تاریخ کویت

کویت کشوری در شبه جزیره عربستان است و در خلیج فارس در راس خلیج فارس قرار دارد. در قرن هجدهم و نوزدهم، کویت بندر تجاری و مرفه بود. [ ۱] [ ۲]
در دوره عبید ( ۶۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح ) ، کویت محل اصلی تعامل بین مردمان بین النهرین و سرزمین بحرین نوسنگی بود، [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] که عمدتاً در شمال کویت مستقر بودند. [ ۷] [ ۸] [ ۹] اولین شواهد از سکونت انسان در کویت به ۸۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی گردد که در آنجا ابزارهای میان سنگی در بورقان پیدا شد. [ ۱۰] سوبیا در شمال کویت اولین شواهد شهرنشینی در کل منطقه حوزه خلیج فارس است.
در سال ۲۲۴ میلادی، کویت بخشی از شاهنشاهی ساسانی شد. در زمان امپراتوری ساسانی، کویت به مشان معروف شد[ ۱۱] که یک نام جایگزین پادشاهی برای کاراکین بود. [ ۱۲] [ ۱۳] آکاز یک مکان متعلق به دوره شاهنشاهی اشکانی بود. که به عنوان دخمه مزدیسنا در شمال آکاز کشف شد. [ ۱۴] [ ۱۵]
تاریخ پایه گذاری کویت به براک بن غریر آل حمید، قبیلهٔ بنی خالد و فرمانروای امارت احساء می رسد که در پایان سال ۱۱۱۰ هجری دژی را با نام کوت برای انباشت آذوقه و همچنین انبار کردن جنگ افزار ساخت که پس از آن نام کویت از آن گرفته شد و سپس این شهر در زمان سعدون بن محمد آل حمید به خاندان آل صباح بخشیده می شود. [ ۱۶] [ ۱۶] [ ۱۷] [ ۱۸] [ ۱۹] [ ۲۰] بازرگانی کویت در قدیم بیشتر بدست ایرانیان به ویژه مردم بهبهان و استان بوشهر انجام می شد. در آغاز رشد شهر، چند صد خانوار بهبهانی نیز از هر صنف در این بندر ساکن شدند. [ ۲۱]
در سال ۶۳۳ میلادی، خالد بن ولید بطرف شمال حرکت کرده، وارد نقطه ای شد که در نزدیکی خلیج فارس و کویت امروزه واقع و در آن زمان سرحد ایران شناخته شده و موسوم به حفیر بود. [ ۲۲] درین زمان مرزبان این نواحی یکی از اسواران بود نامش هرمز. هرمز در سمت بیابان با رهزنان عرب سروکار داشت و در جانب دریا با دزدان دریایی که از اقیانوس هند به حدود خلیج فارس می آمدند. هرمز چون از آمدن خالد آگاه شد از تیسفون کمک خواست و خود با لشکری که داشت به جانب حفیر و به جلوگیری خالد رفت. [ ۲۳] در اینجا خالد به هرمز سرحددار محل تکلیف کرد که یا اسلام را قبول کند یا جزیه دهد. جنگ مابین ایرانیان و مسلمین درگرفت و هرمز، خالد را به جنگ مردومرد یعنی مبارزهٔ دو سردار طلبیده، بدست وی کشته شد بعد اعراب بر ایرانیان تاختند و فاتح شدند. خالد ایرانیان را تعقیب کرد ولی به قشون ایرانی کمک رسید و کار خالد مشکل شد. در این احوال او به جنگ تدافعی پرداخت ولی دیری نگذشت که به او نیز کمکی رسید و جنگ سختی روی داد که باز مسلمین فاتح شدند. بعد خالد ساحل فرات را گرفت و به فیراز که شهر رومی و در طرف راست رود مزبور واقع بود، رسید. در اینجا جنگی مابین قوای رومی و سپاهیان ایرانی که به رومیان کمک می کردند از یک طرف و خالد ولید از طرف دیگر درگرفت و باز مسلمین فاتح شدند. [ ۲۴]