گلوکوفان نام یکی کانی و یک گروه کانیایی متعلق به ابر گروه آمفیبولهای سدیم دار ( سیلیکات های زنجیره ای ) با فرمول شیمیایی Na2 ( Mg3Al2 ) Si8O22 ( OH ) 2است. گلوکوفان در سیستم مونوکلینیک تبلور می یابد.
گلوکوفان نام نوعی رنگ آبی است. در یونان، معنی گلوکوفان آبی آسمانی می باشد. به عنوان کانی اصلی در ترکیب برخی از سنگ ها می باشدو رنگ گلوکوفان دلیل نامگذاری سنگ دگرگونی شیست آبی شده است.
رنگ آبی روش تشخیصی مناسبی برای این گونه سنگی می باشد. گلوکوفان به همراه کانی بسیار نزدیک به خودش ربیکیت و کانی حدواسط آن کروزیت که تنها آمفیبول شناخته شده ای است که معمولاً آبی رنگ است یک توالی تشکیل می دهد. گلوکوفان سری محلول جامدی را با فروگلوکوفان ; Na2 ( Fe, Mg ) 3Al2Si8O22 ( OH ) 2 تشکیل می دهد. گلوکوفان عضو نهایی غنی از منیزیم و فروگلوکوفان عضو نهایی غنی از آهن می باشد. فروگلوکوفان مشابه گلوکوفان است اما چگال تر بوده و از همین نظر دارای وزن مخصوص بالاتری است. هر دو عضو نهایی در نمونه های دستی قابل تشخیص نمی باشند و شدیداً از خود چند رنگی به نمایش می گذارند. سختی گلوکوفان ۵ الی ۶ و وزن مخصوص آن تقریباً ۳ الی ۳٫۲ می باشد.
رخساره دگرگونی شیست آبی به دلیل حضور فراوان کانی های آبی رنگ گلوکوفان و لاوسونیت نامگذاری شده است. در اصل گلوکوفان در سنگ دگرگونی شیست آبی با ترکیب گابرویی و بازالتی شکل می گیرد که غنی از سدیم است و یک دگرگونی دما پایین و فشار بالا را همان گونه که در طول مناطق فرورانش رخ می دهد، از سر گذرانده باشند. این مواد به دلیل فرورانده شدن به سمت جبه تحت فشار شدید و دمای متوسط قرار گرفته اند. گلوکوفان همچنین در اکلوژیت هایی که تحت دگرگونی پسرونده قرار گرفته اند یافت می گردد. [ ۱] > به همین منوال یک آمفیبول کمیاب به نام هولموکوئیزیت با فرمول شیمیایی Li2Mg3Al2Si8O22 ( OH ) 2, نیز وجود دارد که فقط در سنگ های قارهای غنی از لیتیم ایجاد می گردد. برای سال های متمادی، هولموکوئیزیت با گلوکوفان اشتباه گرفته می شد و دلیل آن این بود که در مطالعه مقطع نازک هر دو یکسان به نظر می آمدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگلوکوفان نام نوعی رنگ آبی است. در یونان، معنی گلوکوفان آبی آسمانی می باشد. به عنوان کانی اصلی در ترکیب برخی از سنگ ها می باشدو رنگ گلوکوفان دلیل نامگذاری سنگ دگرگونی شیست آبی شده است.
رنگ آبی روش تشخیصی مناسبی برای این گونه سنگی می باشد. گلوکوفان به همراه کانی بسیار نزدیک به خودش ربیکیت و کانی حدواسط آن کروزیت که تنها آمفیبول شناخته شده ای است که معمولاً آبی رنگ است یک توالی تشکیل می دهد. گلوکوفان سری محلول جامدی را با فروگلوکوفان ; Na2 ( Fe, Mg ) 3Al2Si8O22 ( OH ) 2 تشکیل می دهد. گلوکوفان عضو نهایی غنی از منیزیم و فروگلوکوفان عضو نهایی غنی از آهن می باشد. فروگلوکوفان مشابه گلوکوفان است اما چگال تر بوده و از همین نظر دارای وزن مخصوص بالاتری است. هر دو عضو نهایی در نمونه های دستی قابل تشخیص نمی باشند و شدیداً از خود چند رنگی به نمایش می گذارند. سختی گلوکوفان ۵ الی ۶ و وزن مخصوص آن تقریباً ۳ الی ۳٫۲ می باشد.
رخساره دگرگونی شیست آبی به دلیل حضور فراوان کانی های آبی رنگ گلوکوفان و لاوسونیت نامگذاری شده است. در اصل گلوکوفان در سنگ دگرگونی شیست آبی با ترکیب گابرویی و بازالتی شکل می گیرد که غنی از سدیم است و یک دگرگونی دما پایین و فشار بالا را همان گونه که در طول مناطق فرورانش رخ می دهد، از سر گذرانده باشند. این مواد به دلیل فرورانده شدن به سمت جبه تحت فشار شدید و دمای متوسط قرار گرفته اند. گلوکوفان همچنین در اکلوژیت هایی که تحت دگرگونی پسرونده قرار گرفته اند یافت می گردد. [ ۱] > به همین منوال یک آمفیبول کمیاب به نام هولموکوئیزیت با فرمول شیمیایی Li2Mg3Al2Si8O22 ( OH ) 2, نیز وجود دارد که فقط در سنگ های قارهای غنی از لیتیم ایجاد می گردد. برای سال های متمادی، هولموکوئیزیت با گلوکوفان اشتباه گرفته می شد و دلیل آن این بود که در مطالعه مقطع نازک هر دو یکسان به نظر می آمدند.
wiki: گلوکوفان