گاتفرید هلن واین ( به آلمانی: Gottfried Helnwein ) در سال ۱۹۴۸ در وین به دنیا آمد او در آکادمی هنرهای زیبای وین ( visual art ) درس خواند او در طول تحصیل موفق به دریافت جایزه برتر آکادمی هنرهای زیبای وین به نام cardinal - könig"" و «Theodor - Körner» شد.
آثار او در زمینه هایی همچون طراحی و نقاشی، عکاسی، نقاشی دیواری، مجسمه، چیدمان و هنر نمایشی می باشد و از تکنیک های گسترده ای در کارهایش استفاده کرده است. کارهای اخیر او اکثراً شامل آبرنگهایی به سبک پست مدرن که کودکانی زخمی را نمایش می دهد که به خوبی نمایش های او که غالباً با کودکان در فضای عمومی همراه است می باشد. هلن وین هنرمند مفهومی است که دغدغه های او اصولاً شامل نگرانی های روانی و جامعه شناسی، مشکلات تاریخی و موضوعات سیاست است و به این علت است که آثار او همیشه بر انگیزنده و بحث برانگیز مطرح شده است. یکی از دغدغه های ذهنی هلن وین پیچیدگی شرایط انسان است. تصاویر آزار دهنده و تأثیرگذار او از کودکانی که جسمی و روحی آسیب دیده اند به عنوان استعاره ای از تمامی مسائل و مشکلات بر روی کل کرهٔ زمین است. او بیگناهی جوانان در مقابل حوادث تاریخی به طور مثال هولوکاست را به تصویر کشیده است تا شکنندگی و ضعف بشر را در این جهان بی ثبات به نمایش درآورد.
ممکن عکس العمل ها نسبت به نقاشی های هلن وین که تصاویری از نوزادان تازه به دنیا آمده هستند شدید باشد. این آثار در موزهٔ "federal pathological anatomical" در وین نگهداری می شود. آن ها یقیناً عصبی کننده هستند. این تصاویر شک دهنده هستند اما به طور خارق العاده ای تصاویری زیبا را به نمایش می گذارند. همانند چهرهٔ فرشته که خوابیده اند. سرهای تخم مرغ مانند عجیب آن ها به سوی خوابی هیپنوتیزم وار و رؤیا گونه کشیده شده اند و لب های آن ها در حال پریشانی و تنگنا رو به تجزیه شدن است. انگشتان و دست های آن ها به علت نوعی فرمول شیمیایی دارای چین و چروک هستند اما هر کدام از آن ها در حسی بدیع و عالی که به آن ها شخصیتی متفاوت از دیگری می دهد رسوخ کرده اند. برای هلن وین این تصویرها هرگز مخوف و وحشتناک نبوده اند برای زمانی مختصر زندگی وجود دارد و از بین می رود بنابراین نشانه ای روحانی ناشی از سختی ها و مشکلات است که به این گونه ثبت می شود. به طور نامانوس این نوزادان بیگناه از لحظهٔ مرگ که در برخی موارد تاریخ آن ها به قرن ۱۹ می رسد در کپسول های زمان نگهداری می شده اندوآن ها در برزخی شناور در حال خواب بوده اند و مدت های مدید رنج کشیده اند. این تصاویر آشوبی را در بین مردم و انجمن ها به راه انداخت که در ایرلند بیش از هر جای دیگری بود. جایی که حقیقت نگهداری از بچه ها در بیمارستان های ایرلندی برای اعضای بدن آن ها فاش شده بود و در آلمان مردم را به یاد تجربیات نازی بر روی کودکان یهودی انداخت. شعار آن ها «زندگی نه مستحق زندگی» ( «Lebenunswertes leben» ) بود. در هر فرهنگی این نوع اعمال تصویری از شیطان است و در هر حال آثار هلن وین در زیر پوشش مبهم و شیطانی اما آمیخته با نوعی تصویر سازی قرار دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآثار او در زمینه هایی همچون طراحی و نقاشی، عکاسی، نقاشی دیواری، مجسمه، چیدمان و هنر نمایشی می باشد و از تکنیک های گسترده ای در کارهایش استفاده کرده است. کارهای اخیر او اکثراً شامل آبرنگهایی به سبک پست مدرن که کودکانی زخمی را نمایش می دهد که به خوبی نمایش های او که غالباً با کودکان در فضای عمومی همراه است می باشد. هلن وین هنرمند مفهومی است که دغدغه های او اصولاً شامل نگرانی های روانی و جامعه شناسی، مشکلات تاریخی و موضوعات سیاست است و به این علت است که آثار او همیشه بر انگیزنده و بحث برانگیز مطرح شده است. یکی از دغدغه های ذهنی هلن وین پیچیدگی شرایط انسان است. تصاویر آزار دهنده و تأثیرگذار او از کودکانی که جسمی و روحی آسیب دیده اند به عنوان استعاره ای از تمامی مسائل و مشکلات بر روی کل کرهٔ زمین است. او بیگناهی جوانان در مقابل حوادث تاریخی به طور مثال هولوکاست را به تصویر کشیده است تا شکنندگی و ضعف بشر را در این جهان بی ثبات به نمایش درآورد.
ممکن عکس العمل ها نسبت به نقاشی های هلن وین که تصاویری از نوزادان تازه به دنیا آمده هستند شدید باشد. این آثار در موزهٔ "federal pathological anatomical" در وین نگهداری می شود. آن ها یقیناً عصبی کننده هستند. این تصاویر شک دهنده هستند اما به طور خارق العاده ای تصاویری زیبا را به نمایش می گذارند. همانند چهرهٔ فرشته که خوابیده اند. سرهای تخم مرغ مانند عجیب آن ها به سوی خوابی هیپنوتیزم وار و رؤیا گونه کشیده شده اند و لب های آن ها در حال پریشانی و تنگنا رو به تجزیه شدن است. انگشتان و دست های آن ها به علت نوعی فرمول شیمیایی دارای چین و چروک هستند اما هر کدام از آن ها در حسی بدیع و عالی که به آن ها شخصیتی متفاوت از دیگری می دهد رسوخ کرده اند. برای هلن وین این تصویرها هرگز مخوف و وحشتناک نبوده اند برای زمانی مختصر زندگی وجود دارد و از بین می رود بنابراین نشانه ای روحانی ناشی از سختی ها و مشکلات است که به این گونه ثبت می شود. به طور نامانوس این نوزادان بیگناه از لحظهٔ مرگ که در برخی موارد تاریخ آن ها به قرن ۱۹ می رسد در کپسول های زمان نگهداری می شده اندوآن ها در برزخی شناور در حال خواب بوده اند و مدت های مدید رنج کشیده اند. این تصاویر آشوبی را در بین مردم و انجمن ها به راه انداخت که در ایرلند بیش از هر جای دیگری بود. جایی که حقیقت نگهداری از بچه ها در بیمارستان های ایرلندی برای اعضای بدن آن ها فاش شده بود و در آلمان مردم را به یاد تجربیات نازی بر روی کودکان یهودی انداخت. شعار آن ها «زندگی نه مستحق زندگی» ( «Lebenunswertes leben» ) بود. در هر فرهنگی این نوع اعمال تصویری از شیطان است و در هر حال آثار هلن وین در زیر پوشش مبهم و شیطانی اما آمیخته با نوعی تصویر سازی قرار دارد.
wiki: گاتفرید هلن واین