لغت نامه دهخدا
کهانة. [ ک َ ن َ ] ( ع مص ) اخترگویی کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ). اخترگوی شدن. ( ترجمان القرآن ). فالگویی کردن. ( زوزنی ). فالگویی کردن و فالگوی گردیدن. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ): کهن له کهانة ( از باب نصر )؛ حکم به غیب کرد ازبرای او و فالگویی کرد. ( ناظم الاطباء ). حکم به غیب کرد ازبرای او و از آن سخن گفت ، و چنین کس را کاهن گویند. ( از اقرب الموارد ). || فالگوی گردیدن. ( از ناظم الاطباء ): کهن کهانة، ککرم کرامة؛ کاهن گردید. ( از منتهی الارب ). کهن کهانة؛ از باب کرم ؛ کاهن گردید یا کهانت طبیعت و غریزه وی گردید. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) کاهنی فالگویی پیشگویی : جبت نامی است کهانت را و طاغوت نامی است هر چه را بپرستند جز از خدا .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] کهانت به کسر کاف و به فتح آن فال گویی، و آن عملی است که موجب اطاعت بعض أجنه از فرمان انسان می گردد که از آن به تسخیر جن تعبیر می کنند و قریب به سحر می باشد.
در تعریف کاهن گفته اند: «الکاهن من یتعاطی الخبر عن الکائنات فی مستقبل الزمان» یعنی کاهن کسی است که از وقایع و حوادث آینده خبر دهد.
و نیز گفته اند: «الکاهن من کان له رأی من الجن یأتیه الاخبار»؛ کلمه «رأی» بر وزن غنی یعنی صاحب رأی و تابع.
و این تعریف مشهور می باشد.
حکم کهانت
بالجمله کهانت به اجماع و اتفاق امامیه حرام است.
در تعریف کاهن گفته اند: «الکاهن من یتعاطی الخبر عن الکائنات فی مستقبل الزمان» یعنی کاهن کسی است که از وقایع و حوادث آینده خبر دهد.
و نیز گفته اند: «الکاهن من کان له رأی من الجن یأتیه الاخبار»؛ کلمه «رأی» بر وزن غنی یعنی صاحب رأی و تابع.
و این تعریف مشهور می باشد.
حکم کهانت
بالجمله کهانت به اجماع و اتفاق امامیه حرام است.
wikifeqh: کهانت
دانشنامه آزاد فارسی
کِهانَت
خبردادن از آینده و غیب از طریق ارتباط با شیاطین و اَجِنّه. به دسته ای از کاهنان که مکان اشیاء گمشده یا مسروقه را اطلاع می دهند عَرّاف می گویند. در فقه اسلامی، کهانت، حرام است. همین طور است رجوع به کاهن، عمل به گفتۀ او، استناد به قول او، و ترتیب اثردادن به نظر او. اعراب جاهلیت به کهانت اهمیت بسیار می دادند و از «شق» و «سطیح» دو کاهن معروف داستان ها نقل کرده اند.
خبردادن از آینده و غیب از طریق ارتباط با شیاطین و اَجِنّه. به دسته ای از کاهنان که مکان اشیاء گمشده یا مسروقه را اطلاع می دهند عَرّاف می گویند. در فقه اسلامی، کهانت، حرام است. همین طور است رجوع به کاهن، عمل به گفتۀ او، استناد به قول او، و ترتیب اثردادن به نظر او. اعراب جاهلیت به کهانت اهمیت بسیار می دادند و از «شق» و «سطیح» دو کاهن معروف داستان ها نقل کرده اند.
wikijoo: کهانت
پیشنهاد کاربران
و آن کاری است که موجب فرمان برداری بعضی از پریان، از کاهن نسبت به دستورات او میشود. کهانت به سحر نزدیک یا اخص از آن است. ( تحریر الروضه فی شرح اللمعه باب التجاره )
کَندایی ( =کهانت )
کَندا ( کاهن )
سرچشمه:صحاح الفارس، بندهش ( اوستا )
کَندا ( کاهن )
سرچشمه:صحاح الفارس، بندهش ( اوستا )
کهانت یعنی برای اطلاع از پاره ای امور غیبی با موجودات غیر ارگانیک مشورت کردن و پاسخ خواستن!
کهانت یا غیب گویی هزاران سال قبل در خاورمیانه بسیار رواج داشت!
کهانت یا غیب گویی هزاران سال قبل در خاورمیانه بسیار رواج داشت!