گوشت خوار

گوشتخواران جانورانی هستند که باخوردن گوشت جانوران به زندگی خود ادامه می دهند.
گرچه غذای اصلی گوشتخواران، گوشت سایر جانوران است، اما گاهی وقتها از حشرات و گیاهان نیز تغذیه می کنند؛ اما آنچه در میان همه آنها مشترک است آرواره های بسیار قوی برای بریدن و تکه کردن غذا، چنگالهای خمیده و مرگبار برای دریدن و دندانهای بلند و بسیار برنده، جهت کشتن و کندن گوشت قربانیان است. [ ۱]
گربه، راکون، سگ، روباه، راسو و کفتار از جمله ی گوشتخواران هستند. همه ی این جانوران دارای حس بینایی، بویایی و شنوایی قوی هستند و به هنگام شکار، بسیار سریع و ماهرانه عمل می کنند.
برخی از گوشتخواران مانند گرگ و سگ وحشی آسیایی به صورت گروهی شکار می کنند. به این شکل، آنها می توانند، جانوران بزرگتر از خود را نیز شکار کنند. گوشتخوارانی مانند پلنگ و جگوار، تنها به شکار می روند.
واژه ی گوشتخواری بیشتر درباره ی جانورانی به کار می رود که از گونه های مختلف چهاراندامان ( به ویژه پستانداران ) تغذیه می کنند و به سایر اشکال آن ماهی خواری و حشره خواری گفته می شود.

گوشت خوار (carnivore)
موجودی که جانوران دیگر را می خورد. در جانورشناسی به پستانداران راستۀ گوشت خواران اطلاق می شود. گرچه این نام به نیای گوشت خوار این راسته اشاره دارد، پانداهای علف خوار و گربه های زَباد (مُشکین) میوه خوار را نیز دربرمی گیرد. اندازۀ گوشت خواران به نسبت دیگر راسته های پستانداران بسیار متغیر است و از راسوی ۱۰۰ گرمی تا خرس قطبی ۸۰۰ کیلوگرمی را شامل می شوند. گوشت خواران دارای دندان های تیز، دندان های نیش کوچک، مغز پیشرفته، و معدۀ ساده اند. بعضی دارای سکوم کوچک و استخوان ترقوۀ ناکامل اند و بعضی دیگر فاقد این هایند. کمتر از چهار انگشت پا ندارند، استخوان های ناوی و هلالی مچ دست آن ها به هم جوش خورده اند و معمولاً چنگال هایی تیز و قوی دارند. راستۀ پستانداران گوشت خوار شامل گربه ها، سگ ها، خرس ها، گورکن ها، و راسوهاست.