کودکان پناهنده

کودکان پناهنده ( انگلیسی: Refugee children ) نیمی از پناهندگان را در برمی گیرند، تقریباً یک سوم کودکانی که خارج از خانه مادریشان متولد می شوند پناهنده هستند. [ ۱] این آمار شامل کودکانی است که وضعیت پناهندگی آنها رسماً مورد تأیید قرارگرفته، همچنین کودکانی که در شرایط مشابه مورد نگرانیهای حفاظتی هستند. علاوه بر این کودکانی که مورد تهدید مستقیم خشونتهای ناشی از منازعات هستند بطوریکه به دلیل جابجایی اجباری و اسکان مجدد سلامتی شان در معرض خطرات بیماریهای مختلف[ ۲] از جمله ضربات روحی و روانی[ ۳] ناشی از منازعات طولانی مدت، شرایط نامناسب دسترسی به آب[ ۴] و بهداشت و تغذیه[ ۵] یا اجرای برنامه های منظم واکسیناسیون می شود. [ ۶] کودکان پناهنده، به ویژه کسانی که مدارک قانونی نداشته یا تنهایی سفر می کنند در برابر استثمار شدن یا مورد سوء استفاده قرار گرفتن آسیب پذیرند[ ۷] اگر چه بسیاری از جوامع در سراسر جهان از ورود آنها به کشورهایشان استقبال کرده اند، کودکان پناهنده و خانواده های آنها اغلب در معرض تبعیض، فقر و حاشیه نشینی در حاشیه و حریم شهرهای کشور مقصد یا ترانزیت یا سرزمین مادری شان قرار دارند، [ ۸] موانع زبان یا نداشتن برگه قانونی در کشورهای ترانزیت و کشورهای مقصد اغلب کودکان پناهنده و خانواده های آنها را از دسترسی به تحصیل، مراقبتهای بهداشتی، خدمات اجتماعی و سایر خدمات محروم می کند. بسیاری از کشورهای مقصد نیز فاقد سیاستها و همکاریهای میان فرهنگی برای همسان سازی و یکپارچه کردن اجتماعی هستند. [ ۹] چنین تهدیداتی عملاً باعث ناتوانی در حل مسئله ایمنی و رفاه کودکان پناهنده می شود. [ ۱۰]
کودکانی که عضو خانواده پناهندگان اقتصادی هستند با کودکان پناهنده یا جوینده پناهندگی تفاوت دارند؛ زیرا بر اساس گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان ( UNHCR ) ، پناهندگان اقتصادی افرادی هستند که کشور خود را به «دلایل صرفاً اقتصادی» ترک می کنند، [ ۱۱] بنابراین چون پناهنده اقتصادی قادر است برای خود و خانواده اش تصمیم گیری کند. بر اساس تعریف کنوانسیون ژنو از موقعیت یک پناهنده نمی تواند برخوردار باشد.
کودکان بی سرپرست زیر سن قانونی هستند که خانواده های خود را از سرزمین مادری شان ترک کرده و بدون خانواده یا سرپرست به کشور دیگری می روند. [ ۱۲]