کُنْسِرْوْسازی ( به فرانسوی: conserve ) به روشی برای نگهداری غذا و همچنین به خوردنی های نگهداری شده به این روش گفته می شود.
در روش کنسروسازی، مادهٔ خوردنی در یک قوطی یا ظرف قرار می گیرد و پس از بستن سر قوطی یا ظرف، هوا دیگر به مادهٔ غذایی راه نمی یابد و این باعث طولانی تر شدن مدت نگهداری مواد درون قوطی می شود.
کنسروسازی نخستین بار توسط نیکولا آپر و به عنوان یکی از ابداعات ارتش فرانسه در سال ۱۸۱۰ آغاز شد. کنسروسازی باعث می شود تا میکروارگانیسم ها ( ریزسازواره ها ) وارد قوطی نشوند و در آن تکثیر نیابند.
قوطی های کنسرو می توانند بزرگ، کوچک، دایره ای، بیضوی، مکعبی، پلاستیکی، شیشه ای، گالوانیزه یا آلومینیومی باشند.
برای کنسروسازیِ مواد خوراکی، مراحل گوناگون زیادی در کارخانه ها انجام می شود. برای نمونه، برای کنسروسازیِ ماهی، انجام این مراحل لازم است: آماده سازی، آب نمک گذاری، پخت اولیه، قوطی گذاری، هواگیری، درب بندی، فرایند حرارتی، قرنطینه و برچسب زنی.
تون ماهیان از ماهیانی هستند که در صنعت کنسروسازی کاربرد زیادی دارند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر روش کنسروسازی، مادهٔ خوردنی در یک قوطی یا ظرف قرار می گیرد و پس از بستن سر قوطی یا ظرف، هوا دیگر به مادهٔ غذایی راه نمی یابد و این باعث طولانی تر شدن مدت نگهداری مواد درون قوطی می شود.
کنسروسازی نخستین بار توسط نیکولا آپر و به عنوان یکی از ابداعات ارتش فرانسه در سال ۱۸۱۰ آغاز شد. کنسروسازی باعث می شود تا میکروارگانیسم ها ( ریزسازواره ها ) وارد قوطی نشوند و در آن تکثیر نیابند.
قوطی های کنسرو می توانند بزرگ، کوچک، دایره ای، بیضوی، مکعبی، پلاستیکی، شیشه ای، گالوانیزه یا آلومینیومی باشند.
برای کنسروسازیِ مواد خوراکی، مراحل گوناگون زیادی در کارخانه ها انجام می شود. برای نمونه، برای کنسروسازیِ ماهی، انجام این مراحل لازم است: آماده سازی، آب نمک گذاری، پخت اولیه، قوطی گذاری، هواگیری، درب بندی، فرایند حرارتی، قرنطینه و برچسب زنی.
تون ماهیان از ماهیانی هستند که در صنعت کنسروسازی کاربرد زیادی دارند.
wiki: کنسروسازی