کارلوس پائس ویلارو

کارلوس پائس ویلارو ( ۱ نوامبر ۱۹۲۳ تا ۲۴ فوریه ۲۰۱۴ ) هنرمند انتزاعی، نقاش، سفالگر، مجسمه ساز، نقاش دیواری، نویسنده، آهنگساز، و معمار اهل اروگوئه است.
کارلوس پائس ویلارو در سال ۱۹۲۳ میلادی در مونته ویدئو اروگوئه به دنیا آمد. در سال ۱۹۳۹ به نقاشی علاقه مند شد و به بوئنوس آیرس رفت. در آن جا به عنوان شاگرد چاپخانه در ناحیهٔ صنعتی باراکاس در پایتخت آرژانتین کار می کرد. در بازگشت به مونته ویدئو در اواخر دههٔ ۱۹۴۰، علاقهٔ بیش تری به فرهنگ آفریقایی - اروگوئه ای پیدا کرد. پس از اقامت در محلهٔ «مدیوموندو» ( به معنای «زمین میانی» ) در مونته ویدئو، که ساکنان اولیه اش سیاه پوست بودند، رقص های کاندومبه و کمپارسا را به عنوان ویژگی هایی از فرهنگ اروگوئه مورد مطالعه قرار داد. [ ۱]
او قطعات موسیقی متعددی در این دو ژانر ساخت و یک ارکستر هم اجرا کرد. طبل های کونگا و بونگو مورد استفادهٔ گروهی که رهبرش بود نیز با نقاشی های مرتبط او تزئین شده بودند. مدتی بعد، علاقه اش به فرهنگ، او را به برزیل کشاند؛ کشوری که میزبان بزرگ ترین جامعهٔ آفریقایی تبار در نیم کرهٔ غربی است. پائس ویلارو در سال ۱۹۵۶ از سوی مدیر موزهٔ هنرهای مدرن پاریس، ژان کاسو، دعوت شد که تعدادی از آثار خود را به نمایش بگذارد. [ ۲] او بعداً در همان سال به داکار ( پایتخت سنگال ) سفر کرد، که نخستین سفرش به آفریقا بود. [ ۳]
او در سال ۱۹۵۸، زمینی در سواحل زیبای شرق اروگوئه، در منطقهٔ متروک پونتابالنا خرید و کلبهٔ چوبی کوچکی در آن ساخت که به مرور زمان، تبدیل به «کاساپوئبلو» ( به معنای «خانه - روستا» ) شد. پائس ویلارو اگرچه تا سال ۱۹۶۸ در کاساپوئبلو ( اثر حجمی قابل زندگی اش ) اقامت داشت، همچنان به تکمیل این بنا ادامه می داد و گهگاه اتاقی برای یک مهمان ویژه می ساخت. او بعدها بخشی از کاساپوئبلو را به عنوان هتلی برای گردشگران افتتاح کرد. [ ۵] [ ۶]
پائس ویلارو در ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۴ ( در ۹۰ سالگی ) در خانه اش در کاساپوئبلو، در پونتابالنا درگذشت.
پسرش در مراسم یادبود او گفت: «امیدوارم پدرم اکنون مشغول استراحت در آسایش باشد. من هرگز کسی را ندیده ام که این همه کار کند. او تا همین دیروز داشت کار می کرد. »[ ۷]