تورک. . . . . . . . . فارس
باغ - bağ - - ❌
یاغ - yağ - - روغن
داغ - dağ - - کوه
ساغ - sağ - - راست
چاغ - �ağ - - زمان
آغ - ağ - - سفید
واژه باغ
معادل ابجد 1003
تعداد حروف 3
تلفظ bāq
نقش دستوری اسم
ترکیب ( اسم ) [پهلوی: bāy]
مختصات ( اِ. )
آواشناسی bAq
الگوی تکیه S
شمارگان هجا 1
منبع واژگان مترادف و متضاد
لغت نامه دهخدا
باغ یک واژه ی کاملا تورکی هست
باغ از باغلاماک میاد . به جایی که دورش دیوار یا حصار کشیدن بخاطر بسته بودن باغ میگن
دوستمون بالا مثال قشنگی زده مثلا برای خریدن سبزی میگی بیر باغ گوو ور یعنی یک بسته سبزی بده
... [مشاهده متن کامل]
باغلاما رو داریم که برای لحاف تشک استفاده میشه که لحاف دشکو توش میزارن و میبندنش
یک واژه ی کاملا واضحتر که تورک بودن این کلمه رو ثابت میکنه
قولباغ= دستبند
پس میبینید که باغ و باغچا کاملا تورکی هستن
صورت فارسی میانه کلمه همان باغ و صورت فارسی باستان آن باگَ بوده است به معنی بخش یا تقسیم یا قطعه زمین زیر کشت.
باغ، واژه ای فارسی است که در پهلوی و سغدی نیز به همین شکل بکار برده می شده. دیگر واژه به کاررفته در زبان های ایرانی برای باغ واژهٔ �پردیس� است که این خود واژه ای است برگرفته از پارسی باستان ( پارادئزا ) به معنی باغ و بوستان. پارادئزا در اوستا نیز دو بار بکار رفته است. این واژه در پهلوی پالیز شده و در فارسی دری هم بکار رفته است، هرچند که امروز پالیز را کشتزار خیار و هندوانه و گاه سبزیکاری گویند. در دوران هخامنشیان و بعد از آن سرتاسر ایران پر بود از باغ های بزرگ و باشکوه، به گونه ای که گزنفون نیز چندین بار از آن ها یاد می کند. این باغ ها که در روزگار خود بی نظیر بود در دیگر تمدن های بزرگ سابقه اینچنانی نداشت و مردم بسیاری نقاط جهان را جالب نظر آمد؛ لذا به اقتباس از ایرانیان باغ هایی در بسیاری نقاط جهان ساخته شد و همان واژه فارسی برای نامگذاری آن ها به کار برده شد. امروزه این واژه در زبان یونانی به صورت Paradeisos به معنی باغ، و زبان های فرانسه و انگلیسی به ترتیب Paradis و Paradise به معنای بهشت بکار می رود.
... [مشاهده متن کامل]
منبع http://www. encyclopaediaislamica. com/madkhal2. php?sid=4560
https://lamtakam. com/dictionaries/dehkhoda/160206/باغ
پردیس
#باغ یا باگ
باغ تازی شده واژه باگ پارسی است به چم و معنی بخش و بوستان
دگرگونی این واژه را از ۵هزار سال پیش تا کنون نگاه میداریم :
آریایی : *bʰāg�s. باگاس. باگ و بوستان
ایرانی کهن: *bāg�h. باگاه بخش و باگ ( باغ ) و بوستان
... [مشاهده متن کامل]
اوستایی: bāga. باگا
پهلویی ( زبانان اشکانیان ) : bāɣ. باگ ( باغ )
پارسی نو ( ساسانیان ) : b�ğ. باگ ( باغ )
فارسی ( پارسی تازی شده بعد ورود اوراب ( عراب ) : باغ
این واژه در زبان های پارسی بومی ایران به ریخت زیر کاربرد دارد:
بلوچی: باگ
سغدی: پاگ
پشتو: باغ
این واژه به زبان ترکان و هندی ها هم راه یافته اشت:
هندی: Hindi:�बाग़� ( bāġ )
آذری: Azerbaijani:�bağ
قزاقستانی و ازبکی : باغ و بواغ Kazakh:�бақ� ( baq ) , �бау� ( bau )
تورکی: Turkish:�bağ
References
Dehkhoda, Ali - Akbar� ( 1931– ) , “باغ”, in�Dehkhoda Dictionary Institute, editors, �Dehkhoda Dictionary� ( in Persian ) , Tehran:�University of Tehran PressMacKenzie, D. N. � ( 1971 ) , “bāɣ”, in�A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press
@iranaryan مارا در ایتا دنبال کنید
چنانچه از فرسته و پیام های ما خرسند و خشنود هستید دیگران را نیز به اینجا فرا خوانید.
#باغ یا باگ
باغ تازی شده واژه باگ پارسی است به چم و معنی بخش و بوستان
دگرگونی این واژه را از ۵هزار سال پیش تا کنون نگاه میداریم :
آریایی : *bʰāg�s. باگاس. باگ و بوستان
ایرانی کهن: *bāg�h. باگاه بخش و باگ ( باغ ) و بوستان
... [مشاهده متن کامل]
اوستایی: bāga. باگا
پهلویی ( زبانان اشکانیان ) : bāɣ. باگ ( باغ )
پارسی نو ( ساسانیان ) : b�ğ. باگ ( باغ )
فارسی ( پارسی تازی شده بعد ورود اوراب ( عراب ) : باغ
این واژه در زبان های پارسی بومی ایران به ریخت زیر کاربرد دارد:
بلوچی: باگ
سغدی: پاگ
پشتو: باغ
این واژه به زبان ترکان و هندی ها هم راه یافته اشت:
هندی: Hindi:�बाग़� ( bāġ )
آذری: Azerbaijani:�bağ
قزاقستانی و ازبکی : باغ و بواغ Kazakh:�бақ� ( baq ) , �бау� ( bau )
تورکی: Turkish:�bağ
References
Dehkhoda, Ali - Akbar� ( 1931– ) , “باغ”, in�Dehkhoda Dictionary Institute, editors, �Dehkhoda Dictionary� ( in Persian ) , Tehran:�University of Tehran PressMacKenzie, D. N. � ( 1971 ) , “bāɣ”, in�A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press
مارا در ایتا دنبال کنید
@iranaryan
چنانچه از فرسته و پیام های ما خرسند و خشنود هستید دیگران را نیز به اینجا فرا خوانید.
باغ در ترکی به معنای بند هست
مثال بیر باغ گوی ورین = یک بند سبزی بدهید
باغ و دوگون به معنی گره که کاربرد متفاوت دارند
باغلاماک یعنی بستن
دوگون لمک یعنی گره زدن
که گره در ترکی = دوگون
و بست و بند = باغلاماک
همچنین باغ در ترکی معنای بوستان دارد
واژه ( باغ ) واژه ای پارسی است که در زبان پارسی میانه - پهلوی نیز بکار می رفته است.
چنانکه در رویه هایِ 16 و 210 از نبیگِ ( فرهنگنامه کوچک پهلوی ) نوشته یِ ( دیوید مک کنزی ) آمده است:
باغ ریشه پارسی داره و همریشه با واژه راغ هست
واژه ای پارسی است ک از زبان های ایرانی ریشه گرفته نه ترکی
باغ یک واژه ی پارسی است که ریشه پارسی و سُغدی دارد ولی وارد ترکی هم شده و در ترکی برای این واژه معنی پیدا نشده
باغ واژه ای پارسی است که در پارسی پهلویBaĝ و در اوستایی Baga
غ از زبان های ایرانی به ویژه سغدی، پارسی، کوردی ریشه گرفته
واژه باغ ( باگا در پهلوی ) در همه ی زبانهای ایرانی وجود دارد و همراه با انبوهی از واژگان ایرانی دیگر از زبان ایرانی آذری به ترکی راه یافته و وارد ساختار فعل ترکی هم شده است.
باغ ریشه پارسی دارد و مراجعه کنید به دهخدا و معین . . . . به گفتن و تعصب های بی جای شما نیست که تمممام کلمات رو ترکی میدونید . . عزیزان ناراحت نشید ولی ترکی خودش شاخه ای از پارسیه . . . چون زبان و نوشتار عثمانی ها پارسی بوده . . دیگه سند از این محکم تر؟؟؟
انگلیسی"garden"
فرانسوی"jardin"
باغ یک واژه پارسی، پهلوی است که دیگران هم از آن استفاده کرده اند.
صورت فارسی میانه کلمه همان باغ و صورت فارسی باستان آن باگَ بوده است به معنی بخش یا تقسیم یا قطعه زمین زیر کشت.
باغ، واژه ای فارسی است که در پهلوی و سغدی نیز به همین شکل بکار برده می شده.
... [مشاهده متن کامل]
معرب باگ=باغ=بگ=بغ
واژه بغداد دو نوع ریشه اصلی گوناگون داشته است. قابل اطمینان ترین موردی که توافق بیشتری بروی آن گردیده لفظی است که از ترکیب پارسی باستان با نام �باگا� داتا ) به وجود آمده که واژه پارسی میانه �بگدات / بگداد�از آن گرفته شده؛ و سرانجام به واژه فارسی امروزی و عربی �بغداد� تغییر یافته است. ریشه دیگر نیز از پارسی �باگ – داد� یا �بگ - دا - دو� ( ترجمه �باغ خداوند� ) گرفته شده است.
بغلان، افغانستان ( به لاتین: Baghlan ) یک شهر در افغانستان=بغ لان
بگرام ( بدون تغییر ) شهری باستانی در هشتاد کیلومتری شمال کابل و در ولایت ( استان ) پروان افغانستان است. بگرام از دو کلمه مشتق شده یعنی �باگ� و �رام� به مفهوم �باغ رام� یا �باغ خدا�.
بغداتی یکی از قدیمی ترین روستاها در منطقه تاریخی ایمرتی در کشور گرجستان است. نام آن دارای اصالت همان پایتخت عراق ، بغداد است.
باغ یک واژه ی پارسی ست که در فرهنگ واژگان اوستایی به شکل băga به ماناک share, property, garden در کتاب ریشه یابی علی نوری آمده است. . . . در فرهنگ واژگان اوستایی فریدون جنیدی و احسان بهرامی به دیسه ی ِِبغ= beqe باغ آمده است
باغ
1 ) اشتقاق واژه . واژه فارسی دری و میانه «باغ»؛ فارسی میانه مانوی b'w ( بویس، ص 26 ) ؛ سُغدی مسیحی g B' در اصل به معنای تکه یا پاره زمین، ( بنونیست، ص 105؛ گرشویچ، ذیل ش 1136 ) ؛ ختنی bؤga ( بیلی، ذیل واژه ) به معنای بخش، بهر؛ ارمنی bag ( ایوازیان، ص 21؛ آچاریان، ج 1، ص 373 ) با معانی تکه، بخش، سهم، میراث، با واژه گاهانی ga ¦ ba ، اسم خنثی به معنای بخش، بهر، برخ ( یسنا 51، بند 1؛ بارتولومه، ستون 952 ) و هندی باستان ga ¦ bha ، اسم مذکر به معنای بخش، ملک، بهر که در ترکیب ga ¦ mi - bha ¦ bhu ( مونیر ـ ویلیامز، ص 763، ذیل همین ترکیب؛ ترنر، ذیل ش 9430 ) به معنی قطعه زمین یا سهمی از ملک آمده است، برابر و همگی از ریشه باستانی bag * ( بخش کردن ) هستند که مصدر بَخْتَن در فارسی میانه و بخشیدن در فارسی نو به معنی بخش کردن از آن آمده است. نظیر همین گسترش معنایی در واژه عبری leq ¦ e ¤ h ( سهم، بخش ) که بعداً معنی کشتزار یافته ( و نباید با eqlum اَکّدی و حَقْل عربی به مفهوم مزرعه اشتباه شود ) و در ho klإros و tئmإros یونانی نیز دیده میشود ( ایرانیکا ، ذیل «باغ» ) ، وام واژه آرامی ¦ a ¦ g ¦ ba در تلمود به معنی زمین مشترک نیز از همین اصل است ( دالمان، ص 45 ) .
... [مشاهده متن کامل]
واژه رَز در فارسی نو و میانه به معنی تاکستان ( احتمالاً از ریشه raod ( اوستایی «روییدن» ) ، در گویشهای طبری و خوانساری و گویشهای شمال غربی ایران مرادف واژه باغ و به همین معنی به کار میرود و بهترین شاهد آن ترکیب «خرمه رز» به معنای باغ خرّم، و «رزان» به معنی باغها و درختستانها، در تاریخ طبرستان است ( ج 1، ص 72، 300؛ کیا، ص 238 ) . کاربرد ترکیب Dadbaka - bag در کنار Dadbaka - ras و اطلاق آنها به زمین قابل کشت در اسناد یونانی اورامان از کاربرد همزمان باغ و رز به یک معنی از روزگار باستان حکایت دارد. هزوارش رز در فرهنگ پهلوی به صورت کَرْما ( درعربی کَرْم ) و در اسناد اورامان ونسا آمده است ( آیلرز و مایرهوفر، ص 92، آیلرز و شاپکا، ص 379 ) . واژه ایرانی پالیز که در فارسی نو به معنای مزرعه صیفی کاری است و در اصل به معنای مطلق باغ به کار میرفته و به صورت فالیز معرب شده، از صورت اوستایی pairi - za ¦ dae ( و صورت مفروض فارسی باستان paridayda * ) است که وام واژه یونانی hت Parؤdeisos به معنای «آغل صحرایی چارپایان» بهشت و نیز «فردوس» عربی برگرفته از آن است.
منابع: ابناسفندیار، تاریخ طبرستان ، چاپ عباس اقبال، تهران 1320 ش؛ اوستا. یسنا. گاثاها، مجموعه اوستا، گاثاها: سرودهای زرتشت ، گزارش پورداود، تهران 1354 ش؛ ماریا ایوازیان، وام واژههای ایرانی میانه غربی در زبان ارمنی ، تهران 1371 ش؛ محمدصادق کیا، واژه نامه طبری ، تهران 1316 ش؛
H. Acharian, Haieren Armatakan Bar aran , Yerevan 1971; H. W. Bailey, Dictionary of Khotan Saka , London 1979; Ch. Bartholomae, Altiranisches Wخrterbuch, Strasburg 1940; E. Benveniste, Grammaire Sogdienne , 2. e Partie, Paris 1929; M. Boyce, A word list of Manichean Middle Persian and Parthian , Leiden 1977; G. Dalman, Aramجisch - Neuhebrجisches wخrterbuch , Frankfurt 1901; W. Eilers, M. Mayrhofer, "kurdisch bu ¦ z und die indogermonisehe "Buchen" - Sippe. . . ", Mitteilungen fدr Die Anthropologische Gesellshaft Wien , 92 ( 1962 ) ; W. Eilers, V. Schapka, "Mitteliranische Mundarten" aus der Sammlung W. Eilers 1: Die Mundart von Chunsar , Wiesbaden 1976; Encyclopaedia Iranica, s. v. "Ba ¦ g ¦ " ( by W. Eilers ) ; I. Gershevitch, A grammar of Manichean Sogdian , Oxford 1961; M. Monier - Williams, A Sanskrit - English dictionary , Oxford 1976; R. L. Turner, A comparative dictionary of The Indo - Aryan languages , London 1973.
/ ایرج پروشانی /
2 ) سابقه . باغ از دیرینهترین روزگار وجود داشته و در همه تمدّنها از جایگاه با اهمیتی برخوردار بوده است. در قصص راجعبه آدم و حوا، این دو از بدو ظهور در باغ بودهاند ( برای مثال رجوع کنید به سفر پیدایش، 2: 8؛ بقره: 35 ) . قدیمیترین اشارهها به باغهای جهان، در برخی منابع تمدنهای کهن، چون مصر و چین، دیده میشود. وجود باغ در مصر قدیم از نقشهای آثار باستانی آن سرزمین پیداست. در طیوه ( = طیبه/ تِبای/ تِب ) ، شهر قدیم و مشهور مصر، در نقشه باغی متعلق به چهارده قرن پیش از میلاد، حوضی دیده میشود منقّش به مرغان و پرندگان دریایی که گرداگرد آن نقشهایی از گیاهان و درختان میوهدار و نهالها و بوتههای گل وجود دارد ( برای آگاهی از سابقه باغ در ایران رجوع کنید به ادامه مقاله ) .
در عصر اسکندر مقدونی، باغسازی در یونان پیشرفت بسیار کرد و باغهای زیادی در سرزمینهای یونانی ساخته شد. رومیها با اقتباس از باغهای یونانی، چه در اطراف ساختمانهای قدیم و چه به صورت مجزا، باغهای بسیاری احداث کردند. باغهای شهر رُم، که اغلب اقتباس از طرح باغهای شرقی است، نشانه توجه به زیباییهای طبیعی و نیز رفاه و ثروت طبقات متمکّن رومی است؛ بویژه آنکه آب وهوای شبه جزیره ایتالیا و فراوانی آب برای رشد و پرورش گل و گیاه مساعد بوده است. بر دیوارهای کاخ پمپئی، منظرههای زیبایی از باغ با نقش و نگار و به رنگهای مختلف دیده میشود. همچنین در تالار وسیع زیرزمینی آن باغچهای ساخته بودند با دیوارهای منقش به منظرههایی از باغهای سرسبز با درختان گل و میوه و پرندههای زیبا.
در قرن سیزدهم میلادی مارکوپولو به چین رفته و تفرجگاههای قوبیلای قاآن را دیده است. معمولاً در چین باغ به طور طبیعی به وجود میآید، و تصویرهایی که نقاشان چینی با هنرنماییهای خاص خود کشیدهاند، زیبایی آنها را با جلوههای خاصی نشان میدهد. باغهای ژاپنی به تأثیر از هنر باغسازی چینی ساخته شده است.
منابع : رجوع کنید به بخش باغ در سرزمینهای اسلامی، منابع ذیل «ه ».
/ عبداللّه چغتایی ( با اندکی تلخیص از: د. اردو ) /
3 ) باغ در نظر مسلمانان. اهمیت باغ در زندگی گذشته . . .
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٩)
