حضرت خضر

خضر یکی از اولیاء و پیامبران الهی است که معاصر حضرت موسی بود و شخصیتی مجهول الحقیقه در فرهنگ اسلامی و دارای مقامی خاص در عرفان اسلامی که به ادبیات فارسی و فرهنگ عامه نیز راه یافته است. نام او به دو صورت خِضْر و خَضِر ضبط شده است.
نام وی صریحآ در قرآن نیامده، اما در آیات ۶۰ تا ۸۲ سوره کهف ماجرایی اسرارآمیز درباره دیدار موسی علیه السلام با بنده ای صالح حکایت شده که از او با تعبیر «عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتـَیناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا و عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً» یاد شده است.قریب به اتفاق عالمان اسلامی این بنده صالح را خضر خوانده اند.
وجه تسمیه
بنابر نقل های متعدد، نام یا لقب خضر برای او از این روست که وی بر هر جاکه بنشیند یا نمازبگزارد زمین زیر پا و اطراف آن سبز و خرّم می گردد.
ویژگی های خضر (ع)
حضرت خضر(ع) دارای ویژگی های زیادی است که به بـرخـی از آن ها به استناد روایات اشاره می کنیم:
← نوشیدن آب حیات
...