کفالت

[ویکی فقه] کفالت نوعی از ضمان است و آن ضمانت بدنی می باشد.
و به عبارت دیگر «و هی التعهد بالنفس به معنی التزام احضار المکفول متی طلبه المکفول له» یعنی کفالت التزام احضار مکفول است هرگاه مکفول له بخواهد.
بدین معنی که شخص ملتزم و متعهد شود که دیگری را هر وقت که حاکم یا مکفول له بخواهد حاضر نماید.
و در تعریفات جرجانی و کتاب الهدایه و مجمع البحرین آورد: کفالت ضم ذمه بذمه یعنی ذمه کفیل به ذمه اصیل در حق مطالبه می باشد.

اسامی دیگر کفالت
در کتاب مغنی المحتاج می نویسد: کفالت را دو اسم دیگر است: کفالة البدن و کفالة الوجه.

اقسام کفالت
در کتاب الهدایه اضافه می کند: کفالت بر دو قسم است: کفالت نفس، کفالت مال

منظور ار کافل و مکفول و مکفول له
...

[ویکی اهل البیت] کفالت نوعی از ضمان است و آن ضمانت بدنی می باشد و به عبارت دیگر «و هی التعهد بالنفس به معنی التزام احضار المکفول متی طلبه المکفول له» یعنی کفالت التزام احضار مکفول است هرگاه مکفول له بخواهد. بدین معنی که شخص ملتزم و متعهد شود که دیگری را هر وقت که حاکم یا مکفول له بخواهد حاضر نماید. و در تعریفات جرجانی و کتاب الهدایه و مجمع البحرین آورد: کفالت ضم ذمه بذمه یعنی ذمه کفیل به ذمه اصیل در حق مطالبه می باشد.
کفالت در لغت مشتق از کفل و به معنای به عهده گرفتن می باشد. در اصطلاح حقوقی نیز عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین در مقابل دیگری احضار شخص ثالثی را تعهد می کند. به شخص متعهد کفیل و به متعهد له مکفول­له و به شخص ثالث مکفول گفته می شود.
در کتاب مغنی المحتاج می نویسد: کفالت را دو اسم دیگر است: کفالة البدن و کفالة الوجه. در کتاب الهدایه اضافه می کند: کفالت بر دو قسم است: کفالت نفس، کفالت مال.
علی أی تقدیر در باب کفالت، کفیل به معنی کافل می باشد یعنی کسی که ضمانت می کند که شخصی را هر وقت حاکم یا مکفول له بخواهد احضار نماید و مکفول شخصی است که ذمه اش مشغول می باشد یا علیه او اقامه دعوی شده و کفیل تعهد احضار او را نموده است و مکفول له عبارت است از صاحب حق ولو به دعوی و به تعبیر دیگر کسی که به نفع وی تعهد و ضمانت بعمل می آید مکفول له نامیده می شود.

[ویکی فقه] کفالت (فقه). کفالت نوعی از ضمان است و آن ضمانت بدنی می باشد.
و به عبارت دیگر «و هی التعهد بالنفس به معنی التزام احضار المکفول متی طلبه المکفول له» یعنی کفالت التزام احضار مکفول است هرگاه مکفول له بخواهد.
بدین معنی که شخص ملتزم و متعهد شود که دیگری را هر وقت که حاکم یا مکفول له بخواهد حاضر نماید.
حدائق الناضره، ج۲۱، ص۳.
در کتاب مغنی المحتاج می نویسد: کفالت را دو اسم دیگر است: کفالة البدن و کفالة الوجه.
مغنی المحتاج، ج۲، ص۲۰۳.
در کتاب الهدایه اضافه می کند: کفالت بر دو قسم است: کفالت نفس، کفالت مال
الهدایه، ج۳، ص۸۷.
...

کِفالت
(در لغت به معنای عهده داری، سرپرستی و ضمانت کردن) کفالت یکی از عقود معیّن است (← عقد) و مادۀ ۷۳۴ قانون مدنی آن را چنین تعریف کرده است: «کفالت عقدی است که به موجب آن احد از طرفین در مقابل طرف دیگر، احضار شخص ثالثی را تعهد می کند. متعهد را کفیل، شخص ثالث را مکفول و طرف دیگر را مکفولٌ له می گویند». کفالت از عقود وثیقه است و شبیه ضمان است و فرق آن با ضمان در این است که در کفالت، تأمین شخص (کفالت از شخص) است و ضمان ناظر به تأمین دین و بدهی است. احکام کفالت در مواد ۷۳۴ـ۷۵۱ قانون مدنی آمده و به طور خلاصه عبارت اند از ۱. کفالت محتاج رضایت مکفولٌ له و کفیل است، ولی رضایت مکفول شرط نیست و باید معلوم باشد که کفیل از چه کسی کفالت می کند؛ ۲. کفالت ممکن است مطلق باشد یا موقت و در صورت موقت بودن باید مدت آن معلوم باشد؛ ۳. کفالت از کفیل ممکن است؛ ۴. مکفولٌ له هر وقت بخواهد می تواند احضار مکفول را تقاضا کند ولی در کفالت موقت قبل از رسیدن موعد، حق مطالبه ندارد و کفیل باید مکفول را در زمانی و مکانی که تعهد کرده، حاضر نماید والّا باید از عهدۀ حقی که برعهدۀ مکفولٌ له ثابت می شود، برآید؛ ۵. در صورت فوت مکفول، تعهد کفیل به حاضر کردن پایان می پذیرد و ذمّه او بری می شود، اما فوت مکفولٌ له موجب برائت کفیل نمی شود. طبق مادۀ ۷۴۶ قانون مدنی موارد برائت کفیل عبارت است از ۱. در صورت حاضرکردن مکفول به نحوی که متعهدشده؛ ۲. در صورتی که مکفول، در موقع مقرر، شخصاً حاضر شود؛ ۳. در صورتی که ذمۀ مکفول به نحوی از انحا از حقی که مکفولٌ له بر او دارد بری شود؛ ۴. در صورتی که مکفولٌ له کفیل را بری کند؛ ۵. در صورتی که حق مکفولٌ له به نحوی از انحا به دیگری منتقل شود؛ ۶. در صورت فوت مکفول. عقد کفالت امروزه، یکی از روش های اخذ تأمین از متهم در رسیدگی های کیفری است (قرار کفالت) و کفیل متعهد می شود، هرگاه دادسرا یا دادگاه متهم را احضار کرد، او را حاضر کند.