کرسپی د آدا. کرسپی د آدا ( به ایتالیایی: Crespi d'Adda ) یک منطقهٔ مسکونی تاریخی در کاپریاته سن جروازیو، در لمباردی در شمال ایتالیا است. این بناها یک نمونهٔ برجسته از شهرک های صنعتی به جای مانده از اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ میلادی است. نمونه های مشابه آن در اروپا و شمال آمریکا نیز ساخته شده بود، این شهرک ها برای فراهم کردن نیازهای کارگران در نزدیکی مناطق صنعتی ساخته می شدند. این شهرک هنوز دست - نخورده باقی مانده است و بخش هایی از آن نیز همچنان برای کاربردهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. با گذر زمان و تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی نگرانی های از به خطر افتادن این شهرک ها به وجود آمده است. [ ۱] از سال ۱۹۹۵ این شهر به فهرست میراث جهانی یونسکو اضافه شده است.
در ۱۸۶۹ کریستوفورو بنینیو کرسپی، که یک تولید کنندهٔ پارچه از بوستو آرسیتسیو، از استان وارزه بود؛ زمینی را در درهٔ میان رود برمبو و آدا تا جنوب کاپریات به قصد ساخت یک کارخانهٔ نخ ریسی در ساحل رود آدا خرید. [ ۲]
کریستوفورو کرسپی به روزترین فن تابیدن، بافتن و فرایند پایانی نخ ریسی را ارائه کرد[ ۳] . در سال ۱۹۰۶ کارخانهٔ برق آبی ترزو بر روی رود آدا تنها چند کیلومتر بالاتر برای صنایع تولیدی کریستوفورو کرسپی ساخته شد. [ ۴] . منطقهٔ مسکونی که در سال ۱۸۷۸ کنار کارخانهٔ نخ ریسی ساخته شد، یک روستا بود که نیازهای یک زندگی اجتماعی مانند درمانگاه، مدرسه، سالن تئاتر، گورستان، حمام عمومی و کلیسا همگی در آن فراهم بود. [ ۵] [ ۶] [ ۷] شهرک مسکونی و کارخانه به دلیل داشتن جریان الکتریسیته از روشنایی برق بهره مند بود. [ ۶] روستای کرسپی دادا، اولین روستای ایتالیا بود که از امکانات به روز زندگی مانند روشنایی با جریان الکتریسیته، بهره مند شده بود. [ ۸] خانه های کارگران انگلیسی در طول جاده های موازی به سمت شرق کارخانه قرار دارد. [ ۳] یک خیابان چند شاخه نیز بخش تولید را از محل زندگی کارگران جدا کرده است. [ ۹] معماری و طراحی مهندسی تمام شهر ( به جز اولین بخش نخ ریسی که بوسیلهٔ مهندس آنجلو کولا طراحی شد. ) بوسیلهٔ مهندس معمار ارنستو پیرُوانو در طول پنجاه سال طراحی شده است؛ در این مدت مهندس پیترو بروناتی نیز در ساخت سازهٔ این روستا با پیرُوانو همکاری می کرد. [ ۶]
در ۱۸۸۹ سیلویو، پسر کریستوفورو، به عنوان مدیر کارخانه شروع به کار کرد. پس از مدتی کار در اولدهام او از سیاست زندگی در بلوک های ساختمانی خوابگاهی روی گردان شد و به سوی تک خانه های حیاط دار برای یک خانواده روی آورد. از نظر او این گونه خانه در مقابل زندگی صنعتی، مانند یک منطقهٔ امن بود و باعث ایجاد آرامش بیشتر در میان کارگران می شد. وی به اندیشهٔ خود در سال ۱۸۹۲ جامهٔ عمل پوشید، که با موفقیت بسیاری همراه شد، چون در آن مدت هیچگونه اعتصاب یا بی نظمی در طول پنجاه سال مدیریت کرسپی اتفاق نیفتاد. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر ۱۸۶۹ کریستوفورو بنینیو کرسپی، که یک تولید کنندهٔ پارچه از بوستو آرسیتسیو، از استان وارزه بود؛ زمینی را در درهٔ میان رود برمبو و آدا تا جنوب کاپریات به قصد ساخت یک کارخانهٔ نخ ریسی در ساحل رود آدا خرید. [ ۲]
کریستوفورو کرسپی به روزترین فن تابیدن، بافتن و فرایند پایانی نخ ریسی را ارائه کرد[ ۳] . در سال ۱۹۰۶ کارخانهٔ برق آبی ترزو بر روی رود آدا تنها چند کیلومتر بالاتر برای صنایع تولیدی کریستوفورو کرسپی ساخته شد. [ ۴] . منطقهٔ مسکونی که در سال ۱۸۷۸ کنار کارخانهٔ نخ ریسی ساخته شد، یک روستا بود که نیازهای یک زندگی اجتماعی مانند درمانگاه، مدرسه، سالن تئاتر، گورستان، حمام عمومی و کلیسا همگی در آن فراهم بود. [ ۵] [ ۶] [ ۷] شهرک مسکونی و کارخانه به دلیل داشتن جریان الکتریسیته از روشنایی برق بهره مند بود. [ ۶] روستای کرسپی دادا، اولین روستای ایتالیا بود که از امکانات به روز زندگی مانند روشنایی با جریان الکتریسیته، بهره مند شده بود. [ ۸] خانه های کارگران انگلیسی در طول جاده های موازی به سمت شرق کارخانه قرار دارد. [ ۳] یک خیابان چند شاخه نیز بخش تولید را از محل زندگی کارگران جدا کرده است. [ ۹] معماری و طراحی مهندسی تمام شهر ( به جز اولین بخش نخ ریسی که بوسیلهٔ مهندس آنجلو کولا طراحی شد. ) بوسیلهٔ مهندس معمار ارنستو پیرُوانو در طول پنجاه سال طراحی شده است؛ در این مدت مهندس پیترو بروناتی نیز در ساخت سازهٔ این روستا با پیرُوانو همکاری می کرد. [ ۶]
در ۱۸۸۹ سیلویو، پسر کریستوفورو، به عنوان مدیر کارخانه شروع به کار کرد. پس از مدتی کار در اولدهام او از سیاست زندگی در بلوک های ساختمانی خوابگاهی روی گردان شد و به سوی تک خانه های حیاط دار برای یک خانواده روی آورد. از نظر او این گونه خانه در مقابل زندگی صنعتی، مانند یک منطقهٔ امن بود و باعث ایجاد آرامش بیشتر در میان کارگران می شد. وی به اندیشهٔ خود در سال ۱۸۹۲ جامهٔ عمل پوشید، که با موفقیت بسیاری همراه شد، چون در آن مدت هیچگونه اعتصاب یا بی نظمی در طول پنجاه سال مدیریت کرسپی اتفاق نیفتاد. [ ۲]
wiki: کرسپی د آدا