گراویمتری

تجزیه گراویمتری مجموعه ای از روش های مورد استفاده در شیمی تجزیه است که برای تعیین کمی یک آنالیت ( یون مورد تجزیه ) با استفاده از جرم آن توصیف می شود. اصل این نوع تجزیه این است که پس از تعیین توده یونی به عنوان یک ترکیب منحصر به فرد، می توان از اندازه گیری شناخته شده برای تعیین جرم همان آنالیت در یک مخلوط استفاده کرد، تا زمانی که مقادیر نسبی سایر ترکیبات مشخص شود. [ ۱]
چهار نوع اصلی این روش تجزیه عبارتند از ته نشینی، فرارسازی، الکترو تجزیه و روش فیزیکی گوناگون است. [ ۲] روشها شامل تغییر فاز آنالیت برای جدا کردن به صورت خالص آن از مخلوط اصلی و اندازه گیری های کمی هستند.
روش ته نشینی روشی است که برای تعیین میزان کلسیم در آب استفاده می شود. با استفاده از این روش ، مقدار اضافی اسید اگزالیک ، H 2 C 2 O 4 ، به یک حجم مشخص آب اضافه می شود. با افزودن یک معرف ، در اینجا آمونیاک ، کلسیم به عنوان اگزالات کلسیم رسوب می کند. معرف مناسب ، هنگامی که به محلول آبی اضافه شود ، رسوباتی بسیاری نامحلول را از یونهای مثبت و منفی تولید می کند که در غیر این صورت با همتایان خود قابل حل خواهند بود ( معادله 1 ) . [ ۳]
واکنش این است:
تشکیل کلسیم اگزالات:
Ca 2+ ( aq ) + C 2 O 4 2 - → CaC 2 O 4
رسوب جمع شده ، خشک و مشتعل شده به گرمای زیاد ( قرمز ) که آن را کاملاً به اکسید کلسیم تبدیل می کند.
واکنش اکسید کلسیم خالص که تشکیل شده است
CAC 2 O 4 → CaO به ( بازدید کنندگان ) + CO ( g ) و + CO 2 ( g )
رسوب خالص سرد می شود ، سپس با وزن کردن آن اندازه گیری می شود و اختلاف وزن قبل و بعد از آن ، نشان دهنده جرم آنالیت از دست رفته ، در این حالت اکسید کلسیم است. [ ۴] [ ۵] سپس می توان از این عدد برای محاسبه مقدار یا درصد غلظت آن در ترکیب اصلی استفاده کرد. [ ۲]
در روش های تبخیر ، حذف آنالیت شامل جداسازی با گرم کردن یا تجزیه شیمیایی یک نمونه فرار در دمای مناسب است. [ ۲] [ ۶] به عبارت دیگر ، انرژی حرارتی یا شیمیایی برای رسوب دادن یک گونه فرار استفاده می شود. [ ۷] به عنوان مثال ، با تبخیر آب با استفاده از انرژی گرمایی می توان مقدار آب یک ترکیب را تعیین کرد. از گرما نیز در صورت وجود اکسیژن می توان برای جداسازی گونه های مشکوک و به دست آوردن نتایج دلخواه استفاده کرد.