یهوه

معنی انگلیسی:
jehovah, yahwe, yahweh

لغت نامه دهخدا

یهوه. [ ی َ هَُ وَ ] ( اِخ ) نام خدای تعالی نزد یهود. ( یادداشت مؤلف ). یهوه از آغاز نام خدای مطلق قوم موسی نبود بلکه پیش از زمان وی بنی اسرائیل او را در رأس سه گروه نیمه خدایان : کروبیون ( ابرها )، صرافیون ( مارهای بالدار ) و الوهیون ( خدایان گله های ابری ) می دانستند. ( از مزدیسنا و ادب پارسی ص 165 ). یهوه در انگلیسی خدا، رب ترجمه می شود، ولی هیچیک از این دو کلمه معنی دقیق یهوه نیست. یهود در قدیم این کلمه را به سبب مقدس بودن آن به طریق هزوارش «یهوه » می نوشتند و «رب »تلفظ می کردند، اما اینکه معنی درست کلمه چیست ، موضوعی است قابل بحث و نیز اینکه آیا صورت قدیم کلمه «یهوه » یا «یهوه » است پرسشی است که یکی بر دیگری مترتب می شود. در سِفْرِ خروج ( 3/14 ) یهوه «منم که منم » یا«هستم آنکه هستم » معنی می دهد. و شاید «یاهو» مخفف یهوه باشد. ( قاموس کتاب مقدس ). کلمه یهوه در زبان سامی از چهار حرف اصلی ( ی ، هَ ، و، هَ ) ساخته شده و تلفظ اصلی و ابتدایی این واژه «یَهُو» و «یاهو» بوده است و تلفظ یَهْوِه ظاهراًتلفظ بعدی و ساختگی کلمه است ، به معنی ابدیت و سرمدیت. بابلیها از نظر دنیای فانی و فنای کل مخلوقات ازلیت و ابدیت خداوند را با کلمه فوق بیان می کردند، ولی بیان معنی و شرح کامل این کلمه با واژه ها و الفاظ ممکن نیست. لفظ یهوه ( به صورت تلفظ امروزی [ ی َ هَُ وَ ] ) در فرهنگ ها و تداول تحریفی از کلمه فوق است و معنای مجازی «سرور من » و «مولای من » نیز به آن داده اند. صورتهای این کلمه را که به خط لاتین در ذیل این صفحه نقل شده است برخی صورت قدیمی فعل «بودن » به زبان عبری و اسم خاص ذات خداوند می دانند. از کلمه فوق دو معنی «من هستم ذاتی که هست » و «من هستم ذاتی که من هستم » استنباط می شود.

فرهنگ فارسی

اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سر مدیت آن ذات مقدس کند.
نامی که درتورات به خدای متعال اطلاق شده

فرهنگ معین

(یَ هُ وَ ) [ عبر. ] (اِ. ) اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سرمدیت آن ذات مقدس کند.

فرهنگ عمید

نام خدای متعال در تورات.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] نام خاص خدا در دین یهود « یَهُوَه » به معنی موجود و باشنده است. این نام در دین یهود بسیار احترام دارد.
اسمی است که در تورات بر خدا اطلاق شده است و دلالت بر سرمدیّت آن ذات مقدس دارد.

wikifeqh: یهوه

دانشنامه آزاد فارسی

یَهُوَه (Jehovah)
در عهد عتیق، نام خدا که بر موسیتجلّی کرد. در متن عبریعهد عتیق با حروف «ی»، «ه»، «و» و «ه» (بدون مصوت های میانی) کتابت می شد؛ زیرا از فرط قداست تلفظ ناشدنی انگاشته می شد. برای پرهیز از ذکر صریح نام خدا از دو اصطلاح «اَدونای» (سرور) و «حَشیم» (اسم) نیز به جای آن استفاده می کردند.
wikijoo: یهوه

مترادف ها

jahweh (اسم)
یهوه، یهو خدای یهود

پیشنهاد کاربران

Jude و Judin و Juden به ترتیب با تلفظ های یوده ، یودین و یودِن به زبان آلمانی به ترتیب به معنای یهودی مرد، یهودی زن و یهودی ها. Jew و Jews به ترتیب با تلفظ های جو و جوز به زبان انگلیسی یعنی یهودی ( چه مرد و چه زن ) و یهودی ها . حرف J در زبان آلمانی یوت تلفظ می شود و در کلمات نقش حرف ی را بازی میکند و در زبان انگلیسی جَی و نقش ج را. بهر حال عنوان قوم یهود در اصل و ریشه یعنی در زمان زندگی اجداد ابراهیم در شهر اور ( Ur ) به شکل جوده تلفظ و بیان میشده با دو معنا یکی خبری یعنی جوینده ده و دیگری امری یعنی ده را بجوی. حال باید دید که منظور از ده چه بوده ؟ آیا منظور اعداد یک رقمی از صفر تا نُه ( ۰ تا ۹ ) بوده که توسط خردمندان گمنام هندو ترسیم گردیده یا ده امر به معروف و نهی از منکر تحت عنوان ۱۰ فرمان موسا که حدود هزار سال بعد توسط ارسطو فیلسوف طبیعت گرای یونان باستان به ده مقوله یا مفهوم تبدیل شده در جهت شرح و توضیح هستی و وجود یا منظور ۰ و ۱ بوده تحت عنوان سمبل های عددی نیستی و هستی. یک حرف باریک میخی و یک نقطه برای جدا سازی کلمات و جملات ( خط میخی ایلامی ) و یا حقیقتا و براستی و بطور جدی منظور از : جویندگی ده و ده را بجوی چه بوده و چه می باشد؟ در این زمینه لازم به اشاره می دانم که تلفظ اصلی و ریشه ای سرزمین کلده به شکل کُل ده بوده و کلدانیان به شکل کُل دانیان به معنای دانایان یا آگاهان به کل . JHWH طوریکه می بینیم از چهار حرف ساخته شده که معادل های عبری آنها را میتوان در اینترنت یافت. حرف H همان ه می باشد و در ردیف حروف الفبای زبان عبری در ردیف پنجم ( ۵ ) قرار دارد و حرف W همان حرف واو یعنی حرف پیوند ( وَ ) و حرف J حرف اول کلمه یُد ( یَد ) یعنی دست. لذا این واژه در اصل و ریشه به معنای زیر بوده : همانطور که دست چپ و راست هرکدام دارای پنج انگشت ( ۵ و ۵ ) می باشند، درست به همان ترتیب هر فرد انسانی دارای ده تا بُعد نفسانی می باشد مشتمل بر پنج من مردانه و پنج من زنانه بر رویهم. البته نه قوم یهود و نه اقوام مسیحی و مسلمان و نه هیچ قوم دیگری تا کنون نتوانسته اند به این معنا دست یابند.
... [مشاهده متن کامل]

واژه فارسی جهود در اصل و ریشه به شکل جوده بوده و حرف ه در انتها برداشته و به حرف ج پیوسته و به یک واژه رمزی تبدیل گشته.
یهودا ( Jehuda و Jehudh با تلفظ یهودا و جی هو ده ) در اصل و ریشه نام یکی از فرزندان یاکوب یا جاکوب ( یعقوب ) نبوده بلکه به معنای زیر : جی یا جا و یا مکان هو ده تا می باشد.
یک بازی به روش کابالا : اگر نام های آدم و حوا را به حروف لاتین به شکل های Adam و Eva بنویسیم و سپس آنها را به عدد تبدیل نماییم و ارقام هرکدام از آن دو عدد را جمع کنیم ، آنگاه نتیجه هردو برابر خواهند بود با ۱۰. جلل خالق.
نتیجه کلی اینکه واژه یَهوَه که نه موسا و نه ایسا نتوانسته به معنای آن پی ببرند، در اصل و ریشه به معنای آقا، سرور و خدا نبوده بلکه اشاره به ابعاد دهگانه نفسانی هرکدام از افراد انسانی داشته به زبان رمز و تمثیل . در همین زمینه لازم به اشاره می دانم که واژه فارسی ماده در اصل و ریشه به معنای خمیر مایه ساختاری واقعیت نبوده بلکه به شکل 《ما ۱۰ 》 و کلمه ایده یونانی نبوده بلکه فارسی و به شکل ای ده مخفف
《 این ۱۰ 》 و ضمیر دوم شخص مفرد این، اشاره به هر فرد انسانی داشته. عنوان قوم ماد هم بصورت جمع مادها در اصل و ریشه به شکل 《 ما ۱۰ آ 》 و واژه رمزی قرآنی مائده هم به معنای طعام و خوان و سفره آسمانی نبوده بلکه بصورت 《 ما آ ۱۰ 》 به همان معنا.
نتیجه کلی تر اینکه داستان بابا آدم و ننه حوای ادیان ابراهیمی یک افسانه خیالی اوهامی بیش نبوده و نمی باشد. یعنی محتوای آن داستان از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی و در قالب وحی به گوش سر و دل سرایندگان ( موسی و محمّد ) ابلاغ نگردیده .

Seven names of God in JUDAISM :
YHWH
Adonai
El
Elohim
Shaddai
Tzevaot
Ehyeh
یَهْوه یا یِهُوه ( به عبری: יהוה ) خدای ملی پادشاهی اسرائیل و بعد از سقوط آن، خدای ملی پادشاهی های شمالی اسرائیل و یهودا بود. ریشه های این خدا حداقل به اوایل عصر آهن و اواخر عصر برنز می رسد. یهوه در قدیمی ترین بخش های تنخ خدای جنگ و طوفان است که سپاه آسمانی را در جنگ با دشمنان اسرائیل فرماندهی می کند؛ در آن زمان بنی اسرائیل یهوه را در کنار خدایان و ایزدبانوان کنعانی دیگر، از جمله ال، اشیره و بعل پرستش می کردند اما در قرون نهم تا ششم قبل از میلاد، ال و یهوه با هم ترکیب شدند و القاب ال، مثل ال شدای، تنها به یهوه گفته شد و خدایان دیگر مانند بعل و اشیره در دین پرستش یهوه ادغام شدند.
... [مشاهده متن کامل]

Ancient Levantine deity from Edom and national god of Israel and Judah
Yahweh was an ancient Levantine deity, and national god of the Israelite kingdoms of Israel and Judah. Though no consensus exists regarding the deity's origins, scholars generally contend that Yahweh emerged as a "divine warrior" associated first with Seir, Edom, Paran and Teman, and later with Canaan. The origins of his worship reach at least to the early Iron Age, and likely to the Late Bronze Age, if not somewhat earlier.

خدای دین یهود
یهودا اسم مرد و یهوه اسم مادر یهودا هست و یهوه یعنی کسی که مادر یهودا است یعنی از نژاد یهوه هست
YHVH به معنای او حضور دارد. یا او آنجاست!
یهوه بدون مصوت است

بپرس