[ویکی فقه] کفارات الإحرام (کتاب). کتاب« کفارات الإحرام»، در موضوع فقه استدلالی بوده و توسط آیة الله محمد ابراهیم جناتی شاهرودی در سال ۱۴۰۲ ق، مطابق ۱۳۶۰ ش، به زبان عربی تألیف گردیده است. این کتاب در واقع شرحی بر کتاب حج شرائع الاسلام مرحوم محقق حلی است که به صورتی مبسوط و تفصیلی به شرح و توضیح مسائل مذکور در آن پرداخته است.
ایشان در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در شاهرود دیده به جهان گشودند. آیة الله جناتی در شش سالگی به اشاره پدر به فراگیری قرآن مجید و ادبیات فارسی پرداخته و در یازده سالگی وارد مدرسه علمیه شاهرود گردیده و در مدت چهار سال موفق به اتمام مقدمات و مقداری از سطح عالی شدند. هنوز هیجده بهار از عمر ایشان نگذشته بود که سطوح عالیه فقه و اصول را به ضمیمه منظومه سبزواری به پایان رسانده و به منظور گذراندن مراحل بعدی به مشهد هجرت کرده و از درس های اساتید آن حوزه علمی بهره فراوان بردند. پس از مدتی به قم رفته و با شرکت در درس خارج فقه آیة اللّه العظمی بروجردی و خارج اصول امام خمینی به تحصیل ادامه دادند. سپس به نجف اشرف مهاجرت نموده و بیست و پنج سال در آن مرکز علمی اقامت گزیدند، که بیشتر آن صرف استفاده از محضر پرفیض استادان آن حوزه علمیه مانند آیات عظام شاهرودی، حکیم، شیرازی، حلّی، زنجانی و خویی گردید. به موازات تحصیل به تدریس رسائل و شرح لمعه و نیز تألیف روی آوردند. یازده سال در جامعة النجف کتاب های سطح عالی حوزه( رسائل، مکاسب و کفایه) را جمعاً در سه دوره تدریس کردند و همچنین در سال های آخر اقامت در نجف اشرف ، در مدرسه بزرگ مرحوم آخوند خراسانی ، خارج اصول تدریس می کردند. در نجف کتاب های بسیاری به رشته تحریر درآوردند، از جمله تقریرات درس خارج فقه مرحوم آیة اللّه العظمی شاهرودی را به صورت مجموعه ای پنج جلدی، به تشنگان معارف فقهی عرضه کردند.در سال ۱۳۵۸ هجری شمسی با مراجعت به ایران و اقامت در شهر قم، همچنان کار تدریس و تألیف کتب و مقالات علمی را پی گرفتند. خارج فقه و اصول بگونه متداول در حوزه و نیز فقه، اصول، علوم قرآن و علوم حدیث بگونه تطبیقی، جملگی موضوعاتی بوده اند که همواره به تدریس آنها در قم اشتغال داشته و دارند. معظم له نخستین شخصیت علمی می باشند که فقه ، اصول، علوم حدیث و علوم قرآن را در حوزه علمیه قم به صورت تطبیقی، از دیدگاه بیست و دو مذهب از یکصد و سی و هشت مذهب فقهی که در تاریخ فقه اسلامی وجود دارند( امامیه ، حنفیه، مالکیه، شافعیه، حنبلیه، زیدیه، اباضیه، ظاهریه، اوزاعیه، ثوریه، لیثیه، راهویه، نخعیه، تمیمیه، طبریه، جبیریه، کلبیه، شبرمیه، ابن ابی لیلی، زهریه، عیینیه و جریحیه) تدریس نموده اند.
ایشان در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در شاهرود دیده به جهان گشودند. آیة الله جناتی در شش سالگی به اشاره پدر به فراگیری قرآن مجید و ادبیات فارسی پرداخته و در یازده سالگی وارد مدرسه علمیه شاهرود گردیده و در مدت چهار سال موفق به اتمام مقدمات و مقداری از سطح عالی شدند. هنوز هیجده بهار از عمر ایشان نگذشته بود که سطوح عالیه فقه و اصول را به ضمیمه منظومه سبزواری به پایان رسانده و به منظور گذراندن مراحل بعدی به مشهد هجرت کرده و از درس های اساتید آن حوزه علمی بهره فراوان بردند. پس از مدتی به قم رفته و با شرکت در درس خارج فقه آیة اللّه العظمی بروجردی و خارج اصول امام خمینی به تحصیل ادامه دادند. سپس به نجف اشرف مهاجرت نموده و بیست و پنج سال در آن مرکز علمی اقامت گزیدند، که بیشتر آن صرف استفاده از محضر پرفیض استادان آن حوزه علمیه مانند آیات عظام شاهرودی، حکیم، شیرازی، حلّی، زنجانی و خویی گردید. به موازات تحصیل به تدریس رسائل و شرح لمعه و نیز تألیف روی آوردند. یازده سال در جامعة النجف کتاب های سطح عالی حوزه( رسائل، مکاسب و کفایه) را جمعاً در سه دوره تدریس کردند و همچنین در سال های آخر اقامت در نجف اشرف ، در مدرسه بزرگ مرحوم آخوند خراسانی ، خارج اصول تدریس می کردند. در نجف کتاب های بسیاری به رشته تحریر درآوردند، از جمله تقریرات درس خارج فقه مرحوم آیة اللّه العظمی شاهرودی را به صورت مجموعه ای پنج جلدی، به تشنگان معارف فقهی عرضه کردند.در سال ۱۳۵۸ هجری شمسی با مراجعت به ایران و اقامت در شهر قم، همچنان کار تدریس و تألیف کتب و مقالات علمی را پی گرفتند. خارج فقه و اصول بگونه متداول در حوزه و نیز فقه، اصول، علوم قرآن و علوم حدیث بگونه تطبیقی، جملگی موضوعاتی بوده اند که همواره به تدریس آنها در قم اشتغال داشته و دارند. معظم له نخستین شخصیت علمی می باشند که فقه ، اصول، علوم حدیث و علوم قرآن را در حوزه علمیه قم به صورت تطبیقی، از دیدگاه بیست و دو مذهب از یکصد و سی و هشت مذهب فقهی که در تاریخ فقه اسلامی وجود دارند( امامیه ، حنفیه، مالکیه، شافعیه، حنبلیه، زیدیه، اباضیه، ظاهریه، اوزاعیه، ثوریه، لیثیه، راهویه، نخعیه، تمیمیه، طبریه، جبیریه، کلبیه، شبرمیه، ابن ابی لیلی، زهریه، عیینیه و جریحیه) تدریس نموده اند.
[ویکی فقه] کفارات الاحرام (جناتی). کتاب «کفارات الاحرام»، در موضوع فقه استدلالی بوده و توسط آیة الله محمد ابراهیم جناتی شاهرودی در سال ۱۴۰۲ ق، مطابق ۱۳۶۰ ش، به زبان عربی تالیف گردیده است.
این کتاب در واقع شرحی بر کتاب حج شرائع الاسلام مرحوم محقق حلی است که به صورتی مبسوط و تفصیلی به شرح و توضیح مسائل مذکور در آن پرداخته است.
ساختار کتاب
مؤلف، کتاب را از شرح مقصد دوم رکن سوم کتاب الحج شرایع شروع کرده است که مربوط به احکام صید می باشد. این رکن شرایع مجموعا سه مقصود دارد که در این جا به غیر از مقصد مذکور مقصد سوم هم که تحت عنوان باقی محظور است مورد شرح و توضیح واقع گردیده است. اولین مقصد که همان مقصد دوم شرایع است، دارای چهار فصل می باشد که عبارتند از: اقسام صید، موجبات ضمان، صید حرم و توابع. در مقصد بعدی نیز به هفت مورد از محظوراتی که باقی مانده اند، اشاره شده که عبارتند از: استمتاع از زنان، عطر، گرفتن ناخن، پوشیدن لباس های دوخته شده، تراشیدن مو، جدال و بریدن درختان حرم. در خاتمه این مقصد هم چهار مسئله ذکر شده که بعدا بدآن ها اشاره خواهیم کرد.
گزارش محتوا
...
این کتاب در واقع شرحی بر کتاب حج شرائع الاسلام مرحوم محقق حلی است که به صورتی مبسوط و تفصیلی به شرح و توضیح مسائل مذکور در آن پرداخته است.
ساختار کتاب
مؤلف، کتاب را از شرح مقصد دوم رکن سوم کتاب الحج شرایع شروع کرده است که مربوط به احکام صید می باشد. این رکن شرایع مجموعا سه مقصود دارد که در این جا به غیر از مقصد مذکور مقصد سوم هم که تحت عنوان باقی محظور است مورد شرح و توضیح واقع گردیده است. اولین مقصد که همان مقصد دوم شرایع است، دارای چهار فصل می باشد که عبارتند از: اقسام صید، موجبات ضمان، صید حرم و توابع. در مقصد بعدی نیز به هفت مورد از محظوراتی که باقی مانده اند، اشاره شده که عبارتند از: استمتاع از زنان، عطر، گرفتن ناخن، پوشیدن لباس های دوخته شده، تراشیدن مو، جدال و بریدن درختان حرم. در خاتمه این مقصد هم چهار مسئله ذکر شده که بعدا بدآن ها اشاره خواهیم کرد.
گزارش محتوا
...
wikifeqh: کفارات_الاحرام_(جناتی)
[ویکی فقه] کفارات الاحرام (کتاب). کتاب« کفارات الإحرام»، در موضوع فقه استدلالی بوده و توسط آیة الله محمد ابراهیم جناتی شاهرودی در سال ۱۴۰۲ ق، مطابق ۱۳۶۰ ش، به زبان عربی تألیف گردیده است. این کتاب در واقع شرحی بر کتاب حج شرائع الاسلام مرحوم محقق حلی است که به صورتی مبسوط و تفصیلی به شرح و توضیح مسائل مذکور در آن پرداخته است.
ایشان در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در شاهرود دیده به جهان گشودند. آیة الله جناتی در شش سالگی به اشاره پدر به فراگیری قرآن مجید و ادبیات فارسی پرداخته و در یازده سالگی وارد مدرسه علمیه شاهرود گردیده و در مدت چهار سال موفق به اتمام مقدمات و مقداری از سطح عالی شدند. هنوز هیجده بهار از عمر ایشان نگذشته بود که سطوح عالیه فقه و اصول را به ضمیمه منظومه سبزواری به پایان رسانده و به منظور گذراندن مراحل بعدی به مشهد هجرت کرده و از درس های اساتید آن حوزه علمی بهره فراوان بردند. پس از مدتی به قم رفته و با شرکت در درس خارج فقه آیة اللّه العظمی بروجردی و خارج اصول امام خمینی به تحصیل ادامه دادند. سپس به نجف اشرف مهاجرت نموده و بیست و پنج سال در آن مرکز علمی اقامت گزیدند، که بیشتر آن صرف استفاده از محضر پرفیض استادان آن حوزه علمیه مانند آیات عظام شاهرودی، حکیم، شیرازی، حلّی، زنجانی و خویی گردید. به موازات تحصیل به تدریس رسائل و شرح لمعه و نیز تألیف روی آوردند. یازده سال در جامعة النجف کتاب های سطح عالی حوزه( رسائل، مکاسب و کفایه) را جمعاً در سه دوره تدریس کردند و همچنین در سال های آخر اقامت در نجف اشرف ، در مدرسه بزرگ مرحوم آخوند خراسانی ، خارج اصول تدریس می کردند. در نجف کتاب های بسیاری به رشته تحریر درآوردند، از جمله تقریرات درس خارج فقه مرحوم آیة اللّه العظمی شاهرودی را به صورت مجموعه ای پنج جلدی، به تشنگان معارف فقهی عرضه کردند.در سال ۱۳۵۸ هجری شمسی با مراجعت به ایران و اقامت در شهر قم، همچنان کار تدریس و تألیف کتب و مقالات علمی را پی گرفتند. خارج فقه و اصول بگونه متداول در حوزه و نیز فقه، اصول، علوم قرآن و علوم حدیث بگونه تطبیقی، جملگی موضوعاتی بوده اند که همواره به تدریس آنها در قم اشتغال داشته و دارند. معظم له نخستین شخصیت علمی می باشند که فقه ، اصول، علوم حدیث و علوم قرآن را در حوزه علمیه قم به صورت تطبیقی، از دیدگاه بیست و دو مذهب از یکصد و سی و هشت مذهب فقهی که در تاریخ فقه اسلامی وجود دارند( امامیه ، حنفیه، مالکیه، شافعیه، حنبلیه، زیدیه، اباضیه، ظاهریه، اوزاعیه، ثوریه، لیثیه، راهویه، نخعیه، تمیمیه، طبریه، جبیریه، کلبیه، شبرمیه، ابن ابی لیلی، زهریه، عیینیه و جریحیه) تدریس نموده اند.
ساختار کتاب
مؤلف، کتاب را از شرح مقصد دوم رکن سوم کتاب الحج شرایع شروع کرده است که مربوط به احکام صید می باشد. این رکن شرایع مجموعا سه مقصود دارد که در این جا به غیر از مقصد مذکور مقصد سوم هم که تحت عنوان باقی محظور است مورد شرح و توضیح واقع گردیده است.اولین مقصد که همان مقصد دوم شرایع است، دارای چهار فصل می باشد که عبارتند از: اقسام صید، موجبات ضمان، صید حرم و توابع. در مقصد بعدی نیز به هفت مورد از محظوراتی که باقی مانده اند، اشاره شده که عبارتند از: استمتاع از زنان، عطر، گرفتن ناخن، پوشیدن لباس های دوخته شده، تراشیدن مو، جدال و بریدن درختان حرم. در خاتمه این مقصد هم چهار مسئله ذکر شده که بعدا بدانها اشاره خواهیم کرد.
گزارش محتوا
...
ایشان در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی در شاهرود دیده به جهان گشودند. آیة الله جناتی در شش سالگی به اشاره پدر به فراگیری قرآن مجید و ادبیات فارسی پرداخته و در یازده سالگی وارد مدرسه علمیه شاهرود گردیده و در مدت چهار سال موفق به اتمام مقدمات و مقداری از سطح عالی شدند. هنوز هیجده بهار از عمر ایشان نگذشته بود که سطوح عالیه فقه و اصول را به ضمیمه منظومه سبزواری به پایان رسانده و به منظور گذراندن مراحل بعدی به مشهد هجرت کرده و از درس های اساتید آن حوزه علمی بهره فراوان بردند. پس از مدتی به قم رفته و با شرکت در درس خارج فقه آیة اللّه العظمی بروجردی و خارج اصول امام خمینی به تحصیل ادامه دادند. سپس به نجف اشرف مهاجرت نموده و بیست و پنج سال در آن مرکز علمی اقامت گزیدند، که بیشتر آن صرف استفاده از محضر پرفیض استادان آن حوزه علمیه مانند آیات عظام شاهرودی، حکیم، شیرازی، حلّی، زنجانی و خویی گردید. به موازات تحصیل به تدریس رسائل و شرح لمعه و نیز تألیف روی آوردند. یازده سال در جامعة النجف کتاب های سطح عالی حوزه( رسائل، مکاسب و کفایه) را جمعاً در سه دوره تدریس کردند و همچنین در سال های آخر اقامت در نجف اشرف ، در مدرسه بزرگ مرحوم آخوند خراسانی ، خارج اصول تدریس می کردند. در نجف کتاب های بسیاری به رشته تحریر درآوردند، از جمله تقریرات درس خارج فقه مرحوم آیة اللّه العظمی شاهرودی را به صورت مجموعه ای پنج جلدی، به تشنگان معارف فقهی عرضه کردند.در سال ۱۳۵۸ هجری شمسی با مراجعت به ایران و اقامت در شهر قم، همچنان کار تدریس و تألیف کتب و مقالات علمی را پی گرفتند. خارج فقه و اصول بگونه متداول در حوزه و نیز فقه، اصول، علوم قرآن و علوم حدیث بگونه تطبیقی، جملگی موضوعاتی بوده اند که همواره به تدریس آنها در قم اشتغال داشته و دارند. معظم له نخستین شخصیت علمی می باشند که فقه ، اصول، علوم حدیث و علوم قرآن را در حوزه علمیه قم به صورت تطبیقی، از دیدگاه بیست و دو مذهب از یکصد و سی و هشت مذهب فقهی که در تاریخ فقه اسلامی وجود دارند( امامیه ، حنفیه، مالکیه، شافعیه، حنبلیه، زیدیه، اباضیه، ظاهریه، اوزاعیه، ثوریه، لیثیه، راهویه، نخعیه، تمیمیه، طبریه، جبیریه، کلبیه، شبرمیه، ابن ابی لیلی، زهریه، عیینیه و جریحیه) تدریس نموده اند.
ساختار کتاب
مؤلف، کتاب را از شرح مقصد دوم رکن سوم کتاب الحج شرایع شروع کرده است که مربوط به احکام صید می باشد. این رکن شرایع مجموعا سه مقصود دارد که در این جا به غیر از مقصد مذکور مقصد سوم هم که تحت عنوان باقی محظور است مورد شرح و توضیح واقع گردیده است.اولین مقصد که همان مقصد دوم شرایع است، دارای چهار فصل می باشد که عبارتند از: اقسام صید، موجبات ضمان، صید حرم و توابع. در مقصد بعدی نیز به هفت مورد از محظوراتی که باقی مانده اند، اشاره شده که عبارتند از: استمتاع از زنان، عطر، گرفتن ناخن، پوشیدن لباس های دوخته شده، تراشیدن مو، جدال و بریدن درختان حرم. در خاتمه این مقصد هم چهار مسئله ذکر شده که بعدا بدانها اشاره خواهیم کرد.
گزارش محتوا
...
wikifeqh: کفارات_الاحرام_(کتاب)