فرشاد آرش پور

( نکوهش افراسیاب نیای خود زادشم را ) اگر زادشم تیغ برداشتی. . . جهان را چنین خوار نگذاشتی میان ار ببستی به کین آوری. . . به ایران نکردی کسی سروری

چو آگاه شد کوتوال حصار. . . برآویخت با رستم نامدار. ( داستان رفتن رستم به کوه سپند )

( اولین دیدار سام با رستم ) چو گل چهره سام یل بر شکفت. . . . . چو فرزند را دید با یال و سفت

ز کرسی به خشم اندر آورد پای همی گفت و برخاست هزمان ز جای