نامه
(مِ یا مَ) [ په . ] (اِ.) ۱ - نوشته ، مکتوب . ۲ - کتاب ، صحیفه .
( ~ . رِ) (ص فا.) نامه بر، نامه آور.
( ~ . س ) (ص مر.) نیک کردار.
( ~ .) (ص مر.) بدکردار، گناه کار.
(مِ) (اِمر.) اساسنامه ، مجموعة اصول و قوانینی که یک شرکت برای نظم دادن به روال کاری خود، تهیه می کند.
( ~. مِ) [ ع - فا. ] (اِمر.) پروانه ، جواز.
(اَ. مِ) [ ع - فا. ] (اِمر.) قانونی که برای ادارة یک انجمن یا مجلس یا سازمان اجتماعی و سیاسی تنظیم شده باشد.
( ~. مِ) [ ع - فا. ] (اِمر.) شهادت - نامه ای که در آن گروهی معتبر ورشکستگی و تهیدستی کسی را گواهی دهند.
(مِ) (اِمر.) کتابی که از گذشته حکایت کند، نامة باستان .
(مِ) (اِمر.) رساله ای که در پایان دورة تحصیلی می نویسند، تز.
(پَ ش ِ مِ) (اِمر.) صورت و سیاهة جهیز و اسباب زن که به خانة شوهر برند و به امضای داماد رسانند.
( ~. مِ) (اِمر.) کتاب یا نوشته به زبان و خط پهلوی .
( ~. مِ) (اِمر.) تعهدنامه ، عهدنامه . (فره ).
رزم نامه ...