علی ابوعلی

در گویش مردم هندیجان که شاخه ای از گویش لری است مصدر سِردَن در معنی با کشیدن دست، چیزی را پاک کردن است. ایسِٓره:پاک می کند

یکی کردن، پدیده ها و چیزهای همگون

واژه �همه� به جای کامل. مانند همه بیناییش را از دست داد. بجای اینکه بگوییم، کامل کور شد.

ملقب زدن در گویش هندیجانی: با سر به زمین خوردن

در گویش ماهشهر و هندیجان:دیوانه شدن. خشمگین شدن