برقی و محمد بن حسن صفار نقل روایت کرده است. کتابهای تفسیر اسماءالله ، قرب الاسناد و فهرست ابن بطه به او منسوب است.
از شناخت استادان و مشایخ و نیز شاگردان و روایت کنندگان از او می توان حدس زد که وی احتمالاً در اواخر سده ۳ق متولد شده و در نیمه اول قرن چهارم درگذشته است .
وی که به مؤدب نیز شهرت داشته در قم می زیسته و به دانش و ادب معروف بوده است . همچنین احتمال می رود او زمانی در بغداد زیسته باشد زیرا برخی از شاگردان او در بغداد از او دانش آموخته و اجازه روایت یافته اند.