گلبول قرمز، گویچه سرخ یا اریتروسیت متداول ترین نوع سلول های خونی است و در بدن مهره داران، نقش اصلی رساندن اکسیژن را، از شش ها ( یا آبشش ها ) به بافت ها رابازی می کند
گلبول های قرمز سکه مانند ( مقعر الطرفین ) ، کوچک و فاقد هسته و بیشتر اندامک های خود است و در نتیجه ژن های سازنده مواد مورد نیاز خود را ندارد. به همین جهت تنها منبع برای تأمین انرژی در آن فرایند گلیکولیز و تنفس سلولی است. گلبول قرمز از حجمی بالغ بر ۸۹ تا ۹۸ میکرون برخوردار است. [ ۱] در شرایط طبیعی قطر آن ها به طور متوسط ۷٫۵ میکرون است. اگر اندازهٔ سلول کوچک تر از ۶ میکرون باشد میکروسیت و اگر بزرگ تر از ۹ میکرون باشد، ماکروسیت نامیده می شود. حضور گویچه های قرمز با اندازه های مختلف در خون را آنیزوسیتوزیس ( Anisocytosis ) و حضورشان با اشکال مختلف در خون را پوی کیلوسیتوزیس ( Poikilocytosis ) می نامند که در حالات مرضی دیده می شوند. تعداد گویچه های قرمز در حالت طبیعی در خون زنان ۳٫۶ تا ۵٫۵ میلیون و در خون مردان ۴٫۱ تا ۶ میلیون در هر میکرولیتر می باشد.
نسبت حجم گویچه های قرمز خون به کل خون بر حسب درصد را هماتوکریت می نامند. این نسبت در زنان و مردان سالم و بالغ به ترتیب برابر ۴۵–۳۵ و ۵۰–۴۰ درصد است.
سیتوپلاسم گلبول های قرمز اسفنجی بوده و به وسیلهٔ غشاء پلاسمایی قابل ارتجاعی احاطه شده تا این سلول بتواند تغییر شکل بدهد و از مویرگ های باریک عبور کند
در سیتوپلاسم گلبول رنگدانه ای به نام هموگلوبین وجود دارد که پروتئینی آهندار است. گلبول قرمز به وسیلهٔ هموگلوبین خود در جاهایی که تراکم اکسیژن زیاد باشد این آهن با اکسیژن ترکیب شده و اُکسی هموگلوبین را تشکیل می دهد و در جایی که تراکم اکسیژن کم باشد تجزیه شده و اکسیژن آزاد می کند. این خاصیت هموگلوبین در جابه جایی اکسیژن از شش ها به بافت ها بسیار سودمند است. عمر آن تقریباً ۱۲۰ روز است. بعد از این مدت گلبول در کبد تجزیه می شود و آهن موجود در کبد اندوخته می شود. همچنین محل تولید آن در جنین کیسه زرد، کبد، طحال، گره لنفاوی و مغز قرمز استخوان است. بعد از تولد تا پنج سالگی تمام مغز استخوان های بدن است. در فرد بالای پنج سال فقط در مغز استخوان های پهن و استخوان های دراز متصل به تنه است.
تنظیم تولید گلبول های قرمز هنگامی انجام می شود که مقدار اکسیژن بافت های بدن کاهش یابد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگلبول های قرمز سکه مانند ( مقعر الطرفین ) ، کوچک و فاقد هسته و بیشتر اندامک های خود است و در نتیجه ژن های سازنده مواد مورد نیاز خود را ندارد. به همین جهت تنها منبع برای تأمین انرژی در آن فرایند گلیکولیز و تنفس سلولی است. گلبول قرمز از حجمی بالغ بر ۸۹ تا ۹۸ میکرون برخوردار است. [ ۱] در شرایط طبیعی قطر آن ها به طور متوسط ۷٫۵ میکرون است. اگر اندازهٔ سلول کوچک تر از ۶ میکرون باشد میکروسیت و اگر بزرگ تر از ۹ میکرون باشد، ماکروسیت نامیده می شود. حضور گویچه های قرمز با اندازه های مختلف در خون را آنیزوسیتوزیس ( Anisocytosis ) و حضورشان با اشکال مختلف در خون را پوی کیلوسیتوزیس ( Poikilocytosis ) می نامند که در حالات مرضی دیده می شوند. تعداد گویچه های قرمز در حالت طبیعی در خون زنان ۳٫۶ تا ۵٫۵ میلیون و در خون مردان ۴٫۱ تا ۶ میلیون در هر میکرولیتر می باشد.
نسبت حجم گویچه های قرمز خون به کل خون بر حسب درصد را هماتوکریت می نامند. این نسبت در زنان و مردان سالم و بالغ به ترتیب برابر ۴۵–۳۵ و ۵۰–۴۰ درصد است.
سیتوپلاسم گلبول های قرمز اسفنجی بوده و به وسیلهٔ غشاء پلاسمایی قابل ارتجاعی احاطه شده تا این سلول بتواند تغییر شکل بدهد و از مویرگ های باریک عبور کند
در سیتوپلاسم گلبول رنگدانه ای به نام هموگلوبین وجود دارد که پروتئینی آهندار است. گلبول قرمز به وسیلهٔ هموگلوبین خود در جاهایی که تراکم اکسیژن زیاد باشد این آهن با اکسیژن ترکیب شده و اُکسی هموگلوبین را تشکیل می دهد و در جایی که تراکم اکسیژن کم باشد تجزیه شده و اکسیژن آزاد می کند. این خاصیت هموگلوبین در جابه جایی اکسیژن از شش ها به بافت ها بسیار سودمند است. عمر آن تقریباً ۱۲۰ روز است. بعد از این مدت گلبول در کبد تجزیه می شود و آهن موجود در کبد اندوخته می شود. همچنین محل تولید آن در جنین کیسه زرد، کبد، طحال، گره لنفاوی و مغز قرمز استخوان است. بعد از تولد تا پنج سالگی تمام مغز استخوان های بدن است. در فرد بالای پنج سال فقط در مغز استخوان های پهن و استخوان های دراز متصل به تنه است.
تنظیم تولید گلبول های قرمز هنگامی انجام می شود که مقدار اکسیژن بافت های بدن کاهش یابد.
wiki: گلبول قرمز