یرسینیا

یرسینیا ( Yersinia ) ، یکی از جنس های مهم خانواده انتروباکتریاسه است. یرسینیا، باسیل های گرم منفی و بی هوازی اختیاری هستند. برخی از گونه های یرسینیا در انسان، بیماریزا هستند مانند یرسینیا پستیس ( Y. pestis ) که عامل طاعون است. جوندگان به عنوان مخزن اصلی یرسینیا شناخته می شوند. عفونت به یرسینیا هم از طریق خون ( یرسینیا پستیس ) و هم از طریق گوارشی ( مانند خوردن و آشامیدن سبزیجات، فراورده های لبنی و گوشت آلوده به مدفوع و ادرار حیوانات آلوده ) انتقال پیدا می کند[ ۱] . هنوز بحث هایی در مورد اینکه یرسینیا از طریق پروتوزوآ انتقال پیدا می کند، وجود دارد زیرا باکتری به عنوان انگل داخل سلولی اختیاری است. به همین دلیل، شاید از طریق آمیب ها انتقال پیدا کند[ ۲] .
یکی از ویژگی های جالب یرسینیا، زنده ماندن و تکثیر فعال باکتری در دمای 1 تا 4 درجه سانتی گراد است ( مانند غذاها و سالادهای موجود در یخچال! ) . یرسینیا به سرعت توسط مواد اکسیدکننده مانند پراکسید هیدروژن و پرمنگنات پتاسیم غیرفعال می شود.
یرسینیا پستیس عامل بیماری طاعون است. [ ۳] بیماری ایجاد شده توسط یرسینیا انتروکولیتیکا ( Y. enterocolitica ) ، یرسینیوز ( Yersiniosis ) نامیده می شود. یرسینیا سودوتوبرکلوزیس به ندرت ایجاد بیماری می کند. یرسینیا ممکن است با بیماری کرون ( التهاب خودایمنی روده ) مرتبط باشد[ ۴] . یرسینیا همچنین با نشانگان رایتر و آپاندیسیت کاذب مرتبط است[ ۵] .
یرسینیا اولین بار در سال ۱۸۹۴ توسط یرسین ( باکتری شناس سوئیسی ) و کیتاساتو ( باکتری شناس ژاپنی ) توصیف شد. یرسینیا پستیس در ابتدا پاستورلا پستیس نامیده می شد. [ ۶] در سال ۱۹۸۰، نام آن به یرسینیا پستیس تغییر یافت.
درمان طاعون، با کمک آنتی بیوتیک هایی مثل استرپتومایسن صورت می گیرد[ ۷] .