[[پرونده:MoonLP150Q_grav_150. jpg|چپ|بندانگشتی|300x300پیکسل|ناهنجاری گرانشی شعاعی ٫ɡ. [ ۱] در تمامی سطح ماه، تغییر در مقدار شتاب گرانشی حدود 0. 0253 m/s 2 است. [ note ۱] از آنجا که وزن مستقیماً به شتاب گرانشی بستگی دارد، وزن اجسام در ماه فقط ۱۶٫۶٪ ( ۱/۶ ≈ ) وزن آن ها روی زمین خواهد بود.
میدان گرانشی ماه با ردیابی سیگنال های رادیویی منتشر شده از فضاپیماهای مدارگرد اندازه گیری شده است. اصل استفاده شده به اثر داپلر بستگی دارد، که به موجب آن شتاب فضاپیمای خط دید را می توان به وسیلهٔ جابجایی های کوچک در فرکانس سیگنال رادیویی و اندازه گیری فاصله فضاپیما تا ایستگاه روی زمین اندازه گیری کرد. از آنجا که میدان گرانشی ماه بر مدار یک فضاپیما تأثیر می گذارد، می توان از این داده های ردیابی برای تشخیص ناهنجاری های گرانشی استفاده نمود. با این حال، به دلیل قفل گرانشی ماه، ردیابی فضاپیماها از زمین که دورتر از مرز ماه باشند امکان پذیر نیست، بنابراین تا قبل از مأموریت بازیابی گرانش و آزمایشگاه داخلی ( GRAIL ) ، میدان گرانش سمت پنهان به طور دقیق مشخص نبود. ]
یکی از ویژگی های اصلی میدان گرانشی ماه وجود غلظت جرمی[ note ۲] که ناهنجاری های بزرگ گرانش مثبت هستند که با برخی از دهانه های برخوردی غول پیکر مرتبط هستند. این ناهنجاری ها به طور قابل توجهی بر مدار فضاپیماها به دور ماه تأثیر می گذارند، و برای برنامه ریزی ماموریت های سرنشین دار و بدون سرنشین، یک مدل گرانشی دقیق لازم است. آنها در ابتدا با تجزیه و تحلیل داده های ردیابی دریافتی از برنامه مدارگرد ماه کشف شدند:[ ۲] آزمایش های ناوبری پیش از برنامه آپولو خطاهای موقعیت یابی را بسیار بزرگتر از مشخصات فنی مأموریت نشان داد.
ناهنجاری های غلظت جرمی تا حدی به دلیل وجود جریان های متراکم دریاوارهای بازالتی گدازه که برخی از دهانه های برخوردی را پر می کند وجود دارند. [ ۳] با این حال، جریان های گدازه به خودی خود نمی توانند دگرگونی های جاذبه را به طور کامل توضیح دهند، بالا رفتن پوسته - گوشته نیز نیاز است. بر اساس مدل های گرانشی مأموریت Lunar Prospector، پیشنهاد شده که برخی از ناهنجاری ها شواهدی در مورد دریاوارهای بازالتی آتشفشانی نشان نمی دهند. [ ۴] وسعت عظیم دریاوارهای بازالتی آتشفشانی مرتبط با اقیانوس طوفان ها، باعث ناهنجاری گرانش مثبت نمی شود. مرکز ثقل ماه دقیقاً با مرکز هندسی آن منطبق نیست، بلکه حدود ۲ کیلومتر به سمت زمین جابجا شده است. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمیدان گرانشی ماه با ردیابی سیگنال های رادیویی منتشر شده از فضاپیماهای مدارگرد اندازه گیری شده است. اصل استفاده شده به اثر داپلر بستگی دارد، که به موجب آن شتاب فضاپیمای خط دید را می توان به وسیلهٔ جابجایی های کوچک در فرکانس سیگنال رادیویی و اندازه گیری فاصله فضاپیما تا ایستگاه روی زمین اندازه گیری کرد. از آنجا که میدان گرانشی ماه بر مدار یک فضاپیما تأثیر می گذارد، می توان از این داده های ردیابی برای تشخیص ناهنجاری های گرانشی استفاده نمود. با این حال، به دلیل قفل گرانشی ماه، ردیابی فضاپیماها از زمین که دورتر از مرز ماه باشند امکان پذیر نیست، بنابراین تا قبل از مأموریت بازیابی گرانش و آزمایشگاه داخلی ( GRAIL ) ، میدان گرانش سمت پنهان به طور دقیق مشخص نبود. ]
یکی از ویژگی های اصلی میدان گرانشی ماه وجود غلظت جرمی[ note ۲] که ناهنجاری های بزرگ گرانش مثبت هستند که با برخی از دهانه های برخوردی غول پیکر مرتبط هستند. این ناهنجاری ها به طور قابل توجهی بر مدار فضاپیماها به دور ماه تأثیر می گذارند، و برای برنامه ریزی ماموریت های سرنشین دار و بدون سرنشین، یک مدل گرانشی دقیق لازم است. آنها در ابتدا با تجزیه و تحلیل داده های ردیابی دریافتی از برنامه مدارگرد ماه کشف شدند:[ ۲] آزمایش های ناوبری پیش از برنامه آپولو خطاهای موقعیت یابی را بسیار بزرگتر از مشخصات فنی مأموریت نشان داد.
ناهنجاری های غلظت جرمی تا حدی به دلیل وجود جریان های متراکم دریاوارهای بازالتی گدازه که برخی از دهانه های برخوردی را پر می کند وجود دارند. [ ۳] با این حال، جریان های گدازه به خودی خود نمی توانند دگرگونی های جاذبه را به طور کامل توضیح دهند، بالا رفتن پوسته - گوشته نیز نیاز است. بر اساس مدل های گرانشی مأموریت Lunar Prospector، پیشنهاد شده که برخی از ناهنجاری ها شواهدی در مورد دریاوارهای بازالتی آتشفشانی نشان نمی دهند. [ ۴] وسعت عظیم دریاوارهای بازالتی آتشفشانی مرتبط با اقیانوس طوفان ها، باعث ناهنجاری گرانش مثبت نمی شود. مرکز ثقل ماه دقیقاً با مرکز هندسی آن منطبق نیست، بلکه حدود ۲ کیلومتر به سمت زمین جابجا شده است. [ ۵]
wiki: گرانش ماه