یواس اس سیلورسایدز (اس اس ان ۶۷۹). یواس اس سیلورسایدز ( اس اس ان - ۶۷۹ ) ( به انگلیسی: USS Silversides ( SSN - 679 ) ) یک زیردریایی بود که طول آن ۳۰۲ فوت ۳ اینچ ( ۹۲٫۱۳ متر ) بود. این زیردریایی در سال ۱۹۷۱ ساخته شد.
یواس اس سیلورسایدز (اس اس ۲۳۶). یواس اس سیلورسایدز ( اس اس - ۲۳۶ ) ( به انگلیسی: USS Silversides ( SS - 236 ) ) یک زیردریایی کلاس گاتو است که طول آن ۳۱۱ فوت ۹ اینچ ( ۹۵٫۰۲ متر ) می باشد. این زیردریایی در سال ۱۹۴۱ ساخته شد و در سال ۱۹۴۶ بازنشسته و از خدمت خارج گردید.
سیلورسایدز یکی از موفق ترین زیردریایی های نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در جنگ جهانی دوم بود. این زیردریایی با غرق کردن تأیید شده ۲۳ شناور دشمن که در مجموع وزنی بالغ بر۹۰۰۰۰ تن را حمل می کردند، مفتخر به دریافت تقدیرنامه رسمی از رئیس جمهور ایالات متحده بخاطر عملیات متهورانه اش و کسب ۱۲ ستاره پیروزی در عملیات انجام شده در اقیانوس آرام گردید.
این زیردریایی در چهارم نوامبر ۱۹۴۰ به آب انداخته شد و در ۲۶ اوت ۱۹۴۱ تکمیل و در ۱۵ دسامبر همان سال، یعنی هشت روز پس از حمله ژاپنی ها به پرل هاربر عازم اولین مأموریت گردید.
این زیر دریایی از شروع تا پایان نبرد اقیانوس آرام، یعنی از دسامبر ۱۹۴۱ تا ژوییه ۱۹۴۵ در ۱۴ مأموریت گشت و درگیری دریایی از جمله جزایر سلیمان و همچنینجزایر کارولین شرکت داشت.
مهمترین مأموریت این زیردریایی، گشت نوبت چهارم آن از دسامبر ۱۹۴۲ تا ژانویه ۱۹۴۳ بود که به کاروان کشتیهای نفتکش ژاپنی با ۶ اژدر باقیمانده خود حمله کرد. از این تعداد ۵ اژدر به کشتیهای ژاپنی برخورد کرده و موجب خسارات بسیار سنگینی منجمله غرق نفتکش ژاپنی تویی مارو با وزن ۱۰۰۲۲ تن شدند. اما یکی از اژدرهای شلیک شده در لوله پرتاب گیر کرد و فرمانده و خدمه زیردریایی پس از کشف و آگاهی از این تهدید بالقوه، توانستند با یک ترفند هوشمندانه آنرا به خارج از لوله پرتاب اژدر هدایت کنند و خطر بزرگی را از سر بگذرانند.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، زیردریایی سیلورسایدز از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۹ همچنان به عنوان یک زیردریایی تمرینی و آموزشی برای نیروهای ذخیره مورد استفاده بود.
سرانجام در سال ۱۹۶۹ زیردریایی پرافتخار سیلورسایدز به طور کامل کنارگذاشته شد و از سال ۱۹۷۳ بعنوان بخشی از موزه های دریایی به نمایش گذاشته شد.
از سال ۱۹۸۷ به همت و تلاش دریانوردان قدیمی و پیشکسوتان نیروی دریایی به ماسکیگون میشیگان منتقل شد و یک بار هم در سال ۱۹۹۶ با صرف هزینه ای بالغ بر ۵۰۰۰۰۰ دلار باز سازی گردید و تا به امروز بعنوان بخش اصلی موزه دریایی گریت لیک در معرض بازدید علاقه مندان می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسیلورسایدز یکی از موفق ترین زیردریایی های نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در جنگ جهانی دوم بود. این زیردریایی با غرق کردن تأیید شده ۲۳ شناور دشمن که در مجموع وزنی بالغ بر۹۰۰۰۰ تن را حمل می کردند، مفتخر به دریافت تقدیرنامه رسمی از رئیس جمهور ایالات متحده بخاطر عملیات متهورانه اش و کسب ۱۲ ستاره پیروزی در عملیات انجام شده در اقیانوس آرام گردید.
این زیردریایی در چهارم نوامبر ۱۹۴۰ به آب انداخته شد و در ۲۶ اوت ۱۹۴۱ تکمیل و در ۱۵ دسامبر همان سال، یعنی هشت روز پس از حمله ژاپنی ها به پرل هاربر عازم اولین مأموریت گردید.
این زیر دریایی از شروع تا پایان نبرد اقیانوس آرام، یعنی از دسامبر ۱۹۴۱ تا ژوییه ۱۹۴۵ در ۱۴ مأموریت گشت و درگیری دریایی از جمله جزایر سلیمان و همچنینجزایر کارولین شرکت داشت.
مهمترین مأموریت این زیردریایی، گشت نوبت چهارم آن از دسامبر ۱۹۴۲ تا ژانویه ۱۹۴۳ بود که به کاروان کشتیهای نفتکش ژاپنی با ۶ اژدر باقیمانده خود حمله کرد. از این تعداد ۵ اژدر به کشتیهای ژاپنی برخورد کرده و موجب خسارات بسیار سنگینی منجمله غرق نفتکش ژاپنی تویی مارو با وزن ۱۰۰۲۲ تن شدند. اما یکی از اژدرهای شلیک شده در لوله پرتاب گیر کرد و فرمانده و خدمه زیردریایی پس از کشف و آگاهی از این تهدید بالقوه، توانستند با یک ترفند هوشمندانه آنرا به خارج از لوله پرتاب اژدر هدایت کنند و خطر بزرگی را از سر بگذرانند.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، زیردریایی سیلورسایدز از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۹ همچنان به عنوان یک زیردریایی تمرینی و آموزشی برای نیروهای ذخیره مورد استفاده بود.
سرانجام در سال ۱۹۶۹ زیردریایی پرافتخار سیلورسایدز به طور کامل کنارگذاشته شد و از سال ۱۹۷۳ بعنوان بخشی از موزه های دریایی به نمایش گذاشته شد.
از سال ۱۹۸۷ به همت و تلاش دریانوردان قدیمی و پیشکسوتان نیروی دریایی به ماسکیگون میشیگان منتقل شد و یک بار هم در سال ۱۹۹۶ با صرف هزینه ای بالغ بر ۵۰۰۰۰۰ دلار باز سازی گردید و تا به امروز بعنوان بخش اصلی موزه دریایی گریت لیک در معرض بازدید علاقه مندان می باشد.
