مزدک

شناس / آشنا

بخش ۱
هر دو یکی هستند
واژه زَندیک به عربی رفته و زِندیق معرب آن است
جمع مکسر زَنادیق یا زَنادِقة هست
معنی آن در فرهنگ واژگان "معجم اللغة العربیة المعاصرة" این گونه آمده:
من یُظهر الإیمان ویُبطن الکفر
یعنی کسی که ایمان را نشان می دهد و کفر را پنهان می دارد

بخش ۲
مذهب مَن یقول بأزلیّة العالم، وأطلق على الزّرادشتیّة والمانویّة وغیرهم من الثَّنَویة، وتُوُسِّع فیه فأطلق على کل شاکّ أو ضالّ أو ملحد

مذهبی که می گوید جهان ابدی است و به زردشتی و مانوی ...

در وازه نامه مختار الصحاح به فارسی بودن این واژه اشاره شده است
أنا در زبان عربی علاوه بر اطلاق به زردشتیان و مانویان به معنی کسی که بُخل زیادی دارد نیز اطلاق میشود.
شدید البخل معنی دوم این واژه است

درش مخفف "دریافت شد"