کوباچی ( روسی: Кубачи ) روستایی در جمهوری خودمختار داغستان در قفقاز شمالی روسیه می باشد. جمعیت این روستا ۳۰۶۰ نفر می باشد که به زبان کوباچی سخن می گویند که زیرشاخه زبان درگین می باشد.
در کتاب های تاریخی پارسی از سده چهارم میلادی، نام روستای کوباچی - به ویژه از بابت آثار هنری روی سنگ - آمده است. این روستا به صورت آول ساخته شده که فرمی شایع در قفقاز است. مردم کوباچی به صنعت گری مشهورند. ره آورد این روستا بیشتر جواهرات، نقره جات، خنجر و سنگ نوشته است. هنوز هم بیشتر مردم به کار زرگری و جواهر سازی مشغولند.
در سالهای اخیر بسیاری از ساکنان، روستا را ترک کرده اند. در موزه هرمیتاژ در سنت پیترزبورگ تالاری ویژه برای نمایش آثار کوباچی وجود دارد. بسیاری از این آثار در زمانی آفریده شده اند که کوباچی بخشی از امپراتوری ایران بوده است.
روستای تا پیش از پیمان نامه گلستان ( ۱۸۱۳ ) بخشی از امپراتوری ایران بوده است. افسانه های محلی حکایت از پیوند تاریخی این روستا با ایران دارد. نام باستانی این روستا زرگران یا زره گران بوده زیرا مردم کوباچی از زمان خسرو انوشیروان به ساخت جواهر و سلاح مشهور بوده اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر کتاب های تاریخی پارسی از سده چهارم میلادی، نام روستای کوباچی - به ویژه از بابت آثار هنری روی سنگ - آمده است. این روستا به صورت آول ساخته شده که فرمی شایع در قفقاز است. مردم کوباچی به صنعت گری مشهورند. ره آورد این روستا بیشتر جواهرات، نقره جات، خنجر و سنگ نوشته است. هنوز هم بیشتر مردم به کار زرگری و جواهر سازی مشغولند.
در سالهای اخیر بسیاری از ساکنان، روستا را ترک کرده اند. در موزه هرمیتاژ در سنت پیترزبورگ تالاری ویژه برای نمایش آثار کوباچی وجود دارد. بسیاری از این آثار در زمانی آفریده شده اند که کوباچی بخشی از امپراتوری ایران بوده است.
روستای تا پیش از پیمان نامه گلستان ( ۱۸۱۳ ) بخشی از امپراتوری ایران بوده است. افسانه های محلی حکایت از پیوند تاریخی این روستا با ایران دارد. نام باستانی این روستا زرگران یا زره گران بوده زیرا مردم کوباچی از زمان خسرو انوشیروان به ساخت جواهر و سلاح مشهور بوده اند.
wiki: کوباچی