فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
گِرانِش یا گرانی[ ۱] ( به انگلیسی: Gravity ) یک پدیدهٔ طبیعی است که در آن همهٔ اجسامِ جِرم مند ( دارای جرم ) یکدیگر را جذب می کنند. تأثیر گرانش بر این اجسام، یعنی تأثیر جذب یک جسم جرم مند، بر جسم جرم مند دیگر، یا به درکِ ساده تر، هر جسم بر جسمِ دیگر؛ و ما آن را به صورت وزن بر خود می بینیم.
از آشناترین نمودهای گرانش فروافتادن سیب از درخت است یا جذبِ وزنِ اشیاء فیزیکی و به کارگیری نیروی تمایل دهنده رو به پایین بر آنها. پدیدهٔ گرانش معمولاً در مقیاس های بزرگ یا خیلی بزرگ هنگامی که جرمِ دست کم یکی از اجسام درگیر، خیلی زیاد است رخ می نماید؛ بنابراین نمودهای گرانش در حرکت اجسام آسمانی و مسیر سیاره ها به گرد خورشید دیده می شود.
• به طور کلاسیک، گرانش یکی از چهارنیروی اصلی طبیعت ( سه نیروی دیگر: الکترومغناطیس، نیروی هسته ای ضعیف و نیروی هسته ای قوی ) شمرده می شود. از میان این نیروها، گرانش از همه ضعیف تر است از این رو در فرایندهای ریز - مقیاس که نیروهای دیگر حضور فعال دارند، اثر گرانش کاملاً قابل چشم پوشی است. در فیزیک معاصر نظریه نسبیت عام برای توضیح این پدیده بکار می رود، اما توضیح کمتر دقیق ولی ساده تر آن در قانون جهانی گرانش نیوتن یافت می شود. در اکثر فعالیت های روزمره، از جمله فرستادن موشک به فضا قانون گرانش عمومی نیوتن کاملاً کارآمد است. جرم ذره ای، جرم ذره ای دیگر را درراستای تقاطع آن ها با نیرویی جذب می کند این نیرو با حاصلضرب جرم ها متناسب است و با مربع فاصلهٔ آن ها رابطه عکس دارد. این قانون از قوانین بنیادی فیزیک است.
• نیروی گرانشی حدود ۳۸ـ۱۰ برابرِ قدرت «نیروی هسته ای قوی» است ( یعنی با تفاوت ۳۸ صفر، گرانش ۳۸ مرتبهٔ بزرگی ضعیف تراست ) ، ۳۶ـ۱۰ برابرِ قدرت نیروی الکترومغناطیسی و ۲۹ـ۱۰ برابرِ قدرت «نیرویِ هسته ای ضعیف» است. به عنوان یک نتیجه، گرانش تأثیر ناچیزی بر رفتار ذرات زیر اتمی، و هیچ نقشی در تعیین خواص داخلیِ روزمرهٔ ماده ایفا نمی کند. از سوی دیگر، گرانش نیرویِ غالب در مقیاس ماکروسکوپی است، که علتِ ساختار، شکل، و خط سیرِ ( مدار ) اجرام آسمانی، از جمله برخی از سیارکها، دنباله دارها، سیارات، ستارگان و کهکشان ها است. گرانش عامل گردش زمین و دیگر سیارات در مدار به دور خورشید، دلیلِ دور زدن ماه به گِرد زمین، برای تشکیل جزر و مد، برای انتقال طبیعی گرما، که از طریق آن جریان سیال تحت تأثیر شیب چگالی و وزن رخ می دهد، برای گرم کردن فضایِ داخلی تشکیلِ ستاره ها و سیارات با درجه حرارت بسیار بالا، برای سامانه خورشیدی، کهکشان ها، شکل گیریِ ستاره ای و تکامل آن؛ و برای پدیده های مشاهده شده مختلف دیگر بر روی زمین و در سراسر جهان است. به چند دلیل: گرانش تنها نیرویِ وارد بر تمام ذرات است؛ با یک دامنه نامحدود؛ همیشه جذاب است و هرگز قهر نمی کند!. نمی شود آن را جذب کرد، تبدیل نمی شود، یا نمی شود در برابرش محافظت داشت. حتی الکترومغناطیس به مراتب بسیار قوی تر از گرانش است. الکترومغناطیس ارتباطی با اجرام آسمانی از جمله اجسامی که دارای تعداد مساوی از پروتون و الکترون هستند ندارد. ( به عنوان مثال، یک بار الکتریکی خالص صفر ) .
• اگرچه نیروی گرانش ابتدا توسط قوانین نیوتن و سپس نسبیت عام انیشتین به خوبی توصیف شد، با این وجود ما هنوز نمی دانیم چگونه خواص بنیادین جهان با هم ترکیب می شوند و این پدیده را ایجاد می کنند. قوانین نیوتن و انیشتین به ما می گویند که گرانش چگونه عمل می کند اما از منشأ پیدایش آن چیزی بیان نمی کنند.
• در تلاش برای دست یابی به نظریه همه چیز، که در پیِ ترکیب دو نظریهٔ ناسازگارِ نسبیت عام اینشتین و مکانیک کوانتومی یا نظریه میدان های کوانتومی با یک نظریه کلی ترِ مکانیک کوانتومی، پژوهشهای زیادی در جریان است. فرض بر این است که نیرویِ گرانشی، توسط گرانشِ یک ذرهٔ بدون جرم، با اسپین ۲ به نام گراویتون اعمال می شود و آن گرانش احتمالاً از نیروی الکتروهسته ای ( به انگلیسی: Electronuclear Force ) و در طول نظریه وحدت بزرگ از آن جدا شده است.
از آشناترین نمودهای گرانش فروافتادن سیب از درخت است یا جذبِ وزنِ اشیاء فیزیکی و به کارگیری نیروی تمایل دهنده رو به پایین بر آنها. پدیدهٔ گرانش معمولاً در مقیاس های بزرگ یا خیلی بزرگ هنگامی که جرمِ دست کم یکی از اجسام درگیر، خیلی زیاد است رخ می نماید؛ بنابراین نمودهای گرانش در حرکت اجسام آسمانی و مسیر سیاره ها به گرد خورشید دیده می شود.
• به طور کلاسیک، گرانش یکی از چهارنیروی اصلی طبیعت ( سه نیروی دیگر: الکترومغناطیس، نیروی هسته ای ضعیف و نیروی هسته ای قوی ) شمرده می شود. از میان این نیروها، گرانش از همه ضعیف تر است از این رو در فرایندهای ریز - مقیاس که نیروهای دیگر حضور فعال دارند، اثر گرانش کاملاً قابل چشم پوشی است. در فیزیک معاصر نظریه نسبیت عام برای توضیح این پدیده بکار می رود، اما توضیح کمتر دقیق ولی ساده تر آن در قانون جهانی گرانش نیوتن یافت می شود. در اکثر فعالیت های روزمره، از جمله فرستادن موشک به فضا قانون گرانش عمومی نیوتن کاملاً کارآمد است. جرم ذره ای، جرم ذره ای دیگر را درراستای تقاطع آن ها با نیرویی جذب می کند این نیرو با حاصلضرب جرم ها متناسب است و با مربع فاصلهٔ آن ها رابطه عکس دارد. این قانون از قوانین بنیادی فیزیک است.
• نیروی گرانشی حدود ۳۸ـ۱۰ برابرِ قدرت «نیروی هسته ای قوی» است ( یعنی با تفاوت ۳۸ صفر، گرانش ۳۸ مرتبهٔ بزرگی ضعیف تراست ) ، ۳۶ـ۱۰ برابرِ قدرت نیروی الکترومغناطیسی و ۲۹ـ۱۰ برابرِ قدرت «نیرویِ هسته ای ضعیف» است. به عنوان یک نتیجه، گرانش تأثیر ناچیزی بر رفتار ذرات زیر اتمی، و هیچ نقشی در تعیین خواص داخلیِ روزمرهٔ ماده ایفا نمی کند. از سوی دیگر، گرانش نیرویِ غالب در مقیاس ماکروسکوپی است، که علتِ ساختار، شکل، و خط سیرِ ( مدار ) اجرام آسمانی، از جمله برخی از سیارکها، دنباله دارها، سیارات، ستارگان و کهکشان ها است. گرانش عامل گردش زمین و دیگر سیارات در مدار به دور خورشید، دلیلِ دور زدن ماه به گِرد زمین، برای تشکیل جزر و مد، برای انتقال طبیعی گرما، که از طریق آن جریان سیال تحت تأثیر شیب چگالی و وزن رخ می دهد، برای گرم کردن فضایِ داخلی تشکیلِ ستاره ها و سیارات با درجه حرارت بسیار بالا، برای سامانه خورشیدی، کهکشان ها، شکل گیریِ ستاره ای و تکامل آن؛ و برای پدیده های مشاهده شده مختلف دیگر بر روی زمین و در سراسر جهان است. به چند دلیل: گرانش تنها نیرویِ وارد بر تمام ذرات است؛ با یک دامنه نامحدود؛ همیشه جذاب است و هرگز قهر نمی کند!. نمی شود آن را جذب کرد، تبدیل نمی شود، یا نمی شود در برابرش محافظت داشت. حتی الکترومغناطیس به مراتب بسیار قوی تر از گرانش است. الکترومغناطیس ارتباطی با اجرام آسمانی از جمله اجسامی که دارای تعداد مساوی از پروتون و الکترون هستند ندارد. ( به عنوان مثال، یک بار الکتریکی خالص صفر ) .
• اگرچه نیروی گرانش ابتدا توسط قوانین نیوتن و سپس نسبیت عام انیشتین به خوبی توصیف شد، با این وجود ما هنوز نمی دانیم چگونه خواص بنیادین جهان با هم ترکیب می شوند و این پدیده را ایجاد می کنند. قوانین نیوتن و انیشتین به ما می گویند که گرانش چگونه عمل می کند اما از منشأ پیدایش آن چیزی بیان نمی کنند.
• در تلاش برای دست یابی به نظریه همه چیز، که در پیِ ترکیب دو نظریهٔ ناسازگارِ نسبیت عام اینشتین و مکانیک کوانتومی یا نظریه میدان های کوانتومی با یک نظریه کلی ترِ مکانیک کوانتومی، پژوهشهای زیادی در جریان است. فرض بر این است که نیرویِ گرانشی، توسط گرانشِ یک ذرهٔ بدون جرم، با اسپین ۲ به نام گراویتون اعمال می شود و آن گرانش احتمالاً از نیروی الکتروهسته ای ( به انگلیسی: Electronuclear Force ) و در طول نظریه وحدت بزرگ از آن جدا شده است.
wiki: گرانش
گرانش (آلبوم وست لایف). گرانش ( به انگلیسی: Gravity ) یازدهمین آلبوم استودیویی گروه راک ایرلندی وست لایف است. که در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۰ در پادشاهی متحده منتشر شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفwiki: گرانش (آلبوم وست لایف)
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:گرانی/
wikijoo: گرانش
پیشنهاد کاربران
گِرانِش یا جاذبه Gravity or Gravit
یک پدیدهٔ طبیعی است که در آن همهٔ اجسامِ جِرم مند دارای جرم یکدیگر را جذب می کنند. تأثیر گرانش بر این اجسام، یعنی تأثیر جذب یک جسم جرم مند، بر جسم جرم مند دیگر، یا به درکِ ساده تر، هر جسم بر جسمِ دیگر؛ و ما آن را به صورت وزن بر خود می بینیم. گرانش یکی از چهارنیروی اصلی طبیعت سه نیروی دیگر: الکترومغناطیس، نیروی هسته ای ضعیف و نیروی هسته ای قوی شمرده می شود. از میان این نیروها، گرانش از همه ضعیف تر است از این رو در فرایندهای ریز - مقیاس که نیروهای دیگر حضور فعال دارند، اثر گرانش کاملاً قابل چشم پوشی است. در فیزیک معاصر نظریه نسبیت عام اینشتین و قوانین نیوتن قابل تامل هست. اما ساده ترین مثال 👈Gravity به اجسام فیزیکی وزن می دهد و جاذبه ماه مسئول جزر و مد های زیر ماه در اقیانوس ها است. جزر و مد واقع در طرف مقابل زمین ناشی از اینرسی زمین و ماه است که به دور یکدیگر می چرخند. جاذبه همچنین دارای عملکرد های Biological بسیار مهمی است که به هدایت رشد گیاهان از طریق فرایند زمین گرایی کمک می کند و بر گردش مایعات در موجودات چند سلولی تاثیر می گذارد.
... [مشاهده متن کامل]
یک پدیدهٔ طبیعی است که در آن همهٔ اجسامِ جِرم مند دارای جرم یکدیگر را جذب می کنند. تأثیر گرانش بر این اجسام، یعنی تأثیر جذب یک جسم جرم مند، بر جسم جرم مند دیگر، یا به درکِ ساده تر، هر جسم بر جسمِ دیگر؛ و ما آن را به صورت وزن بر خود می بینیم. گرانش یکی از چهارنیروی اصلی طبیعت سه نیروی دیگر: الکترومغناطیس، نیروی هسته ای ضعیف و نیروی هسته ای قوی شمرده می شود. از میان این نیروها، گرانش از همه ضعیف تر است از این رو در فرایندهای ریز - مقیاس که نیروهای دیگر حضور فعال دارند، اثر گرانش کاملاً قابل چشم پوشی است. در فیزیک معاصر نظریه نسبیت عام اینشتین و قوانین نیوتن قابل تامل هست. اما ساده ترین مثال 👈Gravity به اجسام فیزیکی وزن می دهد و جاذبه ماه مسئول جزر و مد های زیر ماه در اقیانوس ها است. جزر و مد واقع در طرف مقابل زمین ناشی از اینرسی زمین و ماه است که به دور یکدیگر می چرخند. جاذبه همچنین دارای عملکرد های Biological بسیار مهمی است که به هدایت رشد گیاهان از طریق فرایند زمین گرایی کمک می کند و بر گردش مایعات در موجودات چند سلولی تاثیر می گذارد.
... [مشاهده متن کامل]
گرانش می تواند ترکیبی از دو کلمه ـ ( گران شیء ) باشد یعنی چیز سنگین یا شیء سنگین و شامل هر شیء با وزن بسیار زیاد باشد
معنی دوم گرانش ترکیبی از دو کلمه : ( گرا نش ) باشد به معنی مرکز دوار است گرا به معنی مرکز یا هدف یا فوکوس و نش به معنی توده یا ابر است و به اصطلاح مرکز دوار هر توده است مانند مرکز طوفان یا گردباد یا سیاه چاله یا گردباد آبی و غیره است که به دلیل اینکه با سرعت زیاد حول یک محور می چرخد هر چیزی که در اطرافش باشد را به خود جذب کرده و در خود فرو می برد و به همین دلیل هر لحظه سنگین تر و قوی تر می شود مانند سیاه چاله مرکز کهکشان که هر گونه نور و ستاره و سیاره و گاز و غیره را در خود می بلعد یا گردباد آبی که به دلیل سرعت چرخش حول مرکز خود هر چیزی را می بلعد و پایین می برد
... [مشاهده متن کامل]
معنی دوم گرانش ترکیبی از دو کلمه : ( گرا نش ) باشد به معنی مرکز دوار است گرا به معنی مرکز یا هدف یا فوکوس و نش به معنی توده یا ابر است و به اصطلاح مرکز دوار هر توده است مانند مرکز طوفان یا گردباد یا سیاه چاله یا گردباد آبی و غیره است که به دلیل اینکه با سرعت زیاد حول یک محور می چرخد هر چیزی که در اطرافش باشد را به خود جذب کرده و در خود فرو می برد و به همین دلیل هر لحظه سنگین تر و قوی تر می شود مانند سیاه چاله مرکز کهکشان که هر گونه نور و ستاره و سیاره و گاز و غیره را در خود می بلعد یا گردباد آبی که به دلیل سرعت چرخش حول مرکز خود هر چیزی را می بلعد و پایین می برد
... [مشاهده متن کامل]
من فکر می کنم Gravity ریشه در کلمه ی گِرَویدن داره [یا برعکس].
Gravity = گرانش، گِرَویدَن
Gravity = گرانش، گِرَویدَن
گرانش یعنی نیروی گریز از مرکز
متضاد جاذبه
متضاد جاذبه
قبلا در فرمول جاذبه نیوتون محاسبه قوس بین مرکز دو جرم را به دست ریاضی دان سپردیم و تا او مشغول محاسبه است، از موقعیت استفاده کنیم و بدون نیاز داشتن به محاسبه فاصله قوسی و کمانی، فرمول را از نیازمندی به محاسبه فاصله بی نیاز نمائیم و برای این کار در مخرج کسر در سمت راست فرمول بجای رساندن فاصله بتوان دو حاصلضرب سرعت نور در زمان را بتوان دو رساندیم ، زیرا محاسبه فاصله نامعلوم را قبلا بدست ریاضی دان و ابزار رایانه ایش به امان خدا سپرده بودیم. پس از جایگزینی فاصله مستقیم یا قوسی به سرعت نور در زمان متوجه شدیم که زمان هم نامعلوم و نیاز مند محاسبه. جهت کاهش بار سنگین بر دوش ریاضی دان زیرک و باهوش، به این فکر افتادیم که این امر خطیر را یعنی محاسبه زمان که سبکتر از محاسبه قوس نیست خود بر دوش کشیم. برای اینکار بجای جدا نمودن سرعت نور بتوان دو را از مخرج کسر و ادغام آن در ضریب تناسب فرمول یا ثابت جاذبه، این بار هر دو کمیت را که یکی معلوم و داده شده و دیگری نامعلوم یا مجهول و داده نشده و نیازمند محاسبه بود، از مخرج کسر ربوده و هر دوی آنها را در پیکر ثابت جاذبه حکاکی و ذوب نمائیم که فرمول دیگر به مخرج نیاز نداشته باشد و بتوان در آینده آنرا بصورت زیر خلاصه نمود :
... [مشاهده متن کامل]
شدت نیروی جاذبه یا گرانش بین دو جرم برابر است با حاصلضرب ثابت جاذبه ( جدید ) و ضرب دو جرم.
اثبات این نظریه را دوباره به دست ریاضی دادن زیرک و با هوش می سپاریم و در عوض بار سنگین محاسبه قوس را از دوشش بر می داریم به شرط اینکه طی محاسبه بعدی به بازی گوشی روی صفحه تصویر رایانه مشغول نشود.
آزمایش یک نظیره:
سرعت نور معلوم ، جرم زمین معلوم، جرم خورشید معلوم، نیروی جاذبه قبلا محاسبه شده و معلوم و ثابت جاذبه جدید معلوم، چیزیکه در این محاسبه نامعلوم است زمان به توان دو میباشد. اگر جواب معادله برابر بود با ۶۴ یا ۶۵ ثانیه ( تقریبا هشت دقیقه و بیست ( ثانیه بتوان دو ) که نور نیاز دارد از خورشید به زمین برسد ) ، آنگاه نظریه صحیح میباشد، در غیر این صورت میتوان نظریه در سبد کاغذ های باطله در میز تحریر انداخت.
... [مشاهده متن کامل]
شدت نیروی جاذبه یا گرانش بین دو جرم برابر است با حاصلضرب ثابت جاذبه ( جدید ) و ضرب دو جرم.
اثبات این نظریه را دوباره به دست ریاضی دادن زیرک و با هوش می سپاریم و در عوض بار سنگین محاسبه قوس را از دوشش بر می داریم به شرط اینکه طی محاسبه بعدی به بازی گوشی روی صفحه تصویر رایانه مشغول نشود.
آزمایش یک نظیره:
سرعت نور معلوم ، جرم زمین معلوم، جرم خورشید معلوم، نیروی جاذبه قبلا محاسبه شده و معلوم و ثابت جاذبه جدید معلوم، چیزیکه در این محاسبه نامعلوم است زمان به توان دو میباشد. اگر جواب معادله برابر بود با ۶۴ یا ۶۵ ثانیه ( تقریبا هشت دقیقه و بیست ( ثانیه بتوان دو ) که نور نیاز دارد از خورشید به زمین برسد ) ، آنگاه نظریه صحیح میباشد، در غیر این صورت میتوان نظریه در سبد کاغذ های باطله در میز تحریر انداخت.
جاذبه
گِرانش. ( فیزیک ) نیروی رُبایشیِ ( جَذبی ) متقابل بین اجسام دارای جِرم، مانند بین دو پاره سنگ و یا بین خورشید و کرهٌ زمین. مترادفِ این واژه در زبان انگلیسی Gravitation می باشد.