کارگیل

دانشنامه عمومی

کارگیل ( به انگلیسی: Cargill ) شرکت صنایع غذایی آمریکایی چندملیتی است، که توسط خانواده کارگیل مدیریت می شود و مقر اصلی آن در شهر مینه تونکا ایالت مینه سوتا قرار دارد.
این شرکت در سال ۱۸۶۵ بنا نهاده شد و اکنون از لحاظ میزان درآمد، به عنوان بزرگترین شرکت خصوصی جهان شناخته می شود. [ ۲] اگر سهام این شرکت به صورت عمومی واگذار شود و کارگیل را یک شرکت سهامی عام در نظر بگیریم، آنگاه در فهرست فرچون ۵۰۰ با توجه به رتبه بندی سال ۲۰۱۳، شرکت کارگیل در رتبه نهم از بزرگترین شرکت های عمومی جهان، پس از شرکت فورد و پیش از والرو انرژی قرار می گرفت. [ ۳]
برخی از فعالیت های اقتصادی کارگیل در زمینه خرید، فروش و توزیع انواع غلات، دانه های خوراکی و دیگر کالاهای کشاورزی، تولید خوراک دام، تولید موادغذایی، مانند نشاسته، روغن های گیاهی و دیگر روغن های خوراکی، برای استفاده در غذاها و همچنین روغن های غیرخوراکی، برای مصارف صنعتی می باشد. این شرکت همچنین در زمینه تجارت انرژی نیز فعالیت می نماید. [ ۴]
کارگیل باقی مانده شرکتی متعلق به خانواده های کارگیل و مک میلان است، که اکنون ۸۵٪ از سهام آن نیز متعلق به نوادگان دو خانواده بنیانگذار این شرکت می باشد. عامل اصلی رشد و توسعه کارگیل، مربوط به سرمایه گذاری مجدد توسط مالکین شرکت بوده، که این سرمایه از سود حاصل از خود شرکت به دست آمده و نه از منابع مالی عمومی شرکت. [ ۵]
شرکت تجاری خانوادگی کارگیل در سال ۱۸۶۵ زمانی که «ویلیام کارگیل» یک کشتزار بزرگ در آیووا خریداری کرد، فعالیت خود را آغاز نمود. یک سال بعد سام کارگیل برادر ویلیام، نیز به او پیوست و دو برادر شروع به توسعه تجارت خانواده خود کردند. در سال ۱۸۷۵ این شرکت به ویسکانسین منتقل شد و برادر دیگرشان جیمز نیز، به آن ها پیوست.
مالکان شرکت کارگیل از همان آغاز همواره بر آن بودند، که توجه رسانه ها را به خود جلب نکنند، که اساسی ترین دلیل این مسئله، درآمد عظیم این شرکت خانوادگی هشتاد عضوی بوده است. این شرکت که سال ها به عنوان یک واسطه در عرضه محصولاتی همچون گندم، ذرت، سویا، شکر و پنبه فعالیت می کرد، با خرید ارزان و فروش گران محصولات کشاورزی، به سرمایه بسیاری دست یافت.
شرکت کارگیل به عنوان یکی از غول های صنایع کشاورزی، در چند حوزه و صنعت دیگر نیز، فعالیت می کند و به همراه شرکت داو کمیکال، برترین شرکت شیمیایی جهان، در طول دهه ۲۰۰۰ میلادی به توسعه و تبدیل شکرهای گیاهی به پلاستیک همت گماشتند، که در نهایت به تبدیل شکر حاصل از ذرت و دیگر گیاهان، به پلاستیکی به نام پلی لاکتید منجر شد. در این فرایند، زنجیره ای مشابه زنجیره پلی اتیلن ترفتالات، که پلاستیکی پتروشیمیایی است و در بطری نوشابه های خانواده و در الیاف لباس ها استفاده می شود، به دست می آید.
عکس کارگیلعکس کارگیلعکس کارگیل
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس