دیکشنری
جدیدترین پیشنهادها
در پارسی میانه واژه ی دیدش/دیدشْن بمعنای ریخت، قیافه، و منظر بکار می رفته است، و از واژه ی بینش/بینشْن کاملا جدا بوده. پس فعل دیدن همچون فعل بستن در ...
بایش اسم مصدر فعل بایستن، باییدن است و در پارسی میانه معنای ضرورت می داده است منبع: Dictionary Of Manichean Middle Persian & Parthian by Durkin - Me ...
عذر می خوام فعل کِرانیدن در پارسی میانه معنای پاری کردن می داده، نه 'فرستادن'، یا 'به کاری واداشتن'، یا 'دستور دادن'. بنده این فعل را با فعل دیگری اش ...
در پارسی میانه واژه ی بَگ بمعنای امن بکار می رفته که به نظر بنده شایسته ی زیاندن ( احیا کردن ) است، زیرا که ‘ بَگ ‘ از لحاظ ساختاری با واژگان پارسی ...
در پارسی میانه واژه ی بَگ بمعنای امن بکار می رفته که به نظر بنده شایسته ی زیاندن ( احیا کردن ) است، زیرا که ‘ بَگ ‘ از لحاظ ساختاری با واژگان پارسی ...
جدیدترین ترجمهها
جدیدترین پرسشها
درود بر همگی، برای دریافتن معنی یک بیت در شاهنامه، من به یاوری شما نیاز دارم. آن بیت را در زیر نوشتم: بتو حاجت انستم ای مهربان که بیدار باشی و روشنروان این بیت در بخش پادش ...
جدیدترین پاسخها
من دیدگاهم را پیرامونِ واژگانِ " کُپی، کُپی کردن" در زیرواژه یِ " کُپی" برنهاده ام. اکنون پرسش اینجاست که شما چه پیشوند یا پیشوندهایی را برایِ این واژگان می پسندید؟ اگر دیدگاهتان را نیز درباره یِ پیشوندگانِ پیشنهادیِ من بازگویید، خوشنود خواهم شد.
دوستان ما نباید دست به واژهسازی یازیم وقتی که در پارسی میانه واژههای شایسته و درخور برای باززنده کردن فراوان هستند. برای واژهی کُپی، بهتر است همانند نیاکانمان واژهی “پَچین” را بکار ببریم که ...
با ذکر منبع و دلیل بیان کنی. آقای# Yahya Sharifi # گفتند "در اوستا یشت شماره ۱۹ - ۲۱ یشت بیان نام دارد" اما من چنین چیزی را ندیدم. خواهشمندم یاری کنید.
با درود، این پرسش شما برخاسته از یک سوءتفاهم است که من اکنون ان را برای شما اشکار خواهم کرد. در پارسی نو، یعنی زبان کنونی ما، واژهی بیان بمعنای بازنمودن، ذکر کردن و گفتن از ریشهی ب ی ن عربی بر ...
سلام ، خیر، مکانیسم و مکانیزم از لحاظ معنی هیچ فرقی باهم ندارند و ریشهی هردو به واژهی یونانی mēkhanḗ برمیگردد. دلیلی که از این واژه دو ریخت وجود دارد ای ...
کس به امید وفا ترک دل و دین مکُناد - که چنانم من ازین کرده پشیمان که مپرس (حافظ)
با درود، پیشوند ن و م که هر دو نشان دهندهی نفی هستند، از لحاظ معنایی هیچ فرقی با هم ندارند، ولی پیشوند ن پرکاربرد تر است و پیشوند م معمولا در عبارت های دعایی بکار میرود (مبادا، مباد، مکناد، و ...