یژی وتولانی ( لهستانی: Jerzy Vetulani؛ ۲۱ ژانویهٔ ۱۹۳۶ – ۶ آوریل ۲۰۱۷ ) زیست شیمی دان، عصب پژوه، عصب شناس، داروشناس و استاد دانشگاه اهل لهستان بود. [ ۱]
او از اعضای «آکادمی علوم لهستان» و «آکادمی آموزش لهستان» بود و یکی از دانشمندان لهستانی است که پس از سال ۱۹۶۵ میلادی، بارها در به نامش در مقالات و پژوهش های پزشکی اشاره شده است و بیش از ۲۰۰ مقالهٔ پژوهشی منتشر نموده است.
شهرت آغازین او مربوط به نخستین فرضیات در زمینهٔ مکانیسم اثر داروهای ضدافسردگی بود که در سال ۱۹۷۵ میلادی به همراه «فریدولین سالسر» مطرح شد و پیشنهاد می نمود که کاهش گیرنده های بتا آدرنرژیک باعث چنین اثری می شوند. [ ۲] [ ۳] او در سال ۱۹۸۳ میلادی بابت پژوهش هایش در زمینهٔ شوک درمانی الکتریکی برندهٔ «جایزهٔ آنا - مونیکا» شد. [ ۴] علاوه بر اختلال افسردگی عمده، وی در زمینه های حافظه، اعتیاد و نورودژنرسانس هم فعالیت و پژوهش داشته است.
وی استاد تمامِ دانشگاه، رئیس دپارتمان بیوشیمی، قائم مقام امور علمی و قائم مقام شورای عالی علوم در «مؤسسهٔ داروشناسی آکادمی علوم لهستان» در کراکوف[ ۵] و همچنین عضو افتخاری «آکادمی عصب شناسی هند»، «جامعهٔ بیماری های مغر و اعضاب آکسفورد» بود دارای مدرک دکترای افتخاری از «دانشگاه پزشکی سیلسیا» و «دانشگاه پزشکی ووچ» بود و برندهٔ جوایز و افتخارا گوناگونی نیز شد که از آن میان می توان به نشان افتخار تولد لهستان و صلیب لیاقت لهستان اشاره کرد.
وی در پروژه های هنری مختلفی نیز دست داشت. از جمله آنکه در دههٔ بیست سالگی اش ( ۱۹۶۴ - ۱۹۵۱ ) از مجریان کابارهٔ پیونیتسا پد بارانامی بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو از اعضای «آکادمی علوم لهستان» و «آکادمی آموزش لهستان» بود و یکی از دانشمندان لهستانی است که پس از سال ۱۹۶۵ میلادی، بارها در به نامش در مقالات و پژوهش های پزشکی اشاره شده است و بیش از ۲۰۰ مقالهٔ پژوهشی منتشر نموده است.
شهرت آغازین او مربوط به نخستین فرضیات در زمینهٔ مکانیسم اثر داروهای ضدافسردگی بود که در سال ۱۹۷۵ میلادی به همراه «فریدولین سالسر» مطرح شد و پیشنهاد می نمود که کاهش گیرنده های بتا آدرنرژیک باعث چنین اثری می شوند. [ ۲] [ ۳] او در سال ۱۹۸۳ میلادی بابت پژوهش هایش در زمینهٔ شوک درمانی الکتریکی برندهٔ «جایزهٔ آنا - مونیکا» شد. [ ۴] علاوه بر اختلال افسردگی عمده، وی در زمینه های حافظه، اعتیاد و نورودژنرسانس هم فعالیت و پژوهش داشته است.
وی استاد تمامِ دانشگاه، رئیس دپارتمان بیوشیمی، قائم مقام امور علمی و قائم مقام شورای عالی علوم در «مؤسسهٔ داروشناسی آکادمی علوم لهستان» در کراکوف[ ۵] و همچنین عضو افتخاری «آکادمی عصب شناسی هند»، «جامعهٔ بیماری های مغر و اعضاب آکسفورد» بود دارای مدرک دکترای افتخاری از «دانشگاه پزشکی سیلسیا» و «دانشگاه پزشکی ووچ» بود و برندهٔ جوایز و افتخارا گوناگونی نیز شد که از آن میان می توان به نشان افتخار تولد لهستان و صلیب لیاقت لهستان اشاره کرد.
وی در پروژه های هنری مختلفی نیز دست داشت. از جمله آنکه در دههٔ بیست سالگی اش ( ۱۹۶۴ - ۱۹۵۱ ) از مجریان کابارهٔ پیونیتسا پد بارانامی بود.
wiki: یژی وتولانی